Multaj scias mian nomon Gesang Zhuoma, char miaj butikoj sidas sur la movoplena strato en mia urbeto kaj multaj venas butikoj por ion acheti.

    Antau 3 jaroj mi luis che strato domon de 40 kvadrataj metroj kaj fondis butikon. Nun en stratoj estas multaj butikoj. Se oni mastrumas bone, oni povas gajni monon. En la novjaraj tagoj multaj homoj venas al la urbeto por fari achetadon, kaj modaj vestoj, turismaj shuoj kaj kosmetikajhoj havas grandan debiton. Se mi ne petus mian filinon acheti sufichan kvanton da varoj en Lhasa, mi perdus la shancon gajni monon. Antau la Demokratia Reformado de Tibeto en 1959 mi estis senlibera servutulino, sed nun mi posedas du butikojn kaj dungis fraulinojn kiel vendistojn. Tio estis neimagebla por mi en la pasinteco.

    Nun mi aghas 68 jarojn. Mi estis servutulino de iu mastro, ne havis agron, nek loghejon, nek liberecon. Mi senpage laboradis por la mastro kaj ech devis pagi laukapan imposton. Antaue en Tibeto estis diro: "Gepatroj naskis min, sed la mandareno okupas mian korpon kaj vivon." Ne povante elteni la kruelajhojn de la mastro, mi fughis almozpetante al la nuna urbeto. Mi pensis, ke mi havos bonajn tagojn forlasinte la mastron, sed mi ne atendis, ke "chiuj korvoj en la mondo estas same nigraj". Eskapinte el fajro, mi falis en akvon. Mi ankorau laboregi por aliaj mastroj.

    Dum la Demokratia Reformado, la nova popola registaro distribuis al mi agron kaj loghejon, kaj mi akiris la personan liberecon. De tiam mia vivo farighis pli kaj pli bona. En 1999 mi konstruis tibet-stilan duetaghan domon el 9 chambroj kaj ekipis la domon per telefono komunikanta al la tuta lando. Antaue mi mem iris al Lhasa por acheti varojn, kaj nun mi komisiis tion al mia filino. Pro okupiteco mi dungis du junulinojn por helpi min en vendado kaj dungis po-horan servistinon por prepari manghajhojn kaj lavi vestojn. Mi vendas infanajn kaj virinajn vestojn, novtipajn tibetajn vestojn, shuojn, chapojn kaj ankau vegetalan oleon, kareon, parfumon kj aromajhon importitajn el Hindio kaj Nepalo. Mi estas analfabeto, sed en merkata konkurenco mi bone komprenis la veron, ke oni devas pretigi sian stokon lau merkata bezono. Chu en la urboj, chu en la kamparo, la popola vivo estis plibonigita, kaj oni havas pli altan postulon al la kvalito de la varoj. Tial mi pretigis altklasajn vestojn, ornamajhojn, perukojn k.s., kaj ili havis grandan debiton. Mi dungis helpantinojn kaj mi mem nur "faris ordonon" kaj chiuvespere kalkulis kun ili la negocojn. Krome mi havas hektaron da agro kaj miaj parencoj kulturas ghin kontrau pago. Chiujare mi povas rikolti tunojn da sekalo kaj tritiko, tute sufichajn por mangho kaj vinfarado. Mi ne volas senfare resti hejme, kaj chiutage mi iras al miaj butikoj, alie mi sentas enuon. Vespere mi televidas trinkante buterteon kaj min distras kun nepoj.