Kiam
mi lernis participojn, mi rimarkis, ke chiuj tiuj frazoj, chinigitaj
el Esperantaj modelaj frazoj pri "kompleksaj tempoj" au "kunmetitaj
verbformoj", povas esti esprimitaj per "simplaj tempoj". Praktike
estas nenecese kaj neagrable uzi kunmetitajn verbformojn por esprimado
precize kaj subtile en chiutaga interparolado. Mi trovis, ke tiu formo
ne estas multe uzata en la gazetoj "EPCh" kaj "La Mondo", jam ne parolante
pri busha Esperanto.
En
la artikolo "Pri la Naturo de Esperanto", Villiam Auld montris,
ke kunmetitajverbformoj estas uzataj nur por kompari Esperanton
kun kaj tabeligi ghin al la nacilingvaj formoj, "la tuto estas fantaziajho".
En hindeuropaj lingvoj eble trovighas formoj similaj al Esperanto,
do al europaj lernantoj, tiu komparo eble estas utila por faciligi
Esperantan lernadon, sed al la chinaj ne. En la china lingvo oni
montras chefe per helpvortoj, adverboj k.a. kaj la tenso estas tre
simpla. Chinoj preferas uzi adverbojn au prefiksojn por esprimi
precizan tempon anstatau uzi kunmetitajn verbformojn. Tiu chi esprim-maniero
trovighas en Esperantaj verkajhoj ankau de aliaj nacianoj.ке
Krome,
al komencantoj la koncepto "kompleksaj tempoj" estas malfacile lernebla
kaj konfuziva. Miaopinie, se "participaj adjektivoj rolas ankau
kiel predikativo", kaj fakte, tiuj participaj adjektivoj estas rigardataj
kiel adjektivoj, do ni povas uzi ilin anstatau kompleksajn tempojn.
Ekz.:
Anstataui:
Mia rakonto temas pri la spikumado kiu estis okazinta antau dekoj
da jaroj.
Per:
Mia rakonto temas pri la spikumado okazinta antau dekoj da jaroj.
En
la dua frazo la vorton "okazinta" chiuj akceptas kiel adjektivon.
La signifo estas sama al tiu de la unua, chu ne? Se tiel, por kio
ni ankorau enkondukas novan koncepton, kiu ofte senkuraghigas kaj
forpelas lernantojn?
|