La Longa Marŝo de la Ruĝa Armeo estas afero antaǔ pli ol 70 jaroj, sed en la lokoj, kiujn la Ruĝa Armeo trapasis, ankoraǔ cirkulas multaj kortuŝaj rakontoj pri ĝi.

En julio de 2006, mi intervjuis Zhu Songbao en lia vilaĝo de Chenzhou, Hunan-provinco en meza Ĉinio. Li elmontris al mi sian familian trezoron — libro de ruĝa armeo konservata 72 jarojn kaj rakontis kortuŝan rakonton pri lia patrino Luo Wangdi kaj tiu libro.

Iutage en frua vintro de 1934 blovis tranĉa vento. Kiam Luo Wangdi faris mastrumaĵon, subite la hundo bojis, kaj proksimiĝis malorda paŝbruo. Luo rigardis eksteren tra pordfendo kaj trovis ke trupo en ĉifona vesto eniris la korton.

Rememorante batalon okazinta en proksima loko antaǔ du tagoj, Luo konsciis, ke ili estas ruĝarmeanoj. "La Ruĝa Armeo estas armeo de malriĉuloj." Ĉe tio ŝi malfermis la pordon.

Ŝia diveno estis ĝusta: tiuj homoj estis soldatoj kiuj ĵus rompis la duan blokan linion de malamikoj. Ili deziris ripozi certan tempon ĉe la vilaĝo kaj poste marŝi daǔre.

Inter la soldatoj estis soldatino kun maldekstra kruro vundita. Ŝia vundo jam pusis kaj daǔris febro. Sen ĝustatempa kuraco ŝi eble mortos. La patro de Luo Wangdi estis fama ĉinmedicina kuracisto en tiu ĉi loko, kaj Luo esotere lernis de sia patro sekretan recepton por kuraci eksteran vundon. Ŝi tuj donis kuracon al la soldatino.

Post kelkaj tagoj, kiam la trupo devis foriri, la vundo de la soldatino preskaǔ cikatriĝis kaj ŝi povis iri per lambastono. La dankoplena soldatino enmanigis papermonon al Luo: "Franjo, mi ne havas aliaĵon por danki vin pro via kuraco, do bonvolu akcepti tion."

Sed Luo ne akceptis ĝin. Fine, la soldatino reprenis la monon kaj elprenis broŝuron kaj transdonis al Luo: "Franjo, vi estas bonkorulo. Bonvolu akcepti tiun broŝuron kiel memoraĵon." Luo ne povis rifuzi kaj akceptis ĝin.

En la hejmo de Zhu Songbao mi vidis tium broŝuron nomatan de li "libro de ruĝa armeo". Tiu ĉi libro el pli ol 140 paĝoj en tridekduona formato estas mimeografita broŝuro. La ĉefa enhavo de tiu libro estas notoj pri laboroj kaj disciplinoj de la Ruĝa Armeo.

Kiam la trupo de la Ruĝa Armeo foriris de la vilaĝo, Luo zorgeme konservis la libron. Ŝi diris: "Mi konservos tiun libron kaj heredigos ĝin de generacio al generacio."

En septembro de 1992, 78-jara Luo Wangdi transdonis la libron al sia filo Zhu Songbao kaj en 1997, Zhu Songbao transdonis la libron al sia filo Zhu Junzhi.

Post longa tempo la libro de ruĝa armeo aspektas malnova, kaj ĝiaj multaj partoj flaviĝis. Sed la familio decidis zorgeme konservis ĝin por ĉiam.