Chiuj admiras Hanas.

    Antau mia forveturo al Hanas, mia amiko diris al mi: "Hanas estas loko bela. Tie vi tute ne bezonas cerbumi pri tio, kion vi devas foti kaj kian efekton de la fotoj zorgi. Vi nur premu la obturilon de la fotilo kaj chiuj fotoj estos belaj."

    Mi pensis, ke lia takso estas troa. Sed atinginte la lokon, mi tuj trovis, ke la tieaj montoj, akvo, nuboj, arbaroj kaj la blua chielo chiuj estas tre belaj kaj ech fascinaj. Li diris la veron.

    Mi forlasis Urumqi kaj per auto veturis pli ol 600 km. kaj atingis la gubernion Burqin. Mi daurigis mian vojaghon per auto, transiris la ondantan Altay-montaron kaj post 4 horoj atingis la belan lokon Hanas. Tie sternighas senlima stepo, la akvo estas abunda, aero fresha. Se ne estus la siberiaj pinglarboj sur la monto, mi certe prenus ghin fekunda loko sude de Yangzi-rivero kaj ne malproksima nordokcidenta landlima regiono.

    Akvo estas animo de la loko. La lokoj montozaj kaj akvorichaj ne estas mirindaj kaj plie tie estas la montaro Altay eterne neghkovrita, sed tie la akvo estas vere bela kaj mirinda. La akvo kuras de Hanas-lago rekte al Burqin-rivero. Kie la akvo estas relative kvieta, kiaj la golfoj Luno kaj Kushanta Drako, certe estas belega pejzagho. La akvo similas al giganta neghblanka jado. Tie la travidebla akvo farighis kremosimila likvajho. Mi prenis akvon per mankavo kaj tuj sentis ghiajn travideblecon kaj lubrikecon. Kaj la rapide kuranta akvo ofte alikolorighas pro shanghigho de la lumo. Jen blua, jen laktoblanka, jen smeralda, jen verdeta. La koloroj estas klare dividitaj de la lokoj. Mi vizitis multajn lokojn, sed neniam vidis tiel mirindan akvon.

    Frumatene, la lago Hanas estas kvieta. La gazosimila nebulo migras super la rivero kaj arbaro. La blanka nebulo kvazau magia peniko faras la lokon bela pentrajho. Char tie la rivero, lago, montoj kaj arbaro estas bone dispoziciitaj, tial ankau la sunlevigho diferencas de tiu en aliaj lokoj. Tie la suno ne jhetas orajn radiojn tuj, sed eligas faskon da blindiga lumo tra la densa nebulo, kvazau brechas la bluan firmamenton, sekve de tio la nebulo mildighas kaj potencighas la lumo, la oraj radioj iom post iom shutas sin super la arbaron, monton kaj lagon. Subite la suno komplete elsaltas el la nebulo kaj en palpebruma dauro la nebulo komplete malaperas kaj vidighas nur la alta blua chielo kun blankaj nuboj, pecoj kaj pecoj da pagodformaj pinoj, lignaj kabanoj rughe tegmentitaj sur la montodeklivoj. Tio impresas, ke la blua nebulo tute ne estas, kaj ni sentas nin en mistera fabela mondo.

    Hanas estas honorata kiel multe shanghighanta dia lago, kies shanghigho sin montras chefe en la pejzaghoj. Iam la nuboj malrapide rampas tuj super la lago, iam la nuboj kaj nebuloj postkuras unu la alian, char en la pasinta tago falis pluvo, tial en la tago, kiam ni ekskursis al la loko, ni havis la raran shancon ghui la belan pejzaghon, en kiu kune ekzistas la nuboj kaj nebuloj. En la horo, kiam ni shipe startis, la mondo estis grize nebuleca kaj post nelonge sur la chielo aperis puraj bluajhoj, la nuboj migris super la montodeklivoj ambauborde de la rivero. Iuj similas al vato, aliaj al blankaj fadenoj, shanghighantaj super la montoj. Antau tiel belegaj pejzaghoj, mi ech ne havis tempon por detale ghui, mi povis nur senchese premi la obturilon de la fotilo. Pasis duonhoro, levighis la suno kaj malaperis la nuboj.

    Shanghighas la akvo, nuboj kaj nebuloj. Tie oni facile ebriighas de la belaj pejzaghoj. Ja estas ghuste, char en la mongola lingvo Hanas signifas misteran belan lagon.

Fotoj>>