圣 诞 节 的 由 来

 

12月25日,是基督教徒纪念耶稣诞生的日子,称为圣诞节。从12月24日于翌年1月6日为圣诞节节期。节日期间,各国基督教徒都举行隆重的纪念仪式。圣诞节本来是基督教徒的节日,由于人们格外重视,它便成为一个全民性的节日,是西方国家一年中最盛大的节日,可以和新年相提并论,类似中国的春节。

西方人以红、绿、白三色为圣诞色,圣诞节来临时家家户户都要用圣诞色来装饰。红色的有圣诞花和圣诞蜡烛。绿色的是圣诞树。它是圣诞节的主要装饰品,用砍伐来的杉、柏一类呈塔形的常青树装饰而成。上面悬挂着五颜六色的彩灯、礼物和纸花,还点燃着圣诞蜡烛。

红色与白色相映成趣的是圣诞老人,他是圣诞节活动中最受欢迎的人物。西方儿童在圣诞夜临睡之前,要在壁炉前或枕头旁放上一只袜子,等候圣诞老人在他们入睡后把礼物放在袜子内。在西方,扮演圣诞老人也是一种习俗。

圣诞节 

耶稣的生日究竟是哪一天,其实早无据可查。为什么要把12月25日定为圣诞节呢?这是在5世纪中叶由教会规定的。公元354年,在“菲洛卡连”日历中第一次写明12月25日是耶稣的生日,到5世纪西方普遍接受了这个日期为圣诞节。

圣诞树

圣诞树最早出现在古罗马12月中旬的农神节,德国传教士尼古斯在公元8世纪用纵树供奉圣婴。随后,德国人把12月24日作为亚当和夏娃的节日,在家放上象征伊甸园的“乐园树”,上挂代表圣饼的小甜饼,象征赎罪;还点上蜡烛,象征基督。到16世纪,宗教改革者马丁.路德,为求得一个满天星斗的圣诞之夜,设计出在家中布置一颗装着蜡烛的圣诞树。不过,西方关于圣诞树的来历流行着另一种说法:有个善良的农民,在圣诞节那天,热情地招待了一名流浪的孩子,临别时,孩子折下一树枝插在地上树枝立即长成大树,孩子指着这树对农民说,每年今日,树上都长满礼物,以报答你们的盛情。所以,今天人们所见的圣诞树上总是挂满了小礼物。

圣诞歌

长期以来,一直流行的圣诞歌主要有三个,一个是《平安夜》;一个是《听,天使报佳音》;第三个是《铃铛儿响叮当》。

圣诞老人

圣诞老人原指公元4世纪时小亚细亚专区的主教尼古拉,他因和蔼可亲慷慨济贫万里闻名。到了6世纪,东方把他尊称为圣尼古拉。由于民间有关尼古拉的传说中,都联系到少年儿童和礼物,从此,圣诞老人便成为专门在圣诞节向孩子们送礼物的慈祥老人的形象。到了18世纪,通过文学和绘画,圣诞老人逐渐成为身穿红外衣的白胡子、白眉毛老人形象。

圣诞礼物

据《圣经》记载,来自东方的圣人在耶稣降生的时候赠送礼物,这就是圣诞老人为儿童赠送礼品习俗的由来。英国少年儿童在圣诞前夕把长统袜子放在壁炉旁,相信圣诞老人在夜里会从大烟囱下来,给他们带来满袜子的礼物。法国的少年儿童把鞋放在门口,让“圣婴来时把礼物放在鞋里面。”

圣诞大餐

正像中国人过春节吃年饭一样,欧美人过圣诞节也很注重全家人围坐在圣诞树下,共进节日美餐。

圣诞大餐吃火鸡的习俗始于1620年。这种风俗盛于美国。英国人的圣诞大餐是烤鹅,而非火鸡。澳大利亚人爱在平安夜里,全家老小约上亲友成群结队地到餐馆去吃一顿圣诞大餐,其中,火鸡、腊鸡、烧牛仔肉和猪腿必不可少,同时伴以名酒,吃得大家欢天喜地。

Pri Kristnasko

La 25-a de decembro estas naskiĝtago de Jesuo Kristo kaj festo ĉiujare celebrata de la kristanoj. La festotagoj ampleksas la tagojn de la 24-a de decembro ĝis la 6-a de januaro de la sekvanta jaro. Dum la festotagoj la kristanoj de ĉiuj landoj faras solenajn celebrajn aktivadojn. Kristnasko ja estas festo de la kristanoj, sed pro la aparte alta takso de la publiko ĝi iom post iom fariĝis tutpopola festo. Ĝi estas la plej grava festo en la okcidentaj landoj, sama kiel la Novjara Tago kaj simila al la Printempa Festo de Ĉinio.

La okcidentanoj prenas ruĝon, verdon kaj blankon kiel kristnaskajn kolorojn. Anta?Kristnasko ili dekoracias sian domon per tiuj koloroj. Tiam estas ruĝaj kristnaskaj floroj kaj kandeloj kaj verda kristarbo, la plej grava dekoraciaĵo en Kristnasko. Ĝi estas piramidforma cipreso, abio aŭ alia ĉiamverda arbo kun buntaj lampoj, donacetoj kaj paperaj floroj sur si kaj tiam lumas anka?kristnaskaj kandeloj.

Ja estas tre interesa Sankta Nikolao, la plej bonvenigata persono. Tiunokte antaŭ sia enlitiĝo la infanoj de la okcidentaj landoj metas ŝtrumpon ĉe kameno aŭ apud kapkuseno kaj Sankta Nikolao enstrumpigas al ili donacon post ilia endormiĝo. En la okcidentaj landoj ludi Sanktan Nikolaon estas moro.

Origino de Kristnasko

En kiu tago naskiĝis Jesuo? Fakte pri tio oni ne povas certiĝi. Do kial oni rigardas la 25-an de decembro Kristnasko? Tion faris eklezio en la mezo de la 5-a jarcento. En 354 p.K. en la kalendaro ĝenerale uzata de la romana kristanaro unuafoje legiĝis, ke la 25-a de decembro estas naskiĝtago de Jesuo, kaj en la 5-a jarcento la okcidentaj landoj akceptis tiun feston.

Kristarbo

Kristarbo aperis unuafoje en la Roma Imperio. En la 8-a jarcento germana misiisto kultis Sanktan Bebon per abio kaj poste la germanoj prenis la 24-an de decembro kiel feston de Adamo kaj Evo kaj aranĝis malgrandan Edenon en sia hejmo kaj sur la arbo alkroĝis malgrandajn kukojn kun la signifo de pentofarado. Ili anka?bruligis kandelojn por esperi alvenon de Jesuo Kristo. En la 16-a jarcento Martin Luther, religia reformisto, projektis kristarbon plenan de lumantaj kandeloj por simboli kristnaskan nokton kun steloplena ĉielo. Pri la kristarbo cirkulas alia onidiro en la okcidentaj landoj: Bonkora kamparano akceptis junan vagabondon en la tago de Kristnasko. Ĉe la adiaŭo la junulo derompis arbobranĉon kaj plantis ĝin teren, kaj en palpebruma daŭro arbiĝis la branĉo. La junulo diris al la bonkorulo: "Poste ĉiujare en Kristnasko la arbo pleniĝos de donacoj rekompence por via bonkoreco." Jen kial la kristarboj ĉiam havas donacetojn sur si.

Kristnaskaj kantoj

En la longa tempo cirkulas tri kantoj por Kristnasko: "Silenta nokto", "Aŭskultu, la anĝelo portos bonajn informojn", kaj "Sonorilo tintas".

Sankta Nikolao

Sankta Nikoleo estis episkopo de Malgrand-Azio. Li famiĝis tra la tuta mondo pro sia intimeco kaj malavareco. En la 6-a jarcento li ekportis tiun nomon. Ĉar legendoj pri Nikolao ĉiam asociiĝas kun infanoj kaj donacoj, tial iom post iom li ekhavis la mienon kaj aspekton de bonkora maljunulo, kiu speciale portas donacetojn al la infanoj en Kristnasko. En la 18-a jarcento pere de literaturaj verkoj kaj pentraĵoj li ekhavis la aspekton: ĉiam kun ruĝa surtuto, blankaj barbo kaj brovoj.

Kristnaskaj donacoj

En la Biblio legiĝas, ke sanktulo el la Oriento disdonis donacetojn al infanoj en la tago de la naskiĝtago de Jesuo Kristo. Britaj infanoj kutime metas strumpon ĉe kameno, ĉar ili kredas, ke Sankta Nikolao malleviĝos tra kamentubo en la nokto kaj portos al ili ŝtrumpon da donacoj, dum francaj infanoj metas ŝuon ĉe la dom-enirejo por ke Sankta Bebo metu la donacojn en la ŝuon.

Kristnaska bankedo

Same kiel la ĉinoj huas abundan festenon en la Printempa Festo, en Kristnasko la eŭropanoj kaj usonanoj sidas ĉirkaŭ kristarbo por ke la tuta familio kune ĝuu la festajn bongustaĵojn.

Meleagro fariĝis ĉefa bongustaĵo en la kristnaska bankedo en 1620, kio furoras en Usono, dum en Britio oni kutime prenas rostitan anseron.