Dege-gubernio
de la Garze-a Tibet-nacia Autonoma Subprovinco de Sichuan
situas che Jinsha-rivero, trans kiu estas Tibeto. Ghi estas
unu el la tri centroj de la antikva kulturo de Tibeto. La
Sutropresa Templo Dege, grava historia restajho protektata
de la shtato, trovighas en la sino de la tiea valo. Hodiau
ghi daure faras sian kontribuon por disvolvo de la tradicia
tibeta kulturo.
Konstruo
de la sutropresa templo
En
la historio de Tibeto estis sagha reganto Sunzamkampo. Li
kaj lia subulo Geer Dongzan kune kreis tibetajn ideogramojn.
Kaj krom tio Geer Dongzan sukcese persvadis imperiestron de
Tang-dinastio edzinigi sian filinon al la tibeta reganto.
En la lastaj jaroj de la 7-a jc. liaj posteuloj fughis al
Kangqu kaj ekloghis che Jinsha-rivero. Post 30 generacioj
la posteuloj, alte taksitaj de la kortego de Yuan-dinastio,
ricevis de la kortego titolon de subministro, kiu povas esti
simpligita kiel Dege lau prononco de la han-lingvo. La tuta
gento, gvidate de sia estro, militadis che Jinsha-rivero kaj
fine venis en montvalon Shaluli kaj tie konstruis urbeton
sub regpotenco unuigita de registaro kaj budhismo kaj la urbeto
prenis Dege kiel sian nomon.
La
12a-generacia gentestro Tudeng Zeren daure disvastigis sian
areon kaj fondis politikan sistemon unuigitan de registaro
kaj budhismo kaj feudisman servutulan sistemon. La gentestro
havis la militan kaj politikan potencon de la loko. Li sciis,
ke en la senfina batalo la historio de skribolingvo kreita
de liaj prapatroj povus esti detruita, kaj li deziris atingi
la militan rezulton per civilaj metodoj, kio estos tauga por
konservi la kulturon kaj historion, tial li decidis konstrui
sutropresan templon por disvastigi la budhan doktrinon, disvolvi
la kulturon kaj firmigi la familian regpotencon.
La
3-etagha domo de la templo kun plank-areo de dek mil kvadrataj
metroj ja ne estas granda lau la hodiaua vidpunkto, tamen
antau 200 jaroj estis tre malfacile konstrui ghin en la loko
loghata de tibet-nacianoj. Tiam Tudeng Zeren kolektis mil
laborulojn por haki arbojn, ebenigi teron kaj fari ksilografiajn
tabulojn. Tiuj fundamentaj laboroj dauris 10 jarojn ghis kiam
Tudeng Zeren mortis. Oni ne sciis, kiun testamenton li faris
al siaj posteuloj. Fakto estis, ke liaj posteuloj devokonscie
daurigis tiun laboron generacion post generacio. Same laboris
la konstruantoj de la templo. Post 30 jaroj la sutropresa
templo finfine konstruighis.
Tie
konservighas 70% de la antikvaj libroj de la tibeta kulturo
La
tibetlingva poemo "Gesal" estas la plej longa epopeo
de la mondo. La ksilografajho "Gesal" konservita
en la sutropresa templo estas mirinda. Presi la epopeon kaj
disvolvi la budhisman doktrinon estis tre peza tasko por la
familio de Tudeng, tamen la familio kaj Dege-anoj prenis sur
sin la taskon kaj miloj kaj dekmiloj da homoj dedichis sian
energion al tiu laboro.
En
la tenejo de la sutropresa templo konservighas pli ol 200
mil ksilografiaj tabuloj, el kiuj estas sutroj, historiaj
dokumentoj kaj pentrajhoj. Tie konservighas 70% de la antikvaj
libroj de la tibetlingva kulturo. Ili estas grandioza epopeo
de la tibeta kulturo.
La
ksilografajhoj estas faritaj el betulo. Autune de chiu jaro
oni serchas taugan lignon sur la monto. Oni elektas altajn
arbojn kun rekta trunko sen tubero kaj faras el ili tabulojn
100 cm longajn, 10 cm larghajn kaj 4 cm dikajn. Bakinte per
milda fajro, oni metas ilin en specialan cisternon por tuta
vintro.
En
la sekvanta jaro ili elprenas la tabulojn, ilin kuiras en
bolanta akvo, bake sekigas kaj rabotas kaj faras ilin ksilografia
tabulo. Lau la ideogramoj faritaj de eminentaj kaligrafoj
sur papero la artistoj faras gravuradon. Ghenerale, eminenta
artisto chiutage povas gravuri ideogramojn sur unu tabulo
kaj 10 tagojn gravuri bildojn sur unu tabulo. Ekz. por gravuri
la faman "Ganzhuer" 100 kaligrafoj laboris 3 jarojn
kaj 500 artistoj 5 jarojn. Sen tiuj ksilografajhoj eble multe
da gravaj dokumentoj de la tibeta kulturo forperdighus.
Grandan
monsumon por ripari la templon
La
sutropresa templo estas sintezajho de la hodiauaj eldonejo
kaj presejo. Estas malfacile bone funkciigi tian sintezajhon.
La sutropresa templo havas rigoran administran sistemon, ekz.
regulojn kontrau fajro, insektoj kaj akvo. Por en- kaj eltempligi
la ksilografajhojn oni devas fari registron kaj ekzamenon.
Sen permeso de la gentestro neniu rajtas shanghi la paghojn
kaj ksilografiajn tabulojn. La tibet-nacianoj dedichis grandan
energion por protekti la templon kontrau diversaj damaghoj.
Nun
la protektado jam farighis socia projekto. La administrantoj
de la historiaj objektoj dedichis grandan atenton al la protektado,
reordigado kaj riparado de la ksilografajhoj. En la 70-aj
kaj 80-aj jaroj de la 20-a jarcento la china registaro plurfoje
asignis grandan monsumon por grandskala riparado de la templo.
Nun ghi jam farighis grava historia restajho protektata de
la shtato kaj ankau bela vidinda loko por la turistoj.
Nun
oni aktive bonordigas la ksilografiajn tabulojn. La tibet-medicinaj
literaturoj, tie konservataj, estas pli kaj pli multe utiligataj.
La Tibetmedicina Instituto de Dege, grava scienc-esplora institucio,
faras esploron pri la antikvaj tibetaj medicino kaj kuraciloj.
Oni eldonis dekkelkajn farmaciajn librojn kaj inventis dekkelkajn
efikajn medicinajhojn kontrau kronikaj malsanoj.
La
enhavoricha kulturo de la templo altiris al si multe da chinaj
kaj alilandaj fakuloj por fari esploradon.
Standardo
de la tradicia tibeta kulturo
La
aristokrata familio de gentestro Tudeng jam atingis sian finon
kune kun aboligho de la servutula sistemo, tamen la sutropresa
templo, kiel herediganto de la tibeta kulturo, daure staras
en la gubernia urbo Dege, la lulilo de la norma tibeta lingvo.
Kulturo
estas akumulata de generacioj. Por shanghi la nacian kvaliton
oni bezonas proceson. En la historio kulturo ludis gravan
rolon, kaj la sutropresa templo, kiel konservanto de la historiaj
dokumentoj, ludas neanstatauigeblan rolon en tiu proceso.
La
sutropresa templo estas standardo de la tradicia tibeta kulturo
kaj multe gravigis la rolon de Dege en la historio de la tibeta
kulturo.
|