La Longa Marŝo emocias la ĉinojn, kaj tiras atenton de multaj fremduloj. Tion ekzemplis raportado de usona ĵurnalisto Edgar Snow antaŭ 80 jaroj. Pro la granda influo de la Longa Marŝo, post Snow, multaj fremduloj verkis libron pri la Longa Marŝo kaj komentis pri la afero.

“La Retenanta Mano” verkita de brita misiisto Alfred Bosshardt (1897-1993) estas la unua libro por la okcidenta mondo pri la Longa Marŝo. Ĝi diras, ke la gvidantoj de la Ruĝa Armeo kredas je komunismo kaj marksismo-leninismo.

Oktobre de 1934, Alfred Bosshardt estis kaptita de la 6-a Korpuso de la Ruĝa Armeo en Guizhou kiel spiono, kaj partoprenis la Longan Marŝon kun la armeo. Li estis liberigita en aprilo, 1936. En la sekvaj kelkaj monatoj, li verkis la libron “La Retenanta Mano” temantan pri lia tiu ĉi travivaĵo kaj publikigis ĝin en decembro tiujare en Britio, unu jaron pli frue ol la publikigo de “Ruĝa Stelo super Ĉinio” de Edgar Snow. Bosshardt priskribis tion kion li vidis kaj aŭdis en la marŝo, kaj samtempe esprimis sian opinion pri la Ruĝa Armeo kaj la Longa Marŝo. En la antaŭparolo li skribis, ke multaj nomis la Ruĝan Armeon bandito aŭ rabisto pro kaptitiĝo de miaspeculoj, sed fakte la gvidantoj de la Ruĝa Armeo kredas je komunismo kaj marksismo-leninismo kaj praktikas iliajn principojn.

La libro havas gravan valoron. Ĝi fidele notis la batalojn, vivon kaj ideologian edukadon de la Ruĝa Armeo, kaj malkovris per sia unika maniero ĝiajn flekseblajn strategion kaj laborarton de unueca forto. Ĝi estas grava materialo por studi la Longan Marŝon.