     La 
              9-an de majo 2003 mi ricevis leteron de mia germana amiko s-ro Heinz 
              Schindler, en kiu li skribis, ke li donacas al mi 2000 eurojn kaj 
              jam ghiris la monon al mia konto en UEA. S-ro Heinz Schindler estis 
              fidela leganto kaj amiko de nia papera El Popola Chinio. Por helpi 
              ghin, li kvinfoje donacis al la Fondajho de EPCh-legantoj sume kvinmil 
              germanajn markojn. En la pasinta duona jarcento post kiam li esperantistighis, 
              li kaj lia edzino faris multajn efektivajn kaj efikajn laborojn 
              por la germana E-movado kaj internacia E-movado. Li subvenciis ne 
              nur EPCh, sed ankau UEA, diverslandajn organizajhojn kaj Esperantajn 
              aktivadojn kaj partoprenigis je sia propra kosto dekkelkajn nepagipovajn 
              esperantistojn inkluzive de chinaj en UK kaj aliaj E-renkontighoj. 
              En 1999 la estraro de UEA aljughis al li Deguchi-premion en la 84-a 
              UK pro liaj meritoj en la utiligo de Esperanto kiel rimedo por efektivigo 
              de la idealo de Zamenhof kaj por la mondpaco kaj felicho de la homaro. 
              Pasintjare en la Gotenburga UK li per sufiche granda sumo sukcesis 
              akiri la unuan numeron de la 89-a UK en aukcio gvidata de s-ro Humphrey 
              Tonkin en signo subteni la Pekinan UK kaj azian movadon. 
                Mi 
              mem konatighis kun li en la kunsido de EPCh-legantoj dum UK. Ni 
              korespondis jam de multaj jaroj kiel amikoj. Lia mondonaco ege min 
              surprizis kaj kortushis. S-ro Heinz Schindler ne estas richulo, 
              sed 83-jara maljunulo, kiu havas monatan pension de 2000 euroj, 
              tial lia mondonaco montrighas tre kara. Chi tie mi publikigas kvar 
              leterojn inter ni temantajn pri la afero por esprimi mian koran 
              dankon al li kaj samtempe per tio prezenti al la legantoj kaj samideanoj 
              grandan animon sindedichan al Esperanto kaj plenplenan de homamo. 
              Char niaj leteroj estas iom longaj, chi tie mi nur citas parton 
              de ili. 
              
            Schwelm, 
              la 2-an de majo 2003 
            Kara amikino Tan Xiuzhu! 
                La 
              8. 4. 2003 mi ghiris 5000 eurojn al la poshtbankkonto de UEA en 
              Koln je favoro de mia UEA-konto. La 25. 4. 2003 mi skribis al la 
              Centra Oficejo de UEA kaj petis ilin, ke ili ghiru de mia konto 
              al via UEA-konto la sumon de 2000 euroj. 
                La 
              2000 euroj estas tute por via libera uzo, tial mi ne ghiris ghin 
              al la konto de EPCh. Mi longtempe admiras vin kaj vian strechan 
              laboron por EPCh kaj ChEL, tial mi ankau al vi volas danki kaj fari 
              ian ghojon. Mi ja ne nur subtenas redakciojn, organizajhojn kaj 
              aktivajn esperantistojn, kiujn mi invitas al kongresoj. Mi ankau 
              subtenas kelkajn el malrichaj landoj por la vivtenado, prefere en 
              Bulgario, Brazilo kaj Kazahhio. Mi povas fari tion, char mi de mia 
              por Germanio ne tre alta pensio de 2000 euroj po monato nur bezonas 
              la duonon, char mi ne fumas, ne ludas, ne havas automobilon kaj 
              bedaurinde ankau ne infanojn kaj vivas modeste¡ 
            Via 
              Heinz 
              
            2003-5-18 
               
            Kara kaj estimata s-ro 
              Heinz Schindler, 
                Koran 
              dankon pro via letero de la 2-a de majo, kiun mi ricevis la 9-an. 
              Finleginte ghin, mi kaptighis de fortaj sentoj miksitaj de surprizo, 
              ghojo, danko kaj honto, ke mi ne povis kvietighi dum longa tempo. 
              Ghi pensigis min multe. 
                Mi 
              vere ghojas pro via malavara mondonaco, mi des pli ghojas pro viaj 
              komplimentaj vortoj pri mia laboro por EPCh kaj ChEL. Tio estas 
              por mi granda honoro, konsolo kaj rekompenco. 
                Mi 
              kore dankas vin. Post kiam mi konatighis kun vi, vi chiam montris 
              vian profundan amon kaj fortan subtenon al EPCh per cheesto al la 
              kunsidoj de EPCh-legantoj kaj monoferoj. Prenante ghin kiel vian 
              propran aferon, vi ghojas pro ghia progreso kaj maltrankvilighas 
              kaj chagrenighas pro ghia sufero. Mi neniam forgesos vian sinceran 
              proponon por savi la paperan EPCh, kvankam ghi ne sukcesis. Nun 
              vi ghiris el via konto en UEA 2000 eurojn al mia konto pro via amikeco 
              kaj simpatio al mi. Surprizite mi tamen sentas felichon en la koro. 
                Antau 
              via favoro mi ankau sentas honton, char mi ne meritas tion. Kiel 
              vicchefredaktoro de EPCh kaj prezidanto de ChEL, mi faris mian eblon 
              en la laboro. Tamen efektive mi estis kaj estas malforta kaj nekompetenta 
              estro. Mi ofte riprochas min mem fronte al la nuna stato de ChEL 
              kaj EPCh. Kaj krome mi nenion faris por vi en la pasinteco. Estas 
              china popoldiro "ricevi monpremion sen merito", shajne 
              ghi temas pri mi. Chu mi povas trankvile akcepti vian donacon? 
                Kiel 
              malsana emerito, kiu havas monatan pension de 2000 euroj, vi uzas 
              la shparitan duonon por subvencii diversajn Esperantajn organizajhojn 
              kaj individuojn inkluzive EPCh kaj chinajn samideanojn. Kia nobla 
              spirito kaj kia valorega ofero! Kortushite kaj inspirate de tio 
              nun mi havas ideon donaci tiun sumon al ChEL en via nomo. Mi volas 
              tion fari el du konsideroj: unue, imitante vian ekzemplon, mi volas 
              uzi la monon pli signife; due, ChEL gastigos UK en la venonta jaro, 
              ghi bezonas diversajn helpojn por la preparado, inkluzive monon. 
              Via mono ne nur helpos ghin efike, sed inspiros aliajn spirite. 
              Pri mia supre dirita ideo mi volas audi viajn opiniojn kaj petas 
              vian konsenton.  
                ...... 
            Sincere 
              via Tan Xiuzhu 
              
            Schwelm, 
              la 2-an de junio 2003 
            Kara amikino Tan Xiuzhu! 
                Vi 
              trankvile povas akcepti mian donacon kaj uzi ghin por ia vojagho 
              lau viaj deziroj, sen strecha laboro en iu delegacio, au por ia 
              alia, kiu persone faras ghojon al vi. Vi vere meritas tion kiel 
              dankon por via multjara senlaca laboro por Esperanto, pro kiu mi 
              admiras kaj tre shatas vin. 
                Post 
              kiam subite kaj tiel frue mortis via fama kolego Dai Song-en, mi 
              jam pensis al vi kaj timis, ke tio ankau povus okazi al vi. Tial 
              mi jam delonge pripensis, kiel mi povus ghojigi vin, kiel jam kelkajn 
              el miaj Esperanto-geamikoj el Bulgario, Kazahhio kaj Chinio, por 
              kiuj mi parte eldonis pli grandajn sumojn por flug- fer-vojoj- kaj 
              hotelkostoj ktp dum niaj vojaghoj. Tio ne malhelpos min, ke mi plue 
              donos donacojn por aliaj Esperanto-celoj. 
            Via 
              Heinz 
              
            2003-06-23 
            Kara kaj estimata s-ro 
              Heinz Schindler, 
                 Post 
              lego de via letero de la 2-a de junio kaj la kunmetitaj du revuoj, 
              mi akiris pli da kono al vi kaj sekve pliighis mia admiro kaj estimo 
              al vi. Facile por homo fari unu bonan aferon, sed malfacile por 
              homo bonfari tiel longe kaj konstante. Apenau vi esperantistighis, 
              vi jam farighis entuziasma kaj devkonscia batalanto por nia lingvo. 
              En la pasinta duonjarcento, per fondo de Esperanto-kursoj, verkado 
              de artikoloj, partopreno kaj partoprenigo en Esperantaj kongresoj 
              kaj renkontighoj, subvenciado al Esperanto-organizoj, eldonajhoj, 
              samideanoj kaj aliaj signifaj objektoj, vi kaj via edzino semis 
              la semon de Esperanto tra la tuta mondo kaj samtempe komunikis la 
              homaranismon kaj universalan amon de Zamenhof al diverslandaj popoloj. 
              Tion ne chiuj povas fari. Ordinara, sen grava posteno en Esperantio, 
              vi estas tamen granda spirite kaj meritas, ke la tuta verdujo memoru 
              vian nomon pro via eminentaj kontribuoj al la Esperanto-movado. 
                Via 
              zorgemo pri mia sano denove kortushis min. Dai estis mia kunlernanto 
              en la sama Esperanto-kurso. Unu jaron post lia forpaso mortis mia 
              alia samklasano Zhang Shuxian, kolegino en la redakcio de EPCh. 
              Nun s-ino Han Jun*, tre aktiva kolegino en Esperanto-Sekcio de China 
              Radio Internacia kaj mia kunlernanto, grave malsanighas kaj kushas 
              en hospitalo pro pulma kancero. Ili estas veraj malfelichuloj kaj 
              mi ploregas pro malfavora sorto por ili. Kompare kun ili mi estas 
              felicha, ke almenau ghis nun mi estas sana, kaj mi devas kontentighi 
              pri chio. Ne zorgu pri mi. 
                Pri 
              via mondonaco, mi petas vian pardonon. Kvankam mi ne uzos ghin por 
              ia persona vojagho lau via propono, tamen mi jam ghuas la ghojon, 
              kiun vi faris al mi. Pensante pri tio, mi sentas chiam en la koro 
              varmon, fieron, felichon kaj dankon, kaj tiuj belaj sentoj akompanos 
              min dum mia lasta vivo. Tiusence vi jam atingis vian celon. Mil 
              dankojn al mia bonfaranto! 
                ...... 
            Sincere 
              via Tan Xiuzhu 
            _________________ 
                * 
              Nur du tagojn post kiam mi forsendis la leteron s-ino Hang Jun forpasis 
              kun forta sopiro al la vivo. 
             
              
             |