En feriaj centroj, superaj hoteloj, unuaklasaj restoracioj, kafejoj kaj eĉ flughavenoj de diversaj lokoj de la mondo, oni ofte aŭdas saksofonludon de Kenny G. Multaj opinias, ke aŭskultante lian unikan muzikon, oni senkonscie malstreĉiĝas kaj sentas sin ĝojaj.

Kial lia muziko estas tiel ĉarma, kaj kiel li fariĝis princo de saksofono?

Fari decidon en la aĝo de dek jaroj

En 1959 Kenny G naskiĝis en Seattle, Usono. Li fervore amis muzikon de knabeco. Li kontaktis unue pianon, sed ne saksofonon.

Foje lia patro portis lin al saksofona koncerto. Post tio li profunde enamiĝis en tiun instrumenton, kiu posedas laŭ li grandan ĉarmon. Baldaŭ Kenny G havigis al si la unuan saksofonon, komencis sin ekzerci diligente kaj aliĝis al lerneja ensemblo. Ĝia instruisto rekomendis lin kiel saksofoniston al radio de Seattle, sed tiutempe lia ludtekniko estis juna, kaj oni ne akceptis lin. Tiam li estis 17-jara.

Tio atestas, ke la princo de saksofono ne estis muzika genio. Lia atingo en muziko dependas de lia amo al saksofono kaj senlaca strebado. Dum multaj jaroj li sin ekzercis ĉiutage 3-4 horojn kiel en infaneco.

Preskaŭ fariĝi kontisto

Kenny G eniris en la Universitaton de Vaŝingtono. Laŭ la volo de sia patrino li studis financon. En la universitato li estis studento de financo tage kaj muzikisto vespere. Li ludis kune kun fama muzikisto Johnny Mathis, kiu turneis al Seattle.

Dume li renkontis Roy Cummings, kiu instigis kaj kuraĝigis lin lerni ĵaz-muzikajn verkojn de majstroj. Pro tio diverseco enkorpiĝis en lian ludon kaj li pli nature eligis sian senton.

En sia aĝo de 22 jaroj, Kenny G aliĝis al la trupo de majstro Jeff Lorber. Krom laboro de son-registrado, li turneis kun la trupo tra la tuta Usono. Samtempe Kenny G diplomiĝis el la Universitato de Vaŝingtono kun rimarkindaj fruktoj kaj akiris licencon pri kontisto.

Post diplomiĝo el universitato, Kenny G nature preparis sin kiel kontisto, sed en tiu ĉi momento, lia sorto denove turniĝis.

Fariĝi princo de saksofono

Liaj muzika talento kaj riĉa sento altiris atenton de Disko-kompanio Arista, kiu trovis Kenny G talenta. Post kiam Kenny G finis sian studadon en la universitato, la kompanio eldonis lian unuan individuan diskon "Kenny G".

Komence la stilo de Kenny G similis al tiu de nigrulo-saksofonisto Grover Washington Jr. Kenny G estis vaste amata kaj lia disko havis grandan debiton. Tamen li ne volis imiti aliajn, kaj intencis krei sian propran karakteron kaj ludi sian propran muzikaĵon. Iom post iom li ŝanĝis sian karakteron kaj alproksimiĝis al pop-muziko.

Poste preskaŭ ĉiuj muzikpecoj en liaj diskoj estis verkitaj de li mem. Li distingiĝis per delikateco kaj ritmo flua kaj delikata. Li estas konata kiel princo de saksofono.

Krei miton

En printempo de 1987 naskiĝis la kvara disko de Kenny G "Dutonecoj", kaj li ludis ĉiujn instrumentojn en la melodio "kantobirdo". La milda melodio facile konkeris la aŭskultantojn.

Lia ĉarma muziko ne nur aŭdiĝas el radioj de nigruloj kaj ĵazo, sed ankaŭ vekis grandan eĥon en radioj de pop-muziko. Tio certigis la lokon de Kenny G en la muzikista kampo, kaj li sukcese transformiĝis de ĵaza saksofonisto al mondfama pop-muzikisto.

Liaj sekvaj diskoj estis ege ŝatataj de fanoj. En 1992 Kenny G aperigis sian sepan diskon "Senspireco", kiu rompis rekordojn en multaj listoj kaj vendado, kaj restis je la unua loko en la listo de moderna ĵazo dum cent semajnoj. La ĉampioneca muzikaĵo en la disko "Ĉiam en Amo" okupis la unuan lokon en pop-muziko por afiŝoj de Usono kaj akiris Grammy-premion por la plej bona muzikaĵo en 1992; lia disko "Mirakloj: La Feria albumo" publikigita en Kristnasko de 1994 okupis la unuan lokon en la listo de muziko por afiŝoj; en la sinsekva trifoja Kristonasko li gajnis la ĉampionecon.

Omaĝi muzikaĵon por Olimpikoj

Vespere de la 11-a de novembo 2007 fermiĝis la Someraj Specialaj Olimpikoj en Ŝanhajo, Ĉinio. Kenny G venis al Ŝanhajo kaj muzikis speciale por la Olimpikoj la faman ĉinan komponaĵon "Liang Shanbo kaj Zhu Yingtai", la ĉinan version de "Romeo kaj Julieta".

La nuna plej granda deziro de Kenny G estas prezenti sian muzikaĵon en la Pekinaj Olimpikoj. "Mi jam finis la verkon kun la titolo 'Kiam Tempo Ĉesas'. Laŭ mi ĝi estas unu el miaj plej bonaj verkoj kaj taŭgas ludi en stadiono," pri tio li jam kontaktiĝis kun la Organiza Komitato de la Olimpikoj kaj atendas la respondon, "Mi esperas, ke ĉinaj amaskomunikiloj helpos min en tio, ĉar la nova verko estas belsona kaj eĉ superas la verkon 'Reveni Hejmen'."