Perfortaj agadoj de Dalai-kliko

En ĉiu 10-a de marto Dalai-lamao okazigas kunvenon kaj faras paroladon. En la ĉi-jara kunveno li eĉ diris, ke la armita ribelo lanĉita de la reakciaj altranguloj de Tibeto antaŭ 50 jaroj kaj la perforta evento de batado, frakasado, prirabado kaj bruligado okazinta en Lhasa en 2008 estis “pacaj agadoj kontraŭ perforto” devigite prenitaj pro tio, ke tibetanoj ne povas toleri “potencan premadon de la Komunista Partio de Ĉinio”. Ĉu tio estas vera?

Ni retrorigardu la historion de la pasintaj 50 jaroj por koni, kiel Dalai kaj lia kliko faris “pacajn agadojn kontraŭ perforto”.

En 1951, Dalai projektis “eventon por forpeli hanojn”, kreis “diplomatian mision” kaj dislokis kvin mil tibetajn armeanojn ĉe Jinsha-rivero por bari eniradon de la Popola Liberiga Armeo en Tibeton.

En 1959, li fabrikis falsan popolan kunvenon, disŝiris la “17-artikolan Interkonsenton”, ĉiurimede malhelpis la demokratian reformadon, publike rompis kun la patrio kaj popolo, kaj lanĉis armitan ribelon. La ribelantoj multfoje atakis lokajn instituciojn, malordigis trafikadon, mortigis oficirojn kaj soldatojn de la liberiga armeo kaj lokajn laborantojn, faris atakon al la Tibeta Labor-komisiono de la Komunista Partio de Ĉinio, al la ĉefstabejo de la Tibeta Milita Regiono kaj al aliaj establoj. Post malvenko Dalai fuĝis eksterlanden kaj fondis en Hindio la “tibetan registaron en ekzilo”.

En 1960, helpate de la usona centra informo-buroo, li restarigis “Lamaismo-garda trupo” en Mustang de Nepalo, kiu faris militan ĝenadon ĉe la landlimo de Ĉinio dum 14 jaroj.

En 1987 kaj 1989, pro instigo kaj trompo fare de Dalai, okazis en Tibeto pluraj tumultoj, kiuj alportis grandan perdon al la vivo kaj posedaĵoj de la lokanoj.

En 2008, subtenate de malamikaj fortoj de la Okcidento, Dalai-lamao intencis perturbi la Pekinajn Olimpikojn kaj instigis sensacian eventon en Lhasa la 14-an de marto. La krimuloj atakis lokajn instituciojn kaj lernejojn, detruis aŭtobusojn, bruligis konstruaĵojn, rabis propraĵojn kaj mortigis 18 senkulpajn civitanojn.

Ĉu la kondutoj de Dalai estas pacaj?

Ne mortigi vivan estaĵon, nek ŝteli kaj nek mensogi estas la plej baza principo respektata de la tibetaj budhistoj. Kiel altranga bonzo Dalai-lamao ne observas eĉ la plej bazan religian disciplinon kaj faras mensogadon. Kio estas lia celo? Konsiderante, ke la tutmondaj popoloj amas pacon kaj kontraŭas al perforto, Dalai levis “pacan standardon” kaj surhavis “pacan mantelon” por akiri kompaton de bonkoraj homoj en la mondo. Liaj “ribelo” kaj “pacaj agadoj kontraŭ perforto” estas nur liaj manovroj por okupiĝi pri secesia agado kaj ŝildo por trompi la publikon de la mondo. Lia reala celo estas spliti la patrion, realigi “sendependiĝon de Tibeto” kaj restarigi la feŭdan servutan reĝimon kun politiko kaj lamaisma eklezio en unuigo.