En la urbeto Anrao de Tibeto estas lingva instruistino Ciren Zhuoga, kiun chiuj shatas nomi panjo, chu junaj, chu maljunaj. Shi estas reprezentanto de la 16-a Tutlanda Kongreso de KPCh.

En 1977 shi diplomighis el la Tibeta Normala Instituto kaj venis al elementa lernejo en la urbeto Anrao por instrui lingvon. Shi laboris 25 jarojn en tiu malproksima izolita urbeto. Multaj el shiaj instruitoj akiris premiojn en oratora konkurso, kaj ankau shi estis plurfoje premiita. En 2001 shi estis honorita de la Tutlanda Virina Federacio de Chinio kiel unu el la "Dek Elstaraj Patrinoj de Chinio".

Antau 6 jaroj shia edzo forpasis kaj vivtenado de la familio falis en grandan malfacilon. Shia unua filo, kiu jhus komencis lernandon en mezlernejo, intencis chesigi lernadon por shpari monon. Shi konsolis la filon: "Tio estas mia afero, kaj mi prunteprenos monon por via lernado." Dank' al shia kuraghigo, la filo lernis diligente kaj sukcesis en enira ekzameno por supera mezlernejo en Pekino kaj poste en tiu por universitato. Saman amon shi donis ankau al siaj lernantoj. Dank' al shia prizorgo kaj monhelpo orfino Luosang Quzhen finis lernadon en kolegio. Shi monhelpis ankau Gongjue Quzhen kaj Cidan Zhuoga, kiuj preskau ne povis daurigi lernadon pro malricheco de la familio. Shi donacis al ili po 600 juanojn kaj poste ili eniris en universitaton. 95% de shiaj instruatoj devenas de malrichaj kamparanaj au pashtistaj familioj. Kiam ili ne povis pagi, shi chiam donacis al ili monon. Shi ne memoras, kiom da infanoj shi helpis kaj kiom da mono shi donacis. Shi ne bedauris pro tio kaj diris: "Mi estas richa, char miaj instruitoj kreas richajhon por la patrolando."

Ciren Zhuoga ne nur monhelpas siajn lernantojn, sed ankau amoplene prizorgas ilin en la chiutaga vivo. Antau 2 jaroj shia instruato Sangzhu venenighis de manghajho, kaj la proksima hospitalo ne povis bone kuraci lin. Shi petveturis per kamiono kaj portis Sangzhu al pli supera hospitalo pli ol 100 kilometrojn for de shia hejmo. Shi flegis la infanon plurajn tagnoktojn ghis la infano tute resanighis. Tio estis la unua fojo de shia foresto de la lernejo.

En 2001 la lernejo translokighis. Pro manko de mono la lernejo ne estis ekipita je kranakvo, kaj la lernantoj devis iri longan vojon por akiri akvon. Shi donacis al la lernejo 4000 juanojn kaj petis la lernejestron kune veturi 300 kilometrojn en unu tagnokto por acheti akvotubojn en Lhasa. Reveninte, shi partoprenis en fosado de tero kaj instalado de akvotuboj, kaj dank' al shia klopodado la lernejo fine ekhavis kranakvon.

Ni tre shatus vian sugeston, klaku kaj donu vian vochon!