Edwin Burg (Nederlando) naskighis en 1925
en Indonezio. Pro la Dua Mondmilito malliberigita en koncentrejo
en 1942-1945. Ekloghis en Nederlando en 1946, studis ekonimikon,
laboris en banko en Hago.
Eklernis Esperanton en 1965 kaj ekde tiam dedichis
sin al disvastigo de la lingvo. Varbis centojn da novaj esperantistoj
per privataj rilatoj, skribis leterojn pri la lingvo al autoritatuloj
kaj jhurnaloj, mecenatis plurajn E-organizojn.
En 1979, post emeritigho, ighis gvidanto de la
oficejo de la Internacia Esperanto-Instituto (IEL) en Hago.
Ekde 1995 estrarano de IEI. Lia agado estas altnivela kaj profesia,
li multloke kreis grandan respekton por la lingvo.
Adolf Burkhardt (Germanio), naskighis en
1929 en Germanio. Protestanta pastro. Eklernis Esperanton en
1947 per koresponda kurso; partopreninte en UK en Haarlem en
1954, definitive esperantistighis. Tre aktiva en GEA, precipe
pri la biblioteko: la nuna Germana Esperanto-Biblioteko en Aalen
estas sub lia direktorado. Ekde 1961 prezidanto de KELI kaj
ghia motoro. En 1992 ricevis Bundesverdienstkreuz (Kruco por
Meritoj al la Federajho de Gernamio pro sia ekumena laboro per
kaj por Esperanto).
Multe tradukis. La krono de tiu laboro estas Adoru,
granda kristana kantlibro eldonita en 2001. Pro tiu verko kaj
lia verkaro ghenerale li ricevis, kune kun pastroj Eichhom kaj
Kronenberger, la Esperanto-kulturpremion de la FAME-fondajho.
Imre Ferenczy (Hungario), naskighis en 1932
en Hungario. Lernis Esperanton en 1950, diplomighis kiel kuracisto
en 1957.
Kunfondinto de la Hungaralanda Esperanto-Konsilantaro
en 1955; prezidanto de junulara fako de HEA ghis 1960; gvidanto
de medicina fakkomisiono de HEA en 1970-2000; junulara gvidanto
de IFEF ghis 1970; realiganto de laborkontrakto inter TEJO kaj
IFEF en 1968 (UK Tarragona). Pro lia instigo ekde 1982 dum IFEF-kongresoj
funkcias radioamatora stacio kun speciala voksignalo.
En 1970 ighis privata sekretario de d-ro Hideo
Shinoda; ekde 1985 daure prezidanto de IMEK, internacia kongreso
por E-medicinistoj. Membro de redaktantaro de MIR. Organo de
UMEA. Prezidanto de la Monda Yumeiho-Societo, fondita en 2001
en Budapeshto.
Fondinto kaj prezidanto de hungara sekcio de ILERA
kaj hungara sekcio de la Internacia Fervojista Radioamatora
Asocio.
Salah Ghanem (Libano)
Profesoro Salah Ghanem naskighis en 1933 en Libano.
Li estas psikologo kaj grafologia jurspertulo che tribunaloj.
Lernis Esperanton en 1960; estas pioniro de la movado
en Libano, kies LA li prezidis dum pluraj jaroj. Eldonis la
unuan E-araban lernolibron en 1965 kaj prizorgis E-elsendojn
de radio en Libano. Honora membro de la Internacia Societo de
Amikeco kaj Bonvolo (1984); prezidanto de alta komitato por
festi centjarighon de Esperanto (1987). Membro de la Brazila
Akademio de Belarto (1965).
Josef Kavka (Chehhio) naskighis en 1922,
doktoro pri natursciencoj, kandidato de teknikaj sciencoj, petrologo.
Laboris multajn jarojn sur Esperanta scienca kampo,
verkis plurfake informajn artikolojn kaj eseojn. Chefredaktis
Sciencan Revuon (1978-1987) kaj Geologion Internacian (1968-1990),
kunredaktis Sciencan Revuon ekde 2000. Kunlaboris pri Posh-atlaso
de la mondo (1971), multjara funkciulo de ISAE, ghia ghenerala
sekretario de 1971 ghis 1980.
ISAE kaj ChEA atribuis al li honoran membrecon
pro liaj meritoj.
Antanas Mekys (Litovio) naskighis en Litovio
en 1917, studis ekonomikon, unue lektoris en la Vilniusa Universitato,
poste laboris en Shtata Komisiono pri Planado ghis emeritigho.
Ekinteresighis pri Esperanto en 1933, serioze lernis en 1955.
Ekde 1959 agis en LA kiel instruisto, instruis al miloj da homoj
per tradiciaj kaj korespondaj metodoj.
Verkis diversspecajn lernolibrojn por lernantoj,
klub-kursanoj kaj junuloj, publikigis ilin mem multobligitajn,
kontrauleghe en la tiama politika situacio. Redaktis kaj aperigis
plurloke specialajn kursojn, kiuj ighis bazo por organizita
movado en tuta Litovio. En 1974 surbendigis vaste uzatan kurson
por memstara lernado. Faris chion propranome. En 2001 aperis
lia plej grava lernolibro por litovoj: lecionaro, legajhoj kaj
dudirekta vortaro. Lia lasta gramatiko estas nomata Esperanto-poshlernilo.
En la lastaj jaroj esploris historion de E-movado
en Litovio, kompilis biografiojn de 200 famaj litovaj esperantistoj.
Okaze de lia 80-jarigho la Respublika Kulturpalaco sendis dankleteron
pro lia multjara kaj sindona laboro por Esperanto.
|