La ĉi-jara Zamenhofa Festo okazis en la bela kulturejo "Semaro-kafejo" en Pindong dimanĉe posttagmeze, la 14-an de decembro, unu tagon antaŭ la naskiĝtago de nia Esperanto-kreinto Ludoviko Zamenhof.

Pli ol 65 partoprenantoj ĉeestis la feston kun gajeco kaj scivolemo. La kombinaĵo de la partoprenantoj estis tre bunta, de dekjaraj geknaboj ĝis 75-jara emerita profesoro. Al la festo venis ankaŭ komencantoj de Esperanto, meznivelaj kaj altnivelaj esperantistoj, Esperanto-fremdaj junuloj kaj geamikoj de Esperanto. Gastoj el Taibei (David Bell el Usono kaj Sean Weilian el Sudafriko), instruistoj de Esperanto (Reza Kheirkhah el Irano, Simone Robert el Novzelando kaj Glori el Filipinoj) ktp ĉeestis la feston .

En la unua kaj duono ptm ekis la registrado kaj akceptado. Je la dua horo ptm la festo komenciĝis kun la kantado aŭ aŭskultado de "La Espero", himno de Esperanto-lando. Simone, jam dujara loĝantino kaj instruistino el Novzelando, zorgis pri la programero-anonco en Esperanto kaj bela fraŭlino Wu Zhaozhen, komencanto de Esperanto, faris la anoncon en la ĉina lingvo.

Unue Reza salutis la ĉeestantojn, prezentis gastojn de la festo kaj legis salutmesaĝojn de geamikoj el nia Esperantujo, kiaj Renato Corsetti el Italio, eksa prezidanto de UEA, Lee Jungkee el Koreio, nuna prezidanto de la Komisiono de la Azia Esperanto-Movado, Sabine Hauge, revizianto de la Formoza Folio, Grego Kay el Taibei, redaktoro de la Formoza Folio, Osioka Moritaka el la Hiroshima Esperanto-Centro de Japanio ktp.

La prelego "Mirindaĵoj de Esperanto-lando" estis liverita de Prof. Cho Chaoming (konata kiel Abengo). Li donis mallongan biografieton de Zamenhof kaj konigis interesan historion de Esperanto-movado de la mondo. En la prelego estis menciitaj ankaŭ multe da gravaj Esperantaj okazaĵoj en Taiwan kaj sur la ĉeftero de Ĉinio.

Post la prelego, Kenny Chen, filo de Flora, unu el la veteranaj esperantistoj de Taiwan, ludis kelkajn melodiojn kun fluto.

Kevin Shih daŭrigis la duan prelegon de la festo "Kio estas plandmasaĝo?" Li klare rakontis sian fakan sperton pri plandmasaĝo. La projekciaĵoj pri la plandmasaĝo estis en Esperanto kaj en la ĉina lingvo.

Kelkaj ludoj kaj muziko de junaj knabinoj metis la finon de la unua parto de la festo.

En la ĉirkaŭ duonhora paŭzo la partoprenantoj ĝuis trinkaĵojn kaj manĝaĵojn, vizitis ekspocizion kaj aĉetis librojn. Kevin, kiel estro de la plandmasaĝa kliniko, liveris senpagan servadon de plandmasaĝo al ĉeestantoj. Kaj li ankoraŭ venigis kvar fakulojn de lia sanejo por la servado. Abengo, kiel amatora desegnanto, senpage faris multe da desegnaĵoj, skizoj kaj karikaturoj de partoprenantoj. Ene de unu minuto li tuj faris unu amuzan bildon. Kelkaj belaj fraŭlinoj surhavantaj japanan kimonon estis kurantaj tien kaj reen laŭlonge de koridoro. Kio okazis? Ili, kiel lernantoj de la supera mezlernejo Pingrong, kiuj lernas aŭ Esperanton ĉe Reza aŭ la japanan lingvon ĉe japana instruistino sinjorino Omura, preparis kantojn por la festo.

Ankaŭ la libro-ekspozicio estis multe vizitita. Komencantoj de Esperanto aĉetis lernolibrojn kaj vortarojn, mez- kaj altnivelaj samideanoj -- gazetojn kaj literaturaĵojn.

La paŭzo, tamen, estis tro mallonga por ĉiuj ĉeestantoj, sed la festo-zorganto jam postulis daŭrigon de la festaj programeroj je la kvara horo. Fraŭlino Ingrid Chuang kaj sinjorino Flora Chen daŭrigis la feston kun la prelego "Esperanta Vojaĝo en Japanio". Ili laŭvice prezentis siajn travivaĵojn en Japanio kun interesaj rakonto kaj fotoj. Laŭ ilia prelego, ili ambaŭ partroprenis en la Japana Kongreso de Esperanto okazinta en Ŭakajama kaj kune donis al la kongresanoj prelegon en Esperanto pri la bela insulo Taiwan. Ili amikiĝis kun multaj japanaj esperantistoj. Krom la prelego al la samideanoj ĉe la kongreso, ili ankaŭ vizitis lernejon kaj rakontis mirindaĵojn de Taiwan al la junulaj lernantoj, kiuj lernas Esperanton. Dum la vojaĝo ili vizitis vidindaĵojn de Kioto, Hiroŝima, Osaka, ktp. Dank' al fervoraj helpoj kaj subtenoj de gesinjoroj Osioka, gesinjoroj Kanto kaj aliaj japanaj esperantistoj, ili vojaĝis en Japanio tre ĝoje kaj ŝpare.

Poste, fraŭlino Brila Lin, esperantistino de Pindong kaj instruistino de arto, donis prelegon pri argilumado. Pro manko de tempo ne eblis al ŝi sufiĉa informado de la menciita arto, sed el ŝia prezentado oni sciis, kio estas argilumado, kaj kiel bela estas la arto.

Post ŝia prelego estis ankaŭ riĉaj programeroj prezentitaj de lernantoj de la supera mezlernejo Pingrong:

·Kruĉbastono, Gonfu-spektaklo ludita de Chen Zhongren

·Ora Aglopugno, virina suda bokso ludita de Lin Jiahui

· Sepstela glavo, Gonfu-spektaklo ludita de Chen Zhongren

· Kunwu-glavo, virina Gonfuo ludita de fraŭlino Lin Jiahui

· Benana Kanto prezentita de indiĝena lernantino fraŭlino Shi Ruofan

· Manokunigita Edzino, populara taiwan-a kanto prezentita de fraŭlino Zhen Huani

· Japanaj Kantoj, maneto en manego, planetario, prezentita de fraŭlino Li Wanyun

La supre menciitaj spektakloj estis altnivelaj kaj kvazaŭ profesiaj kvankam prezentitaj de junaj lernantoj.

Sekvanta programero estis la aerobia danco gvidata de bela instruistino fraŭlino Ye He-jun. Tio estis sensacia por ĉiuj. La ĉeestantoj staris kaj movigis siajn piedojn, manojn kaj korpon, sekvante la instruistinon. Kvankam la halo estis tro mallarĝa por ekzercado de ĉiuj, sed ĝi estis eĉ pli bona, ĉar la kunvenantoj kuniĝis pli proksime unu kun aliaj. Oni diris, ke la plej belaj dancantoj, krom la gvidantino, estis Davido Liu, Reza kaj Prof. Wang.

Ĉar kelkaj ĉeestantoj devis forlasi la agadon la unuaj antaŭ finiĝo de la programeroj, Reza petis ĉiujn ĉeestantojn orde stari por preni fotojn.

Post fotado, sinjorino Omura, instruistino el Japanio, gvidis la ĉeestantojn kanti amatan kanton de la filmo "Epizodo de Angulo Numero Sep". La kanto venis el la germana "Roseto de L'ebenaĵo" de Johano Goeto. Oni kantis unue laŭ la japana teksto kaj poste laŭ la ĉina. La kantado donis vivecon al la festo. "Rozeto, rozeto, ruĝa, rozeto de l’ ebenaĵo..."

Fine, Reza dankis al ĉiuj ĉeestantoj, la kunlaborantoj, gastoj el Taibei kaj lernantoj de la supera mezlernejo Pingrong. Li esprimis dankegon aparte al samideanoj de Pindong kaj al Abengo, kaj donis al li donacon pro lia grava laboro por verkado de la Ĉina-Esperanta Vortaro. Reza, kiel ĉefzorganto de la festo, donis la adiaŭan parolon kaj anoncis la oficialan fermon de la festo je la sesa horo vespere. Ĉe la fino restis ankoraŭ ĉirkaŭ 50 ĉeestantoj en la festejo.