"Ruirui, ho, mia kara
finjo. Post kelkaj jaroj mi alportos vin en Pengzhou por viziti
bonan lernejon..." Tagmeze de la 12-a de majo, 28-a jara policanino
Jiang Min en Pengzhou-urbo ameme diris en telefono al sia filino
en Beichuan-gubernio.
Je la 14-a horo kaj 28-minutoj de la 12-a de majo,
post nur kelkaj minutoj, kiam Jiang ameme interparolis kun la filino
telefone, subite okazis terura tertremo en Wenchuan-gubernio de
Sichuan-provinco. (Pengzhou kaj Beichuan ambaŭ estis plagitaj de
tiu ĉi tertremo.) Nehavante tempon por kontaktiĝi kun la familianoj,
Jiang Min kaj ŝiaj kolegoj tuj kolektiĝis kaj senprokraste sin ĵetis
en la batalon por savi vunditojn kaj protekti la socian ordon ...
"Posttagmeze de la 13-a de majo, mia onklo telefonis
al mi kaj diris, ke miaj 10 parencoj perdis sian vivon en Beichuan
inkluzive de miaj patrino kaj filino. Tiutempe mi sentis kvazaŭ
la ĉielo disfalis. Mi ne kredis kaj ofte vivis en iluzio kune kun
la familianoj, ĉar antaŭ nur unu tago mi ankoraŭ telefonis kun mia
finjo, sed nun..." Jiang Min ne povis plu paroli, sin detenante
de larmoj.
La filino de Jiang Min estis tre saĝa kaj aminda. Kvankam
ŝi estis nur 2-jara, tamen povis reciti plurajn poemojn de Tang-dinastio.
Ŝi multfoje diris al Jiang Min en telefono: "Panjo, mi sopiras
al vi."
Kiel patrino perdinta filinon kaj filino neplenuminta
sian devon al la gepatroj, Jiang Min diris, ke pene labori kune
kun la vivantoj estas la plej bona metodo por memori la familianojn.
Ŝi kun 5 jaroj da partia membraĝo fortege retenis sian grandan aflikton,
dividis la malĝojon kune kun pli multe da homoj kaj persiste laboris
en la mezlernejo, kie vivas pli ol 4 mil katastrofitaj homoj. Tie
ŝi protektas loĝejan ordon, proponas akvon, distribuas vivmaterialojn
kaj konstruas tendojn.
Vidante infanon, ŝi ja ne povis sin deteni kaj ofte
iris al ili por meti demandojn kaj doni karesojn. En la 17-a de
majo, pro daŭra laboro en sinsekvaj tagoj kaj noktoj, Jiang Min
falis kaj perdis konscion post kiam ŝi endormigis iun knabon samjaran
de ŝia filino.
Jiang Min estis transportita al hospitalo kaj tie oni
faris al ŝi perfuzon. Sed rekonsciiĝinte, ŝi petis tuj iri al la
unua fronto. "Mi sentas bone kaj ne povas okupi la malsanulan
liton de la hospitalo, kaj mi ankaŭ ne povas ĉesigi mian laboron."
Tiel, ŝi revenis en la mezlernejon.
|