Aktualajhoj Unua paĝo >> Socio >> Fokusaj temoj


Duobuji de Gaba-vilaĝo: Mia domo ne estas la plej bona

de SHI JIAN
Duobuji

Mi vizitis la ĵus finkonstruitan loĝdomon de Duobuji en Gaba-vilaĝo, Chengguan-distrikto, 13 kilometrojn for de Lhaso.

Antaŭe la loko estis dezerta. Por konstrui novan kamparon, la tibeta registaro praktikas la planon favoran al la paŝistoj kaj kamparanoj en ilia dom-konstruo, translokiĝo de malriĉuloj kaj kolektiva lokigo de la kamparanoj, kiuj perdis sian terpecon, kaj konstruis por ili bazajn instalaĵojn de akvo-enkonduko kaj drenado, elektroprovizo, konstruis vojojn ktp.

En Gaba-vilaĝo 23 familioj ĝuis la favoron en ilia domkonstruado kaj domriparado, por kiuj la registaro subvenciis ilin per 640 mil juanoj, ili mem kolektis 970 mil juanojn kaj depruntis 560 mil juanojn de banko.

Domo de Duobuji

La 63-jara Duobuji vivas kune kun siaj 5 familianoj: liaj edzino, filo, bofilino kaj 2 nepoj. La filo estas arkitekto, tial li mem faris la dekoracion de la loĝdomo. Ili elspezis 250 mil juanojn por la konstruado, el kiuj 25 mil juanoj estis subvenciitaj de la registaro.

La familio havas kelkajn bovojn kaj 0.4 hektaron da kampo sur montdeklivo, kie li kulturas hordeon kaj tritikon per dungitaj hanoj el aliaj lokoj kaj li nur paŝtas la bovojn. La granda parto de la produkto de la kampo estas por konsumo de la familio, kaj la bezonataj legomoj kaj bovaĵo estas aĉeteblaj en foiro proksima al la loĝejo. Nemalproksime de la vilaĝo estas kuracejo, kie ili povas ricevi senpagan kuracadon por ordinaraj malsanoj. La registaro kovras 60% de kuracpago por gravaj malsanoj.

En salono de Duobuji

En la gastĉambro de Duobuji mi vidis, ke sur la muro pendas fotoj de ĉinaj gvidantoj. Pri tio Duobuji diris: “Kiam Tibeto liberiĝis, mi estis 13-jara servutulo kaj bovisto, kiu eĉ suojn ne havis. Nun mia familio enspezas 10 mil juanojn ĉiujare, mia nepino lernas dancon en Shannan kaj nepo pentrarton de tangka-o (tibetstila pentraĵo) en Lhaso kaj mi ne plu faras penan fizikan laboron por vivtenado, kaj en libera tempo mi babilas kaj distras min kun vilaĝanoj. Estas ĝojinde, ke en la jaro 2008 mi iris al Lhaso por rigardi torĉstafetadon de la Olimpikoj.”

La tuta familio de Duobuji

Duobuji kondukis nin en sian domon kun 40- kvadrat-metra salono, kie kuŝas larĝa sofo kaj bela ŝranko kun televidilo kaj muzikaŭdigilo sur si. En la unua etaĝo estas tibetstile dekoraciita dormĉambro de la geedzoj de Duobuji, najbare de ĝi estas ĉambro por kultado. En la dua etaĝo estas ĉambroj de liaj filo kaj nepoj moderne dekoraciitaj. Duobuji diris: “Antaŭe ni loĝis en kabano el lignoj kaj adoboj ĉe rivero, trinkis akvon el Lhasa Rivero, kaj tiam ni prenis sekigitan bovfekaĵon kiel hejtaĵon, nun ni trinkas kranakvon kaj uzas gason aŭ brullignon. Tamen, mia domo ne estas la plej bona en la vilaĝo! Estas aliaj pli bonaj kaj pli belaj ol nia.”