Familioj profunde en Taihang-montaro

    Taihang-montaro ondante etendighas centojn da kilometroj en la provincoj Henan, Shanxi kaj Hebei. Ghi estas grava ekologia shirmilo de la Nord-chinia Ebenajho kaj la fonto de la riveroj chirkau la montaro.

    Malfrue en la autuno de 2002 mi havis la shancon vitizi en la montaro. Unue mi veturis per trajno 4 horojn por atingi la urbon Handan. De tie mia amiko veturigis min per jhipo.

Shtona vojo

    Elirinte el la ebenajho, ni eniris en la montaron. Malrapidighis la jhipo. Asfaltita vojo ne estas largha, sed ebena, kaj la monotona kurado de la jhipo dormigis min.

    Mi estis vekita de la shoforo. Li diris, ke ni jam atingis la urbon de Shexian-gubernio. Mi malfermis la okulojn kaj vidis, ke cheno da montoj baras mian rigardon, kaj fakte la urbo estas chirkauita de montoj.

En hejmo de kamparano

    Frue en la sekvanta tago ni daurigis la veturadon. Post 3-hora veturado ni atingis Wangjinzhuang-vilaghon. Ni tuj trovis, ke ni venis en la shtonan mondon: shtonaj stratoj, shtonaj domoj, shtonaj kioskoj, shtonaj tabloj, shtonaj mueliloj... Chie estas shtonoj kaj la loko shajne jam fandighis kun shtonoj.

En rikolta sezono

    La vilagho havas historion de pli ol 300 jaroj kaj odoras antikvan arkitekturon de la dinastioj Ming kaj Qing. En la vilagho estas 5 stratoj kaj 8 stratetoj, en totala longo de 3.5 kilometroj. La stratoj estas pavimitaj ekskluzive per shtonoj en diversaj grandecoj kaj formoj. Vetero kaj homa irado poluris la vojojn, ke ili estas rebrilantaj.

Avino kaj nepo

    Estis rikolta sezono, kaj chie en la vilagho estis sunumataj maizospikoj kaj persimonoj. Kiam ni eniris en la vilaghon, la babilantaj vilaghanoj ambauflanke de la stratoj varme salutis nin kaj afable invitis nin en sian domon. Ni multe fotis la interesajn shtonajn konstruajhojn.

Senzorga vivo

    Ni havis tagmanghon en la familio de s-ro Liu. Bofilino de la dommastrino preparis por ni la manghon kaj ni babilis kun la mastrino. Shi aghas 54 jarojn kaj perdis la edzon antau 3 jaroj. Shia unua filo edzighis en la pasinta jaro kaj dungighis aliloke. Shia filino vizitas mezlernejon kaj la bofilino plenumas la kamplaboron. La filo chiumonate poshtsendas monon hejmen, kaj la vivo ne estas malfacila. En la familio estas chiaj elektraj aparatoj, kiajn la urbanoj kutime posedas. Krome shia hejmo jam estis ekipita per telefono. Shi diris, ke ili dankas tion al la shtata plano "interligi chiujn vilaghojn per telefonio", kaj shi povas ofte audi la vochon de la filo.

Profunde en la montaro

    La tagmangho estis pretigita. La mastrino prezentis al ni grandan bovlon da kuirita milio. Apetita odoro de la manghajho tiklis nian nazon. La mastrino diris: "La milio estis jhus rikoltita. Unue ni boligas milion en akvo, poste kuiras ghin kune kun terpomo kaj kukurbo en oleo kaj poste vaporumas."

    Post la tagmangho ni adiauis la gastigantojn. Ni jam longe veturis, sed la apikaj montoj, la shtonoj en interesaj formoj kaj la vizaghoj de la honestaj kamparanoj reaperadis en nia memoro.