Strofoj en la estonto

de Cindy Moon McKee

Karno kun ekrano ene.

 

Niaj nervoj pulsigas komputilojn.

 

"Ĉiu mortas," diras vermoj,

 

kiuj konas la fonton de la tero.

 

Sed plasto puŝas teron for.

 

 

Pluroble voĉa estas mi,

 

kredas mia dorlotbesto!

 

Soleco emeritiĝas

 

en nia parolepoko,

 

kiam haŭto telefonas!

 

 

Voĉoj el la haŭt-ekranoj:

 

Monda menso formorton verman vidas.

 

"Ni ne mortos," diras homoj

 

kiuj konas la nur karbonan fonton.

 

Humano puŝas homon for.

 

 

De posthomo ĝis humano

 

kiu ne bezonos teron.

 

Redaktoroj: Mao Zifu k Chen Ji

Komento

Gastlibro