Tibeto troviĝas en sudokcidenta Ĉinio, kaj la tieaj prauloj havis antaŭ la kristana erao interrilaton kun han-oj vivantaj en centra Ĉinio. En Tang-dinastio (618-907), la nacioj tibeta kaj han-a starigis inter si intimajn amikajn rilatojn politike, ekonomie kaj kulture pere de edzoligiĝo kaj alianco. Tio fariĝis solida bazo por establi unuiĝintan landon. De post tiam Tibeto ĉiam estas administrata de la centralizita ŝtatpotenco malgraŭ ŝanĝiĝoj de dinastioj kaj centraj registaroj.

Edikto de imperiestro Shundi de Yuan-dinastio por nomumi Yundan Jianzan kiel komisaron en 1362.	Fresko de Potala-palaco de Qing-dinastio pri eniro de princino Wencheng en Tibeton.
La ora sigelilo donacita de Qing-registaro al Dalai-lamao la Kvina.	Fresko pri respektvizito de Dalai-lamao la Kvina al imperiestro Shunzhi de Qing-dinastio.
En 1727 Qing-dinastio sendis la unuan korteganon al Tibeto por administrado. Jen la kortegano kaj liaj sekvantoj.	La ora sigelilo donita de imperiestro Yongzheng de Qing-dinastio al Dalai-lamao la Sepa.
En 1793 Qing-kortego ellaboris sistemon elekti Dalai- kaj Benĉen-lamaojn per lotado. Jen ora urno uzita por la lotado.	En 1931, 1936 kaj 1946 la tibeta registaro partoprenis la Nacian Asembleon de la tiama ĉina registaro. Banĉen la Naŭa kaj aliaj tibetaj famuloj estis elektitaj ŝtatoficistoj de la centra registaro.
En 1951 reprezentantoj de la centra registaro kaj la tibeta registaro subskribis Interkonsenton pri Paca Liberigo de Tibeto.	Ordono de la Nacia Registaro por sankcii Tenzin Gyatso kiel Dalai-lamaon la Dekkvaran.