Aktualajhoj Unua paĝo >> Esperantujo >> E-libroj


Ankaǔ nia afero bezonas tiajn bravulojn

de LAŬLUM

La Edzino de Kuracisto Hanaoka Seisyu

de Ariyosi Sawako

Esperantigis Konisi Gaku

Serio “Oriento-Okcidento” n-ro 45

Eldonita de la Japana Esperanto-Instituto 2008

Formato: 13.5 cm×20 cm, 161 p.

Prezo: 1365 jenoj

Kuracisto Hanaoka Naomiti, nek riĉa nek bela, de la vilaĝeto Hirayama edzinigis ĉarman kaj inteligentan knabinon Otugi, 14 jarojn pli junan ol li, de riĉa familio de tinkturisto, pro tio ke li sukcesis ŝin kuraci de grava haŭtmalsano, kiun "ĉiuj kuracistoj rezignis". Otugi aspektis pli juna je 10 jaroj ol ŝi efektive estis eĉ post nasko de 8 infanoj. Ŝia pli aĝa filo Unpei studis ĥirurgion en Kioto por daŭrigi la kuracistan profesion de la patro kaj avo.

En sia ok-jara aĝo Kae, filino de riĉa kaj samuraja vilaĝestro unuafoje vidis Otugi kaj estis forte impresita de ŝia beleco. Kiam Kae estis 21-jara, subite Otugi vizitis ŝian patron kaj petis ŝian manon por sia filo Unpei (alinome Seisyu) , opiniante, ke "ŝi estas sana kaj kuraĝa filino el samuraja familio", "plej taŭga por esti edzino de kuracisto." El ĉiaj vidpunktoj Hanaoka estas tro mizera por edzinigi filinon Kae de tiel riĉa familio al sia filo. Tamen la patrino de Kae alte taksis la brilan estontecon de Unpei, kaj Kae tre volontis fariĝi bofilino de la bela Otugi. Fine Kae edziniĝis al Unpei antaŭ lia plenumo de studo, sen ĉeesto de la edzo al la nupta ceremonio.

Kae transiris en la domon de la edzo kaj komencis novan vivon. En la komenco Otugi traktis Kae-n kiel propran filinon, kaj Kae diligente teksadis kun la samaĝa bofratino Okatu por perlabori monon por la bezono de la ankoraŭ ne vidita edzo studanta en la urbego. Sed kiam Unpei revenis, Otugi ŝanĝiĝis en am-konkuranton de Kae al Unpei, kaj tio tre ĉagrenis kaj malgajigis ŝin, kvankam tion ŝi ne povis montri malkaŝe.

Unpei tre deziris fariĝi "japana Hua Tuo" (fama ĉina antikva kuracisto, kiu eltrovis narkotilon mafeisan por operacii), sed Hua Tuo postlasis neniun verkon pri sia sperto, kaj Unpei devis mem fari esplorojn por trovi bonan narkotilon. Li volis fari eksperimentojn. Tion la amema patrino rimarkis kaj brave proponis sin kiel eksperimentan objekton spite al vivdanĝero, kaj ŝia propono kaŭzis al Kae suspekton pri ŝia vera celo.

Unpei provis rifuzi la patrinon sed ŝi persistadis kaj finfine li ne povis ne konsenti ŝian peton, tamen li uzis nur malfortan narkotaĵon, kio neniom atencis la patrinon. Poste Kae insiste petis konsenton de la edzo preni ŝin kiel la duan objekton de eksperimento. Ŝi akceptis eksperimenton per forta narkotaĵo, kiu sukcese dormigis ŝin du kaj duonan tagojn, tamen malutilis al ŝiaj okuloj, pri kio ŝi tamen silentis.

La bofratino Okatu trafis mamkanceron, sed sciante ke ĝi estas nekuracebla laŭ kredo de la pli aĝa frato, tion ŝi prisilentadis, kaj nur kiam la mamo ŝveliĝis kiel akvomelono, ŝi devis tion diri al la karuloj. La patrino, Kae kaj la frato Unpei tre ĉagreniĝis kaj multe suferis pro ŝi povante nur atendi senfare ŝian morton.

La tragika morto de la filino dronigis Otugi en tristo kaj rezignacio. Ŝi petis, ke la filo faru duan eksperimenton per ŝi. Unpei devis ŝin kontentigi same per malforta narkotaĵo.

Poste subite mortis Koben, la aminda filineto de Kae, kio dolorigis Kae-n kaj komprenigis ŝin pri la ĉagreno de la bopatrino pri la perdo de Okatu. En la griza animstato, ŝi petis, ke la edzo faru per ŝi eksperimenton pri la nova narkotilo Tusensan, kiun eltrovis Unpei post esplorado. La eksperimento sukcesis kaj Unpei ekzaltiĝis de ĝojo, tamen Kae blindiĝis. Sed ŝi gravediĝis kaj post la forpaso de la bopatrino naskis filon kun belaj trajtoj similaj al tiu de la avino.

En akcidento bovo atakis virinon kaj vundegis ŝian mamon. Unpei sukcese ŝin kuracis per operacio kaj suturo de la vundo. Tio montris al li, ke la aserto pri tio ke "la mamo estas ligita kun la vivo de virino" estas "superstiĉo". Unpei deziregis praktike uzi sian Tusensan por fari operacion al mamkancera paciento.

Otuki, la dua bofratino de Kae, ricevis sangan tuberon ĉe la kolo nekuraceblan per operacio. La familio denove falis en mornan situacion. Tiam iu maljunulino suferanta mamkanceron sin turnis al Seisyu por helpo. Ŝi mortospite petis lin operacii ŝian mamkanceron. Unpei kuraĝe kaj sukcese ŝin operaciis post sufiĉa preparado aplikante mafeisan (efektive Tusensan, sed li uzis tiun nomon pro respekto al Hua Tuo). En 1805, li sukcese faris la unuan operacion per tutkorpa anestezado en la historio de la moderna kirurgio de la mondo, 37 jarojn pli frue ol la usona kuracisto Long en 1842 kaj 42 jarojn pli frue ol la brita ginekologo Sunpson en 1847. La granda sukceso alportis al li tian gloron kaj famon, ke multaj petis lian medicinan helpon al kuraco de malfacilaj malsanoj kaj multaj deziris fariĝi liaj disĉiploj kaj lerni de li; eĉ la 80-jara nederlanda pioniro de kirurgio S. G. leteris al li por lerni de li. Seisyu konstruigis novan domon 10-oble pli grandan pro la novaj bezonoj, kaj en lia vilaĝeto eĉ aperis gastejoj por servi al la pacientoj kaj vizitantoj.

Post la morto de Unpei, Otugi kaj Kae, steleoj estis starigitaj ĉe iliaj tomboj por memorigi la medicinajn heroojn.

La rakonto estas bela, la traduko flua, kun tre malmultaj preseraroj aŭ lingvaj tuberoj. (Estas konsiderinde esperantigi la drogherbojn senkyu, toki, byakusi.) Mi rekomendas ĝin al ĉiuj seriozaj esperantistoj pro tio, ke ankaŭ nia afero bezonas tiajn bravajn virojn kaj virinojn kiaj Seisyu kaj lia edzino.