Kuiristo estis distranchanta bovon por regnestro Huiwang de Liang-regno. Kie lia mano tushis, la shultro apogighis, la piedo surmetighis, kaj la genuo premis, chie estighis knarado. Kaj la sonoj de tranchado estis ritmaj kiel dancmuziko.

    Huiwang diris: "Ha, bone, kiel vi farighis tiel lerta?"

    La kuiristo demetis la tranchilon kaj respondis: "Mi lertighis pro tio, ke mi posedas la leghon de la afero. Kiam mi komencis distranchadi bovojn, mi vidis nur la tutan bovon. Post tri jaroj mi jam vidis ne la tutan bovon. Kaj nun mi rigardas distranchotan bovon ne per okuloj, sed la spirito. Mi enigas la tranchilon, lau la strukturo de la bovo en la interspacojn de la ostoj. Bona kuiristo shanghas novan tranchilon chiun jaron, char li tranchas; ordinara kuiristo shanghas tranchilon chiun monaton, char li simple hakas. Mi distranchis milojn da bovoj en 19 jaroj per tiu sama tranchilo, kaj ghi restas ankorau tiel akra kiel nove akrigita. Inter la ostoj estas sufichaj spacoj, dum mia tranchilo apenau havas dikecon. Do mia tranchilo povas sufiche libere vagi inter la ostoj. Jen kial mia tranchilo povas esti chiam akra en la 19 jaroj kiel nove akrigita. Tamen chiufoje kiam mia tranchilo atingis la lokon kie interligighas la ostoj kaj tendenoj, mi chiam tenas min atentema, mi fiksas mian tutan atenton sur la tranchota loko kaj movas la tranchilon malrapide, dume la distranchita bovajho rapide amasighas sur la tero. Mi staras apude kun la tranchilo kaj sentas grandan kontentighon, rigardante chirkauen. Mi purigis la trancilon kaj eningigis ghin."

    Huiwang diris: "Bonege! La parolo de la kuiristo inspiris al mi bonan higienon."