En la 10-13-a de februaro raportistoj el 8 eksterlandaj
kaj 3 enlandaj vehikloj vizitis Tibeton.
“Antaŭe mi sciis ion pri Tibeto el libroj kaj
interreto. La nuna Tibeto, kiun mi vidas, multe diferencas
de tiu, kiun mi sciis antaŭe. Multaj homoj, vestitaj per naciaj
vestoj, loĝas en sia propra bela domo, tio bone impresas min,”
diris raportisto el la Seula Brodkasta Sistemo de Korea Respubliko,
kiu unuafoje venis al Tibeto.
“En la vizito ni konis la longan historion kaj
kulturon de Tibeto. Ĝi estas tre bela loko. Kvankam la naturaj
kondiĉoj ne estas perfektaj, tamen la tibetanoj vivas feliĉe.
Vizitinte la templon Yumbu Lhakang kun historio de pli ol
2 mil jaroj mi povas konstati, ke la tradicia kulturo de Tibeto
estas bene protektata. Tre emociis min la grandioza Potala-palaco,
blua ĉielo kaj amaso da pilgrimantoj,” diris la raportisto.
 Multaj
raportistoj samopinias kun li. Shinnichirou Serida el KYODO-novaĵoj
de Japanio diris, ke Gaba-vilaĝo de Najin-urbeto en Lhasa
donis al li belan impreson. “Antaŭe mi opiniis, ke la ĉina
registaro kondukos nin nur al riĉaj vilaĝoj. Tamen ni trovis
dum la vojaĝo, ke ĉiuj vilaĝoj estas similaj.
En 2006 la tibeta registaro ekpraktikis la planon
favoran al la kamparanoj kaj paŝtistoj en ilia dom-konstruado.
Tiuj domoj donis al la raportistoj profundan impreson.
73-jara maljunulo Qijia diris al fremdlandaj
raportistoj, ke ĉiuj loĝantoj en Kaisong-vilaĝo estas tibetnacianoj.
Liaj vortoj dispelis ilian dubon pri tio, ke hanoj grandamase
transloĝiĝis al Tibeto.
Afablaj maljunuloj, ludantaj infanoj, lamaoj
voĉlegantaj sutron en Changzhug-templo, maljunulinoj farantaj
tibetajn litkovrilojn en Kaisong-vilaĝo, amaso da turistoj
promenantaj sur stratoj de Lhasa kaj pitoreskaj pejzaĝoj en
Shannan, magnete allogis la raportistojn ke ili ne volis foriri.
“La nuna Tibeto, kiun ni vidas, malsamas ol la antaŭa en nia
imago,” diris Maria el Rusa Novaĵa kaj Informa Agentejo.
 Flavaj
anasoj petolas en la rivero Jarlung-Zangbo, sovaĝaj anseroj
serĉas manĝaĵojn sur kampo de Kaisong-vilaĝo, nigrakolaj gruoj
promenas sur herbejoj kaj akvobirdoj ŝvebas super malsekejoj.
Ĉio ĉi tio altiris al si objektivon de la vizitantoj. De tio
ili estis konfirmitaj, ke oni bone protektas la medion en
Tibeto.
Post la vizito nemalmultaj alilandaj raportistoj
montris, ke antaŭe ili atentis nur la tiklajn temojn pri Tibeto,
sed ne la tuton de Tibeto, kaj havis malmultajn konojn pri
la vivo de servutuloj en la pasinteco. Dank’ al la ĉi-foja
vizito ili persone spertis la grandajn ŝanĝiĝojn de Tibeto
en la pasintaj 50 jaroj kaj vidis la veran Tibeton.
| 
