La monto Laoshan situas proksimume tridek kilometrojn oriente de la marborda urbo Qingdao en Shandong-provinco, orienta Chinio. Kvankam nur 1 200 metrojn alta, ghi alte staras sur la marbordo inter unikaj chirkauajhoj ne troveblaj apud la famkonataj montoj Taishan kaj Huangshan. Fakte, de antikva tempo jam estas la diro, ke la monto Laoshan superas multaspekte la belecon de la monto Taishan, sed pro la malfacila trafiko ghin vizitis malmultaj. La monton Laoshan oni iam opiniis la hejmo de senmortuloj.

    Veturinte laulonge de autoshoseo, kiu serpentadas supren kaj malsupren, oni atingas antaumontojn: la vasta blua maro unuflanke kaj aro da montpintoj aliflanke. Zonitaj per blankaj nuboj, tiuj chi rokaj altpintoj shajne pikas la chielon.

    Sola roko, kiu staras en la maro kaj similas al maljunulo, estas nomata Maljuna Shtonhomo. Cirkulas popola rakonto: Maljuna fishisto, droninte en pezaj shuldoj al loka despoto, ekvagis kune kun siaj gefiloj post la morto de sia edzino. Fine li faris hejmon apud la monto Laoshan. Sed ech tie pacon li ne trovis. Estro de najbara fishvendejo avidis lian junan kaj belan filinon. Iun tagon, kiam li kaj la filo laboris for de la hejmo, piratbando en jhonko alvenis kaj forrabis la filinon. Alarmite per shirkrioj de la filino, la maljunulo rapidis hejmen, sed estis tro malfrue. Li kuregis al la marbordo, sed vidis la jhonkon ekvelanta. Malesperighinte, la maljuna patro plonghis en la maron. Subite shanghighis la vetero. Kolosa ondo levighis kaj englutis la jhonkon kaj chiujn en ghi. La konsternita maljunulo ekstaris frostighinte. Kiam la filo revenis kaj vidis sian patron staranta tie en la maro, li remis al li, kriegante. Nenia respondo. Alproksimighinte, li vidis, ke tio ne estas la patro sed granda roko. La filo iris hejmen, sed neniun trovis. La fajro en la kuirforno jam de longe chesis bruli. Fine la filo edzighis kaj mem havis gefilojn kaj iom post iom aperis tie vilagho, la Vilagho de Maljuna Shtonhomo.

    La deklivoj de la monto Laoshan estas kovritaj per densaj arbaroj kaj bambuaroj kun sporadaj izolitaj konstruajhoj. La plej vidinda estas Taiqinggong, la plej granda templo sur Laoshan.

    La templo estis origine konstruita en la 10-a jarcento kaj poste rekonstruita en la fino de la 16-a jarcento. Kun la monto malantaue kaj la maro etendighanta antaue ghis la horizonto, la templo konsistas el pli ol cent malgrandaj konstruajhoj. Ili bone aranghitaj kaj la arkitekturo estas majesta. Antau la chefa halo de la templo staras du azaleoj, unu kun flame rughaj floroj kaj la alia kun raraj neghblankaj floroj. Pluraj antikvaj arboj pompe kreskas chi tie, inkluzive de altaj cipresoj, ginkoj kaj ulmo. La ulmo estis plantita antau pli ol mil jaroj en Tang-dinastio (618-907). Ghia trunko mezuras kvar metrojn en la diametro kaj klinighas kaj tordighas kiel drako. Unu el la plej bonaj fontoj de la monto Laoshan sin trovas chi tie. Ghia akvo estas klara kaj dolcha. Ech en la plej severa sekeco oni neniam trovis ghin senakva.

    Ne fore de la templo estas masiva roko, sur kiu gravurighis la vortoj "Mirinda vidajho". En mallonga distanco estas alia roko kun tauga surskribo: "La maro unuighas kun la chielo". En la rughbrilo dum sunsubiro la maro movbrilas kun ora lumo kunfandighanta kun la chielo.

    Alia mirindajho de la naturo sur la monto Laoshan estas la Nau Akvokurbighoj. Chi tiuj kurbighoj formas la supran parton de la rivero Baisha kaj situas profunde inter la montoj. La rivero, torentante al la maro, gravuradas kaj transformas la rokojn laulonge de sia fluejo en la plej strangajn formojn. Unu roko aspektas tute simile al monahho en ordenvesto sidanta kaj rigardanta la vidajhon antau si. Alia roko, en malproksimo, havas aspekton de kamelo, sed rigardate proksime, ghia angulforme elstaranta krutajho aspektas kiel aglobeko.

    Por rigardi la Nau Akvokurbighojn oni devas piediri lau montvojetoj. La akvo, kiu kaskadas malsupren lau la apikaj krutajhoj, memorigas pri pejzaghoj de la plej bonaj chinstilaj pentrajhoj.

    Suprenirinte plurajn shtonshtupojn, oni atingas la lageton Jingtian che la piedo de krutajho. La linioj, kiujn la naturo gravuris sur la krutajho alte staranta super la lageto desegnas la flugilojn de la mita fenikso, de kio venas la nomo Krutajho de la Fluganta Fenikso. Antauenighinte plu, oni alvenas al kristala lageto malsupre de trietapa akvofalo pendanta super egho de krutegajho kaj mughanta kiel envenanta martajdo. Oni ne povas rezisti la allogon de malvarmeta akvo en la lageto. Gustumi oni devas, char ghi estas dolcha, refreshiga minerala akvo de la monto Laoshan.

    La minerala akvo de Laoshan entenas karbonatojn kaj nutrajn mineralojn inkluzive de kalio, natrio, kalcio kaj magnezio. Kuracistoj preskribas ghin kiel helpilon por digesto kaj la metabolismo, reguligo de la endokrinaj glandoj kaj dilato de la ekstremaj sangangioj. Ghi havas terapiajn efikojn al diabeto, trograsigho, hipertensio, reumatismo kaj gastro-intestaj perturboj. Krome, ghi malhelpas dentokarion kaj protektas la hauton. La akvo oni uzas por fari bieron kaj blankan vinbervinon, kiuj estas renomaj produktoj de la urbo Qingdao.

    Plue al la nordokcidento estas la bordoj de la rivero Baisha. Laulonge de la vojo kondukanta al la rivero, la montetdeklivoj estas kovritaj de fruktoarboj. Se oni alvenas al tiuj fruktoghardenoj en somero kaj augusto, oni trovos la vinberujojn kaj arbojn sharghitaj de vinberoj, piroj kaj pomoj. Medicinaj herboj, bambuoj kaj tearbedoj, kiuj iam antaue kreskis nur en la sudo de Chinio, nun prosperas chi tie. Tiel Laoshan, antaue renoma nur pro sia natura beleco, gajnas novan reputacion pro la abundo de siaj produktoj.