La Vojo

Senfina trako. 

Vojkurboj 

kiel admonoj. 

Egaligita linio 

per blankeco 

disigas malojn. 

Vidaĵoj iluziiĝas 

momente larĝaj 

momente mallarĝaj

sklavoj de montoj. 

 Ĉiuj vojoj

 cirklas

revenigante 

al komenco. 

Ni komencas,

ni vojaĝis –

sed fino – 

jam konata.