Unua-pagho >> Esperantujo >> Kiu estas Kiu en E-ujo

 

 

 

 


Esperantologo, mentoro kaj tradukisto Li Shijun

Unu kotizo por kvin lernantoj

de WANG HANPING

    S-ro Li Shijun naskighis la 29-an de marto 1923 en kamparana familio en Hebei-provinco. En 1935, kiam li lernis en elementa lernejo, li audis pri Esperanto. Sed en sia knabeco li shatis naturajn sciencojn kaj adoris sciencistojn kaj inventistojn M. Curie, A. Einstein, J. Watt, T. A. Edison k.a. Tiam en la china kamparo preskau ne estis auto. Kiam auto paneis survoje, li longe observis riparadon. Ankau trajno multe interesis lin, ke li ofte postkuris ghin. Li ech intershanghis sian biciklon kontrau magneto kaj libroj pri naturaj sciencoj. En 1937 li eniris en la mezlernejon Jinan en Shandong-provinco. Sed tiam eksplodis la Kontraujapana Rezistmilito, kaj li migris kune kun la lernejo al la provincoj Henan, Hubei, Shaanxi kaj poste al Sichuan.

    En 1939, kiam li fervoris en la movado de latinigo de la china skriba lingvo, li hazarde achetis lernolibron "Esperanto en Unu Monato" verkitan de s-ro Chen Junqing kaj tre interesighis pri Esperanto. En 1940, kiam li lernis en la tria klaso de mezlernejo, s-roj Jhelezo kaj Venlo Fon fondis korespondan lernejon de Esperanto en Chongqing, Sichuan-provinco. Li kaj liaj 4 kamaradoj informighis pri tio kaj kolektis 5 juanojn por sin anonci por lernado. Ili skribis al la lernejo petante, ke ghi akceptu la kvin knabojn kontrau kotizo por unu lernanto. Tiam la lernantoj elmigrintaj el la de japanoj okupata Norda Chinio vivis tre mizere kaj 5 juanoj sufichis por monata vivtenado de unu junulo. Eltunko, instruisto de la Koresponda E-Lernejo, varmkore akceptis ilian peton. Tiel la knaboj eklernis en elementa kurso de Esperanto. Sed poste nur Li Shijun daurigis sian lernadon en progresiga kurso.

    Pro malricheco kaj malsano li ne povis fini sian lernadon en la supera mezlernejo. En 1941-1945 li estis kuracata en hospitalo subvenciata de la Internacia Rugha Kruco. En la hospitalo estis aliaj esperantistoj kaj ili starigis studrondon, aranghis Esperantan ekspozicion kaj ech fondis kursojn de Esperanto.

    En 1945-1950 li laboris kiel jhurnalisto kaj instruisto de mezlernejo en Chengdu kaj aliaj lokoj de Sichuan-provinco. Samtempe li aktive agadis por Esperanto.