Aktualajhoj Unua paĝo >> Socio >> Fokusaj temoj


Veterana ŝuisto kaj ŝanĝiĝo de la ŝuo-butiko Neiliansheng

de CHEN RAN

53-jara Xu Erqi estas teknikisto de la malnova ŝuo-butiko Neiliansheng en Pekino. Li eklaboris tie marte de 1972, fininte sian lernadon en mezlernejo. Nun li estas veterana metiisto de ŝufarado en la butiko kaj liaj kolegoj traktas lin ĉian kun granda respekto.

La laboro de majstro Xu estas kudri ŝuo-dorson al la plandumo. Tio estas unu el la pli ol 90 teknikaj procezoj tradiciaj de ŝuofarado en la butiko. La laboro ŝajnas simpla, tamen postulas tre delikatan lertecon. En la tuta procezo teknikisto devas striktigi ŝuformilon, por ke la ŝudorso estu ebena kaj konvena; la kudreroj devas esti bonorde faritaj kaj la ŝudorso -- ŝvelronda kaj kompakte ligita kun la plandumo.

“Komence de mia metilernado ĉiutage mi ekzercis min per fundamenta ekzerciteco dum la ok-hora laboro. Mia motivo estis simpla, ke mi laboru diligente kaj honeste en la butiko anstataŭ iri al kamparo por terkulturado.” Xu rememoris.

Krom lernado de mastroj, li eltrovis serion da metodoj por altigi rezulton de la laboro. Ekzemple li proponis fari alenon kurba kaj plata por faciligi la kudradon. Post du-jara lernado li kaj aliaj pli ol 80 metilernantoj fariĝis oficialaj laboristoj de la butiko.

De depresio al reprosperiĝo

Komence de la reformado kaj pordo-malfermo en 1978 plejparto de la entreprenoj prosperiĝis, sed tiuj de manfarado de tolaj ŝuoj depresiiĝis pro furoro de ledaj ŝuoj.

“Ledaj ŝuoj estas faritaj per maŝinoj, dum niaj tolaj -- per la manoj. Ĉiutage mi povas fari nur du parojn, kaj ni tute ne povas konkurenci kun fabrikoj de ledaj ŝuoj,” diris Xu.

Vizaĝe al tia situacio multaj liaj kolegoj aliĝis al fabrikoj de ledaj ŝuoj. Tiam juna Xu estis ege maltrankvila pro sia estonteco.

Sed fine li restis en la butiko pro tio, ke li amas tiun ĉi metion kaj plie lia edzino laboras en la sama butiko. En 1985, la 30-jara Xu edziĝis al sia kolegino je 4 jaroj pli juna ol li.

Meze de la 90-aj jaroj de la 20-a jarcento reprosperiĝis fabrikoj de tolaj ŝuoj. Xu daŭre laboris sur sia posteno kaj ekhavis metilernantojn. Lia monata salajro altiĝis de 17.08 juanoj al pli ol 700 juanoj. En la plej prospera periodo iuj samprofesiuloj volis venigi lin al sia entrepreno, kie oni povas ricevi pli altan laborpagon.

Nun nur du el liaj kunlernantoj daŭre laboras en la butiko. Xu diris, “Mi preferas la metion, por kiu mi laboris multajn jarojn ĉi tie kun profunda amo. Ĉi tie estas bona labormedio, mi kaj miaj kolegoj laboras en ĝojo kaj harmonio.”

Nova travivaĵo de la veterana ŝuisto

En 2001 la ŝuo-butiko Neiliansheng, fondita en 1853 kiel metiejo de ŝuo-manfarado speciale por oficistoj kaj korteganoj de la dinastio Qing kaj parencoj de imperiestro, faris al si restrukturadon de la akcia sistemo. La butikon anstataŭis la kompanio kun limigita respondeco, kaj pli ol cent laboristoj fariĝis ĝiaj akciuloj.

“Tiam ni ne sciis, kio estas akcia sistemo, tamen ni zorgis nur pri laborpago pliigita en la jarfino.” La ideo de Xu estis simpla kaj honesta, tamen montras deziron de la laboristoj.

Li diris, ke post kelkaj jaroj evidentiĝis la efikeco de la restrukturado; la salajro altiĝis al pli ol 2 mil juanoj monate, kaj oni ricevis kromsalajron kaj ĉiutagajn bezonaĵojn okaze de la novjaro aŭ festoj kaj ankaŭ dividenton ĉe la jarfino. Krome, pluraj ŝanĝiĝoj de la butiko tre favoris la laboristojn, ekzemple nun la butiko klimatizis ĉiujn laborejojn, disdonas kompletojn da laborvestoj ĉiujare kaj liveras nutroriĉajn tagmanĝojn; la tieaj laboristoj rajtas doni al la kompanio opiniojn aŭ proponojn pere de diversaj kanaloj.

Same kiel aliaj malnovaj firmaoj, Neiliansheng alfrontis la problemon kiel heredigi la tradiciajn teknologiojn konforme al la merkato.


“Laŭ la tradicio de Pekino oni faris la plandumojn el uzitaj tolpecoj, tial la plandumoj estis malmolaj, sed nun oni faras tion el nova tolo, tial la faritaj ŝuoj estas pli komfortaj kaj konformas al la merkata bezono. Antaŭ kelkaj jaroj la kompanio fondis dezajnistan grupon por fari modajn ŝuojn kun ledaj plandumoj, tiujn el tolo kaj aliajn novajn produktaĵojn. La ideoj estas tre bonaj, tamen ekzistas nemalmultaj malfaciloj por efektivigo. La kerna kaŭzo kuŝas en interkomunikado kaj kunlaboro,” Xu Erqi daŭrigis, “Ekzemple sandaloj dezajnitaj de la grupo estas kolor-plaĉaj en moda fasono, tamen malsame ol la kutimaj ŝuoj el tolo, la sandaloj ne tute kovras la piedodorsojn, tial ni devas perfektigi teknologion de la kudrado de la plandumoj por maksimume efektivigi la dezajnadon.”

Por li la plej fierinda afero estas fari donacon al la hejmloko. Li proponis kaj permane faris kune kun tri kolegoj tolajn ŝuojn kun desegnoj de la Kvin Olimpikaj Ringoj kaj emblemo de la Pekinaj Olimpikoj broditaj sur la plandumoj omaĝe al la soleno je unu jaro antaŭ la inaŭguro de la Olimpikoj. Parolante pri la origina intenco de la ŝuo-farado, li diris, ke li volas fari ion por la Olimpikoj.

Post du jaroj Xu emeritiĝos, tamen li ne maltrankvilas pri heredado de la metio, “Mi gvidas kelkajn lernantojn junajn kaj tre lernemajn. La metion ili plue daŭrigos. Tion mi kredas.”

Li ne havas specifan planon pri la vivo post emeritiĝo, sed li deziras sane vivi kaj daŭrigi sian hobion pri kulturado de floroj kaj bredado de birdoj kaj fiŝoj.