Ĉina ĉefministro Wen Jiabao
diris al gvidantoj de la trupoj flugontaj al plagitaj lokoj:
"Mi havas nur unu frazon -- la popolo nutras vin kaj
vi mem decidu, kion vi devas fari!" |
"Min ne interesas tio,
kion vi faras. Mi volas nur eldanĝerigi la cent mil plagitojn.
Tio estas ordono." Wen, naskiĝinta en 1942, estas malpli
juna ol plejparto da la savantoj. |
"Savi homojn estas
la unua grava afero precipe en la lokoj epicentraj, serioze
plagitaj kaj malfacile komunikeblaj." En danĝera loko
la grizhara kaj ellacigita ĉefministro Wen falis. Lia brako
vundiĝis, sed li forpuŝis la kuraciston, kiu volas vindi lian
brakon. |
"Pro espero malgranda,
ni faros ĉion eblan kaj neniel malstreĉos la penadon. Ni certe
elsavos ĉiujn el la ruino!" |
En tendo de Dujiangyan,
ĉefministro Wen diris: "Nun nia unua tasko estas savi
homojn. Utiligante ĉiun minuton, ni faros ĉion eblan por eldanĝerigi
la plagitojn." |
En plagita loko Wen diris
al infanoj suferantaj de katastrofo: "Mi estas avo Wen.
Karaj infanoj, vi eltenu plue! Vi certe estos savitaj!" |
Vidante kadavrojn de viktimoj
sur placo, Wen kun peza koro diris: "Mi riverencu tri
fojojn por la viktimoj." |
"Domoj fendiĝis kaj
falis, ni povos ilin rekonstrui. Se nur homoj restas vivaj,
ni certe postvivos la malfacilegojn, venkos la naturan plagon.
Per niaj propraj manoj ni konstruos nian hejmon pli bone!"
|
Wen konsolis orfojn portempe
loĝantajn en sporthalo: "Ne ploru! La registaro prizorgos
vin, vian vivon kaj vian lernadon. Vivu kuraĝe!" |