La aŭtoro

Estas ĉiam vibriga kiam mi vojaĝas fremdlanden por esperantumi. Ĉi-foja vizito estis fakte ne-planita, sed decidita tre haste en la lasta tago. Klienta teamo en KISA (Korea Informo-Sekureca Asocio), estas "Kontraŭspam Respondeca Teamo", kiu volas iniciati ko-operacian rilaton kun ĉina agento ISC (Interreta Societo de Ĉinio). Unu el tiu teamano petis min, ke mi kune vojaĝu kun ili al Pekino, ĉar mia teamo disvolvis la softvaron por tiu klienta teamo. Kaj mi gajnis la permeson de mia kompanio. Tio estis antaŭ 2 semajnoj.

Dum la du semajnoj, same kiel ĉiam ajn, mi estis terure okupita de laboro. Sed mi volis havi la vojaĝon laŭeble bone, do mi eltiris la ĉin-lingvan lernolibron kaj ĝin tralegis ĉiutage en la metroo survoje al kaj de laborejo. Ĉar la klientoj ne bone sciis pri Pekino, mi devis gvidi ilin... Mi devis kiel eble bone prepari.

En la flughaveno aperis nur unu kolega kliento, kiu diris, ke lia "ĉefo" estas nun tre malsana je sia dorso, kaj estas en malsanulejo, do nur du homoj devas vojaĝi. La kolego venis unuafoje al Ĉinio, kaj li neniom parolas la ĉinan.

Mi, kiu lernis la plej bazan ĉin-lingvon, diris, ke mi gvidos ĉien ajn, kien li volas, per mia "sur-strata" ĉin-lingvo.

En la unua tago (lundo, 26-a Junio) ni atingis Pekinan Flughavenon, kaj mi tuj montris al li, ke mia "sur-strata" ĉin-lingvo estas sufiĉe funkcianta. Tre bonorde ni atingis la loĝejon (hotelo ĉirkaŭ la vizitota oficejo). Tuj post la alveno al la hotelo, la kolego kaj mi iris al la Ĉina Esperanto-Ligo, ĉar la unuan tagon ni estis libera, sen oficiala programo.

Vizito al Ĉina Esperanto-Ligo

Amikoj varme bonvenigis nin kaj ni povis babili kaj diskuti tra-irante inter oficejoj en ĈEL. Mi sentis, ke la varma atmosfero estas vere komforta kaj distriga. Mi povis forgesi ĉion pri la laboro, kaj ĝui la amikecan babiladon. Por mi, jam estis la tria vizito al Pekino, do la vojaĝo en Pekino ne plu estas serĉado de nova afero, sed estas rememorigo kaj nostalgio de malnovaĵoj longe forgesitaj.

Plej grava afero inter la ĉinaj amikoj estis Komuna Seminario, okazonta en Pekino de la 18-a ĝis la 21-a de aŭgusto. Pro ia malfacilo, ili ŝanĝis la lokon de Qingdao al Pekino. La anoncletero estis skize preparita, sed ankoraŭ ne plene fiksita. La junulara parto de ĈEL nun klopodas fiksi la detalojn laŭeble plej frue.

Ĉagrenige estas, ke ili verŝajne ne havas bonan kontakton kun koreaj kaj japanaj esperantistoj. Mi pensis, ke mi devas helpi ilin en la kontaktado kun koreaj kaj japanaj junuloj. Kvankam mi ne havas bonan kontakton kun nunaj junuloj en Koreio kaj Japanio, mi povus serĉi la ŝlosilajn personojn pli facile ol ĉinoj.

Jam pasis 5 jaroj, kiam mi fervore preparis la KS en Seulo en jaro 2001. Dum tiu KS, mi volis kopii ĉion okazintan dum KS sur kompaktan diskon, kaj tio estis tre sukcesa. La rezulta KD estas trovebla surrete:

http://www.mobigen.com/~hiongun/homepage/Esp-KS2001/

Tiu ĉi paĝaro estis "bakita" sur KD dum la KS, ne post la KS. Mi pensis, ke se oni revenos hejmen, la sendado de KD mem fariĝos problemo. Pro tio mi "bakis" la enhavon dum la KS. Espereble, ke tiu kompakta disko estu ne nur memorinda sed ankaŭ havenda. Kaj mi kolektis ĉiun utilan informon pri la KS kaj la enhavo estas sufiĉe bona.

Se niaj ĉinaj amikoj vere volas okazigi la KS-on sufiĉe bonkvalite, ili devas studi detale la enhavon de tiu KD. Tio estis mia donaco al junaj amikoj en Pekino.
Dum la tuta babilado, mia klienta kolego estis ŝajne vere enua, ĉar li ne komprenis Esperanton. Sed kiam S-rino Tan Xiuzhu gvidis nin al loka manĝejo, sufiĉe bonkvalita, mia kara kolego fariĝis kontenta. Poste, li demandis multe kaj divers-aspekte pri Esperanto. Ĉar li jam parolas la anglan tre bone, li tuj komprenis la avantaĝon de Esperanto.

Post la frua vesper-manĝo kun esperantistoj, la kolego kaj mi turismis Wangfujing kaj Tian'anmen.

Estis nur 3-taga vojaĝo, kaj la oficiala programo komenciĝis kaj finiĝis en la dua tago. Tial mi kaj la kolego diskutis kaj preparis strategion pri la oficialaĵo ĝis malfrunokte en la hotelo. Tio estis la unua tago.

La dua tago (mardo 27-a Junio), labora tago kun oficiala renkontiĝo kun ĉina ISC-oficejo estis aventura. Ni havis nenian ideon pri la situacio de ĉina ISC. Por ĉasadi la spam-sendantojn (kvazaŭ-krimulojn) la helpo de ĉina flanko estas vere grava, ĉar koreaj spam-sendantoj uzas ĉinan interreton. Ĉe interreto landlimo ne ekzistas. En Ĉinio ne estas simila asocio kiel KISA, kiu specife traktas pri interreta sekureco kaj interreta krimo.

Tamen ni povis gajni pozitivan aserton, ke ili helpos nin. Se KISA provizas sufiĉe detalan informon pri la spam-sendantaj agadoj, ISC helpos laŭeble plej bone por serĉi la "sendinton". Ne tre granda atingo, sed ni povis vidi la fakton, ke ili (ISC) havas almenaŭ la volon por helpi nin.

Mia kliento (la kolego) estis vere streĉita pro la timo, ke li akirus nenian rezulton, ĉar li jam havis grandan komunik-problemon inter KISA kaj ISC. KISA-respondeculo kaj ISC-homoj (kaj mi) disvolvis amikecon dum la luksa manĝado kaj fine mia kliento fariĝis iomete kontenta.

Dum oficiala renkontiĝo ni parolis en la angla. Ĉiam mi sentas, ke tiuj edukitaj homoj (inkluzive min) tiom malfacile komprenigas unu la alian. Kvankam mia kolego tre bone (preskaŭ perfekte) esprimis la korean situacion kaj peton al ISC, la ĉina flanko ŝajnis, ke ili ne tiom bone komprenis. Diabla lingvo estas la angla. Estis granda lingva muro inter ni.

Post la streĉiga renkontiĝo, mi denove gvidis la kolegon al Tiantan-parko, per "sur-strata" ĉin-lingvo, senprobleme. Mi plej amas tiun parkon, ĉar ĝi donas al mi pacon kaj hejmecon. Tiu parko tre similas al mia reva arbar-parko ideala. Espere iam estonte mi mem faros similan arbaran parkon, mian propran!

Denove ĉe Wangfujing, mi kaj la kolego distriĝis ĉe sur-strata kafejo, kaj diskutis diversajn aferojn. Jam estis la 10-a horo. La kolego tre hazarde menciis pri pied-masaĝo, kaj mi volonte ludis mian rolon - serĉi la pied-masaĝejon per "strata" ĉinlingvo. Tre bonorde mi povis komprenigi nin al taksi-ŝoforo. Ni spertis la "ĉielan ripozon" — belaj fraŭlinoj zorgis piedojn per profesia lerteco dum ni spektis la piedpilkan matĉon de la Monda Pokalo, kun gustumo de bonkvalita teo. Bona afero ĉiam havas la finon. Post unu-hora ripozo ni devis reveni al la hotelo. Ni dormis plej dolĉe.

Tria tago (28-a Junio) estis nur la revena tago. Simpla kaj rapidema vizito al ĉiovendejo estis la lasta programo de mia aventura gvido de "strata" ĉin-lingvo.
Postlasante la distriĝan atmosferon kun pekinaj amikoj, mi denove devas esti preta je la hasta kaj ĉiam-urĝa vivo en Seulo. Esperanta vojaĝo ĉiam estas oazo de mia seka vivo.

(el La Lanterno Azia, julio 2006)