Lau
la aserto de fakuloj, la china lingvo estas unu el la plej longhistoriaj
kaj stabilaj lingvoj en la mondo. Ghia historio longas je pli ol
3 mil jaroj, kaj ghiaj fundamenta leksikono kaj gramatika strukturo
nur iom shanghighis ghis nun. Dum sia longdaura evoluado, ghi estis
multe influita de aliaj kulturoj.
La
influado okazis en du etapojn, t.e., antau la Opia Milito (1840-1842)1,
kaj post tiu milito, alivorte, la antikva Chinio kaj la moderna
Chinio.
En
la unua etapo, la fremdaj influoj povas esti dividitaj en du kategoriojn.
La
influoj de la unua kategorio estas chefe el la "Okcidenta Regiono",
kiu en la antikva Chinio situis en la okcidenta parto de Chinio
kaj proksime de la nunaj mezaziaj kaj okcidentaziaj landoj. Jam
en la frua Okcidenta Han-dinastio (206 a.K. -- 24 p.K.), imperiestro
Wudi (140 a.K. -- 87 a.K. sur la trono) dufoje sendis senditon al
la Okcidenta Regiono por interrilatighi kaj amikighi kun tieaj regnoj.
Sekve de tio, komencighis la ekonomia kaj kultura interfluoj inter
Chinio kaj Okcidenta Regiono, kaj ekde tiam malfermighis la renoma
Silka Vojo, kiu pli kaj pli oftigis la interfluojn. Chinaj produktajhoj,
chefe silkajhoj, papero, porcelanajhoj kaj belaj metiartajhoj, estis
enkondukitaj en tiun regionon, dum diversspecaj bestoj, plantoj,
mineralaj objektoj kaj muzikiloj el tiu regiono en Chinion. Tiuj
estajhoj kaj objektoj estis tute nekonataj en la antikva Chinio
kaj iliaj nomoj ne trovighis en la china lingvo. Do, estis necese
krei novajn vortojn por ili. Jen kelkaj interesaj ekzemploj:
En
Chinio chie trovighas gravuritaj leonoj el shtono au bronzo. En
la antauurbo de Pekino ech trovighas shtonponto kun 485 gravuritaj
leonoj en diversaj pozoj. La fremdlandaj vizitantoj al Chinio, rigardante
tiun fenomenon, supozeble konjektus, ke leono estas besto jam de
pratempo ekzistanta en Chinio kaj favorata de la popolo kiel simbolo
de potenco kaj majesteco. Fakte, ghi estis enkondukita el iu okcidenta
regno kiel valora donaco por la imperiestro de Han-dinastio. Kaj
la china vorto shi por leono estis kreita lau la antikva
persa vorto "s r".
La
bongusta vinbero estis neniam gustumita de pratempaj chinoj. Nur
kiam la imperiestra sendito Zhang Qian kunportis la semojn de vinbero
hejmlanden el la regno Dayuan (parto de la nuna Uzbekstano), vinberujoj
estis grandskale plantitaj en la okcidenta kaj norda partoj de Chinio.
En la china lingvo vinbero estas nomata putao, ankau tiu
vorto estis pruntita el la antikva Persio, kie oni nomis vinberon
"b¨¡daga" au "b¨¡tak".
En
la china lingvo trovighas vortoj kun hu kiel kapvorto, kiu
antikve signifis "fremdlanda". Per tiu vorto oni nomis
kelkajn plantojn kaj muzikilojn el la okcidentaj regnoj, ekz., hujiao
por pipro, hugua por kukumo, hutao por juglando, huqin
por dukorda muzikilo ludata per archo, ktp.
La
influoj de la dua kategorio devenas de budaismo.
En
Han-dinastio budaismo enkondukighis en Chinion kaj dum Tang-dinastio
(618-907) la budaismaj sutroj estis grandkvante tradukitaj en la
chinan lingvon el sanskrito. Do, budaismaj esprimoj kaj sanskritaj
vortoj abunde aperis en la china lingvo. Ekz., la china vorto
fotuo por budao estis chinigita el la sanskrita "buddha",
poste ghi estis simpligita kiel fo (vershajne, en la klasika
china lingvo, la sono de fo estis analoga al "bu").
Ankau la chinaj vortoj seng (monahho) kaj yanwang
(dio de infero) devenis de sanskrito. Krom tiuj vortoj, kiuj estas
evidente rilatantaj al budaismo, trovighas ankau vortoj, kiuj jam
penetris en la chiutagan chinan lingvon, kaj oni ne plu pensas pri
ilia budaisma deveno. Ekz., en la klasika china lingvo oni simple
havis la vorton tianxia ( sub la chielo) por esprimi la ideon
de "mondo", nur post la enkondukigho de la budaismaj sutroj,
oni aplikis la pli taugan vorton shijie el budaisma verko
por tiu senco. Kaj la ofte uzata vorto chana, kiu signifas
momenton, estis ankau budaismodevena kaj kreita lau la prononco
de la sanskrita vorto "ksana". La budaisma influo en la
china lingvo estas tre profunda, ech kelkaj chinaj idiomajhoj estis
cherpitaj el la budaismaj sutroj.
Krome,
estas menciinde, ke sanskrito ech influis la fonetikon de la china
lingvo. Sanskrito estas alfabeta, dum la china lingvo estas formita
el unusilabaj ideogramoj. En pratempo la chinoj sciis nenion pri
konsonanto kaj vokalo. La alfabeta sanskrito donis al chinoj la
inspiron, ke fakte la chinaj ideogramoj enhavas similajn konsonantojn
kaj vokalojn. Oni trovis, ke la ideogramoj prononcataj kiel leng,
ling, long enhavas la saman konsonanton "l", kaj la ideogramoj
prononcataj kiel ban, dan, fan enhavas la saman vokalon "an".
Sekve, oni kreis la metodon de prononcado de chinaj ideogramoj per
iu ideogramo kiel konsonanto kaj iu alia kiel vokalo, ekz., oni
prenis la ideogramon tu kiel konsonanton "t" kaj
la ideogramon hong kiel vokalon "ong" por prononci
la ideogramon tong.
En
la dua etapo, la influoj devenis chefe de la Okcidento (Europo kaj
Ameriko). Char post la Opia Milito Chinio farighis duonkolonia lando
kaj dronis en abismo de mizero kaj sufero, la tiama china klerularo
konsciis, ke por shanghi la netolereblan situacion, oni devas renversi
la putrighintajn malnovajn sistemojn socian, ekonomian kaj politikan
kaj anstatauigi ilin per la modernaj. Tiucele, oni devis havi novajn
sciojn kaj novajn ideojn pri politiko, ekonomio kaj precipe pri
scienco kaj tekniko. Sekve, je la fino de la 19-a jarcento kaj komenco
de la 20-a jarcento, multaj chinaj junuloj estis senditaj al Japanio
kaj Europo por studi, kaj granda kvanto da sciencaj verkoj kaj beletrajhoj
eldonitaj en la Okcidento estis chinigitaj. Rezulte, la china lingvo
estis multe influata de la japana kaj okcidentaj lingvoj.
Jam
depost la periodo de Meiji-Reformado2 (1868), Japanio komencis
progresi sur la vojo de modernigho kaj grandskale adoptis la sistemojn
de la Okcidento. Politike, ghi imitis Brition kaj aplikis konstitucian
monarkion; ekonomie, ghi energie kaj rapide disvolvis industrion
lau la tipo de Europo. Sekve, granda nombro da politikaj, ekonomiaj
kaj sociaj vortoj kaj terminoj estis enkondukitaj en Japanion el
okcidentaj landoj. Tiam en la japana lingvo ankorau sin trovis multaj
chinaj ideogramoj3, kaj la japanoj ofte japanigis la okcidentlingvajn
vortojn per ideogramoj. Do, kiam Chinio intencis enkonduki tiujn
vortojn en sian lingvon, oni trovis, ke ili jam estis pretaj en
la japana lingvo en la formo de chinaj ideogramoj kaj facile aplikeblaj
por chinoj. Konsekvence, en tiu etapo, granda parto de la fremdaj
vortoj au esprimoj enkondukighis en Chinion ne rekte el la Okcidento,
sed transportite el Japanio. Tiaj vortoj estas vere nekalkuleble
multnombraj, ili jam farighis tre popularaj, kaj ech multaj chinoj
ne plu scias, ke ili fakte estis enkondukitaj el la japana lingvo.
Ekz., la china vorto por "ekonomio" estas jingji,
kiu estas tre ofte uzata en la nuna Chinio pro praktika neceso.
Kaj tiu vorto ja estis origine tradukita de japanoj el la okcidenta
lingvo en la chinajn ideogramojn, kiujn ankorau nun uzas la japanoj
en malsama prononco4.
Kiam
chinoj enkondukis la fremdlingvajn vortojn, ili ghenerale praktikis
tion per du metodoj lau la principo de oportuneco. Unu el ili estas
chinigi ilin lau la senco de la koncerna vorto, ekz., oni chinigis
la anglan vorton "horsepower" (chevalpovo) per la ideogramoj
ma kaj li (ma estas ekvivalento de chevalo kaj li
la ekvivalento de povo). La alia metodo estas chinigi ilin lau ilia
prononco per ideogramoj kun similaj au ana1ogaj sonoj, ekz., kafo
estis chinigita kiel kafei, kaj histerio estis chinigita
kiel xiesidili lau la angla vorto "hysteria". Ankau
estas vortoj chinigitaj duone lau la senco kaj duone lau la prononco,
ekz., la angla vorto "icecream" (glaciajho) estis chinigita
per tri ideogramoj bing-ji-ling (bing signifas glacion,
dume ji-ling estas analoga sono de "cream"). Tamen,
tiaj tradukitaj vortoj estas tre maloftaj.
Kelkfoje,
pro tio, ke iu fremda vorto estis misprononcata de la tradukinto,
ghia lauprononce chinigita ekvivalento nature farighis erara, ekz.,
la angla vorto "greenwich" estis erare chinigita kiel
ge-lin-wei-zhi, char la tradukinto ne rimarkis, ke la litero
"w" en tiu vorto estas silenta (neprononcata). Tiu tradukita
vorto validis por longa tempo, nur antau kelkaj jaroj oni trovis,
ke necesas korekti la eraron, kaj ghin ghustigis.
La
okcidentaj kaj japana lingvoj ankau iagrade influis la frazeologion
de la china lingvo. Sed temas pri tre komplika kaj ne facile klarigebla
problemo, mi simple mencias kaj ne traktas ghin en tiu chi artikolo.
En
la china lingvo trovighas ankau influoj devenintaj de la naciminoritatoj,
ekz., en Pekino, la mallargha strateto estas nomata hutong,
tiu nomo ja devenis de la mongola lingvo. Kaj la china vorto
bazha (bazaro) devenis de la ujgura lingvo, kiu pruntis ghin
el la persa au araba. Sed tia influo estas tre malgranda.
Dauras
la evoluado de la china lingvo kaj ankau la ensorbado de fremdaj
vortoj. Nun ni havas en nia lingvo novajn vortojn kiel jiguang,
(stimulita lumo) por la vorto lasero tradukita lausence kaj leida
por radaro chinigita lauprononce.
Estas
konstatite, ke la fremdaj influoj ja ludis pozitivan rolon en la
evoluado de la china lingvo. Dank' al la fremdaj influoj, la antikva
china lingvo multe evoluis kaj modernighis. Ghi farighis pli richa,
pli perfekta kaj pli tauga kiel la komuna interkomunikilo de 12
miliardoj da diversnaciaj loghantoj en tiu vasta lando.
----------------------------------
1. Ekde
1840, Britio lanchis agresan militon kontrau Chinio por perforte
devigi la chinan registaron doni permeson al ghi vendi opion en
Chinio. Tiu milito dauris ghis 1842 kaj Chinio malvenkis.
2. Meiji estis la titolo de japana imperiestro, kiu estis
sur la trono en 1867-1912.
3. Ekde antikveco la japanoj adoptis multnombrajn chinajn
ideogramojn en sia lingvo. Nun la nombro de ideogramoj en la japana
lingvo estas limigita, kaj fremdaj vortoj estas lauprononce japanigitaj
per la japana alfabeto katakana.
4. Estas interese rimarki, ke chinoj kaj japanoj ofte uzas
la samajn ideogramojn sed en malsamaj prononcoj. La chefurbo de
Japanio estas nomata de japanoj "Tokio", sed de chinoj
Dongjing, kvankam la du ideogramoj por tiu nomo estas tute
samaj en ambau lingvoj.
|