Preskau
chiuj, kiuj vizitis Pekinon, gustumis ghian faman manghajhon - rostita
anaso. Kaj la plej fama restoracio de rostita anaso estas Quanjude.
Deveno de
la nomo Quanjude
Quanjude
havas historion de 139 jaroj. Yang Quanren, ghia unua direktoro,
estis kamparano. Pro malricheco li fughis al Pekino kaj tie vendis
kokojn kaj anasojn. Sagha kaj diligenta, li akumulis iom da mono.
En 1864 li achetis bankrotintan butikon por fari rostitajn anasojn
sub la nomo Quanjude. La butiko disvolvighis el simpla rostejo en
restoracion. Kun kapitalo de 600 milionoj da juanoj kaj 700 milionoj
da nepalpebla havajho Quanjude havas pli ol 60 filiajn entreprenojn.
Chiujare ghi vendis pli ol 2 milionojn da anasoj en valoro de 500
milionoj da juanoj kaj akceptis pli ol 5 milionojn da klientoj kaj
farighis unu el la plej grandaj restoracio-grupoj de Chinio.
Fakte
la nomo "Quanjude" havas du signifojn: "Quan"
estas parto de la nomo de Yang Quande, kaj "jude" en la
china lingvo signifas havigi al si virton. Tio spegulas la honestecon
de Yang Quanren en lia negoco. Li petis klerulon lertan en kaligrafio
skribi la nomon "Quanjude" kaj pendigis tabulon kun la
vortoj super la pordo.
Historio
de la Malnova Muro
La
nuna restoracio Quanjude en Qianmen estas konstruita en la loko
de la originala butiko de 1864. En la jaro 1888 ghi estis riparita.
Oni dekoraciis ghin: sur la centra pordo estis okulfrape gravuritaj
vortoj "Quanjude", maldekstre estis Malnova Rostejo kaj
dekstre - Butiko de Kokoj kaj Anasoj. Ankau 2 shildoj estis pendantaj
che la du flankoj de la pordo, unu kun skribajho: "Disponeblaj
festenejo kaj aliaj komfortaj chambroj" kaj la alia - "Ghuindaj
etmanghajhoj kaj aliaj frandajhoj". La fasado de la restoracio
kun tiuj gravuritaj vortoj jam konservighis pli ol 100 jarojn, kaj
oni nomas ghin "Malnova Muro". En 1992, kiam oni rekonstruis
la restoracion, oni translokis la Malnovan Muron al la teretagha
halo. Ghi farighis aparta vidajho de la restoracio kaj atesto de
ghia longa historio.
Valora foto
La
valora foto registris la scenon de rostado de anaso antau 70 jaroj.
En la Kvina de la Kvina Monato de la jaro 1933, venis al Quanjude
Helen Morrison, fotistino el Germanio. Ravita de la bonodoro de
rostita anaso, shi aplaudis la bongustajhon kaj petis viziti la
kuirejon. Tiam la rosta tekniko de Quanjude estis sekreto kaj estis
malpermesite viziti la kuirejon. Sed tiutage pro sincera insisto
de Helen Morrison kaj ankau pro sia bona humoro kauzita de multego
da klientoj en la restoracio, direktoro Yang Kuiyao esceptokaze
gvidis Helen al la kuirejo. Shi estis mirigita de la sceno: la anasoj
estis rostataj de fajro en profunda rugho disvastigantaj bonodoron,
kaj fotis ghin. Petite de shi, Yang ankau akompanis shin por viziti
la anasbredejon de Quanjude situanta nordokcidente de Pekino. La
mastro de la bredejo estis intima amkio de Yang. Li nutris anasojn
per speciale kunmetitaj grenoj, ke la anas-karno ne odoru malagrable.
Krome la akvo preterfluanta la lokon estis altkvalita kaj richa
je mineraloj, tio estis bona por la anasbredado. La anaso estis
grasa kun karno delikata.
Senchesa
plibonigado
Jam
forpasis pli ol 100 jaroj. Kun progreso de tekniko la sceno registrita
de Helen en la jaro 1933 jam farighis historio. Hodiau la restoracio
Quanjude jam uzas komputoron kaj produktolinion kaj elektran fornon.
De la lastaj jaroj ghi registras per komputoro datenojn pri rostado
de anaso kaj per speciala forno rostas anason. Nun ghi prezentas,
krom anas-festeno, ankau aliajn pli ol 400 pladojn. Kun sia propra
sistemo de manghajhoj ghi farighis elstara reprezentanto de china
kuirarta kulturo.
|