|  
                        Por 
                    la homaro SARS estas neatendita malamiko. En tiu nevidebla 
                    batalo inter la homaro kaj la viruso, kuracistoj kaj flegistoj 
                    farighis fokuso de la socio. Jene estas tagnotoj de Wang Baoli, 
                    39-jara flegistino de mezgrada kuracejo de Pekino. Shi dufoje 
                    laboris en la observa chambro de SARS-suferantoj. Shia taglibro 
                    notas la tagojn kaj noktojn, en kiuj shi kaj shiaj kolegoj 
                    flegis suspektatojn de SARS.  
                      En 
                    la 24-a de junio la Monda San-Organizo nuligis la turisman 
                    averton al Pekino. Nun Wang Baoli jam revenis hejmen. Retrorigardante 
                    la pasintajn tagojn shi sentas, ke la sukceso estas malfacila. 
                   
                     
                      ---- 
                      La Red. 
                   
                        En 
                    la tago en la komenco de aprilo, nia hospitalo decidis rekonstrui 
                    la malsanulajn chambrojn de la pediatria sekcio, por ke ili 
                    akceptu suspektatojn de SARS. Do la infanoj de nia fako tuj 
                    transloghighis al alia hospitalo. Tio donas al mi la impreson 
                    - SARS proksimighis al mi. 
                   
                     La 
                      14-a de aprilo 
                   
                       Frumatene, 
                    kiam mi atingis la kuracejon, direktoro diris, ke mi ekzamenu 
                    la korpon por labori en chambroj de SARS-suferantoj. Kvankam 
                    pri tio mi jam preparis min en menso, tamen chi-sabate mi 
                    devas partopreni postlaboran ekzamenon, tio estas grava por 
                    mi. Do mi diris: "Chu estas bone en la venonta semajno?" 
                    Anstatau mi Aihua, mia kolego, volonte sin preparas labori 
                    en chambro de SARS-suferantoj. 
                        
                    Reveninte hejmen mi rakontis tion al mia 14-jara filino, kaj 
                    shi diris al mi: "Panjo, kial vi tiel diris? Via devo 
                    malpermesas vian retirighon!" Mi rughighis. Kio estas 
                    neforlasebla antau SARS? 
                   
                     La 
                      15-a de aprilo 
                   
                       Aihua 
                    kaj alia kolego de nia sekcio eklaboris en chambroj de SARS-suferantoj 
                    post la korpoekzameno. Ni laboras en la jhus finkonstruita 
                    sekcio speciala por februloj. Por eviti infekti aliajn la 
                    kuracejo lokis la febran sekcion en tiu sola konstruo, kiu 
                    dividighis en du partojn, unu estas por la ordinaraj februloj 
                    kaj la alia por SARS-suferantoj. Ankau observa chambro trovighas 
                    chi tie. 
                   
                     La 
                      17-a de aprilo 
                   
                        Ghis 
                    hodiau la observa chambro jam akceptis 5 malsanulojn. Sur 
                    ilia diagnoz-papero estas skribite: SARS-suspektato. Nia laboro 
                    estas eltiri sangon, fari envejnan pogutigadon kaj alian traktadon. 
                    Ankau nutri seriozajn malsanulojn estas nia laboro, krom senchesa 
                    antisepsado: post chiu au chiu 2-a horo disshprucigi sterilizajhon, 
                    ankau sterilizi en difinita tempo ansojn de pordo kaj aliajn 
                    objektojn estas necesaj. En la kuracista ripozejo stakis izolaj 
                    kostumoj, bushshirmiloj, chapoj k.s. Ni atentigis unu al alia 
                    akrigi singardemon. 
                   
                     La 
                      18-a de aprilo 
                   
                        4 
                    el la malsanuloj hierau en la observejo jam estis konstatitaj 
                    kiel SARS-suferantoj kaj translokitaj al la speciala chambro. 
                    Ni konsideris la seriozan staton el la pli kaj pli multaj 
                    malsanuloj, por kiuj niaj observejoj estas ne sufichaj, kaj 
                    mi kaj aliaj 5 flegistinoj estas okupitaj. Antau kelkaj tagoj 
                    ni laboris 12 horojn chiutage, tamen hodiau ni devas labori 
                    24 horojn. La difinitan ekzamenon mi ne povas ne forlasi. 
                    Ni kiel eble plej bone protektas nin mem per pli dikaj bushshirmilo 
                    kaj chapo kaj kiel eble plej malmulte nudigi korpopartojn 
                    ekster la izola kostumo. Tio ne estas timemo, char protekti 
                    nin mem estas utile por redukti infektan fonton. Tiuj malsanuloj 
                    kushantaj sur lito sentigis min, ke mia vivo estas ne sole 
                    por mi mem. 
                   
                     La 
                      19-a ghis la 23-a de aprilo 
                   
                        Labori 
                    en la febra sekcio en tiuj tagoj sentigis al mi gravan devon, 
                    ne sole pro la laudo de la publiko. Okuloj helppetaj de niaj 
                    malsanuloj pelas min helpi ilin. 
                       
                    En nia observa chambro estas 14-jara knabo, kiu suferas seriozan 
                    febron, tusadon kaj brustdoloron. Li estas obeema, li ofte 
                    portas bushshirmilon. Kiam ni faris traktadon, li ofte turnas 
                    la vizaghon al alia flanko por eviti vizaghi al ni, post tio 
                    li diris: "Dankon! Onklino." Mi ofte lin vizitis 
                    kun informoj de lia patrino kaj helpis lin sterilizi mantukon 
                    kaj bushshirmilon, kaj kuraghigis lin multe manghi... 
                        
                    Komercisto el alia loko kun serioza febro kaj malfacila spirado 
                    estis diagnozita kiel SARS-suferanto kaj translokota al speciala 
                    SARS-chambro. Li estas silentema kaj ne akordighas kun kuracado. 
                    Hodiau li diris al mi ke li sentas sufokon, sed li ne volas 
                    uzi oksigenan inhalilon. "Manko de oksigeno sentigas 
                    al vi sufokon," mi diris kaj enigis la oksigenan tubon 
                    en lian nazon, sed li kolere ghin eltiris kaj diris: "Ne 
                    kuracu min, chiutage mi devas suferi tiel multfojan injektadon 
                    kaj sango-eltiradon, sed nun mia malsano pli kaj pli seriozighas." 
                    Dirinte li forte enspiradis. "Mi konas, ke antaue vi 
                    estis forta, tamen vi devas scii, ke resanigho bezonas tempon, 
                    persistu kaj certe vi resanighos. Pripensu viajn familianojn, 
                    kiel ili vin zorgas kaj atendas!" Kun larmoj en la okuloj 
                    li remetis la tubon en la nazon. Mi diris: "Se vi sentas 
                    sufokon, ne portu la bushshirmilon." Mi scias, ke lia 
                    portado de bushshirmilo protektas nin kuracistojn. Sed li 
                    fine ghin portis. 
                   
                     La 
                      24-a de aprilo 
                   
                        Mia 
                    kolego Ping ekfebris hodiau, shi kaj alia flegistino enloghighis 
                    en nia observa chambro. Mi kaj miaj aliaj kolegoj larmis, 
                    sed neniu el ni dizertis. Sendistanca kontaktigho kun malsanuloj 
                    facile kauzas infektighon de kuracistoj kaj flegistoj. Por 
                    elekti pli taugan sangvaskulon por punkcii, ni ech demetas 
                    la protektajn okulvitrojn au eksterajn gantojn. Granda laboro 
                    kaj forta respondeco forgesigas al ni timemon. 
                   
                     La 
                      25-a de aprilo 
                   
                       Por 
                    redukti eblecon infekti familianojn, hodiau la kuracejo aranghis 
                    loghdomon por ni. 
                       
                    La kuracejo rekonstruis pli da chambroj por SARS-suferantoj, 
                    kaj ankau la observaj chambroj multighis. Ni aplikas pli da 
                    rimedoj, nome ni dividis la observajn chambrojn en 3 partojn: 
                    poluanta parto, duonpoluanta parto kaj pura parto. Nia laboro 
                    ghenerale en la poluanta kaj duonpoluanta partoj. La kuracejo 
                    aranghis, ke aliaj 12 flegistinoj laboru en nia sekcio, do 
                    nia laboro iom malpezighis. 
                   
                     La 
                      1-a de majo 
                   
                        Hodiau 
                    estas la Internacia Labora Tago. Mi estas en dejhoro. Sed 
                    ekpensante la pauzon en postaj tagoj, mi tuj malstrechighis. 
                    En la lastaj tagoj mia vivo estis plenaj de laboro, shvitado, 
                    trinkado kaj enlitigho. Mi sopiris mian filinon, mi preskau 
                    perdis kontakton kun miaj amikoj inkluzive Aihua, kiu laboris 
                    en SARS-chambro anstatau mi, kvankam mi kaj shi laboris en 
                    la sama kuracejo. 
                       
                    Mi tuj telefonis al shi. Shi diris al mi, ke en la chambro 
                    prizorgata de shi estis SARS-suferantino pli-ol-70-jara kaj 
                    samtempe suferis cerb-malsanon, kaj kelkfoje havis halucion. 
                    Shi ankau ne povis akordighi en kuracado. Aihua surmetis al 
                    shi oksigenan inhalilon, tamen shi foje demetis ghin foje 
                    faligis la pogutigan botelon sur la plankon. Por la flegistinoj 
                    estas principo, t.e. sub la kondicho de suficha flegado, kiel 
                    eble plej mallonge resti che la suferantoj, sed en tiu tago 
                    la  maljunulino 
                    estis en malbona stato, do Aihua en la tuta nokto sidis apud 
                    la maljunulino. Sed bedaurinde, en la sekvanta tago chi tiu 
                    forpasis. Audinte tion, mi ekmemoris la tekston de kanto "savi 
                    vivon per vivo", vere miaj kolegoj per sia vivo savas 
                    aliajn! 
                   
                     La 
                      2-a de majo 
                   
                       Hodiau, 
                    post 17-taga laborado, mi ekripozas. Ni venis en la sanatorion 
                    aranghitan de la kuracejo, tie ni loghos 10 tagojn, poste 
                    ni revenos hejmen por kunesti kun niaj familianoj. 
                    
                 |