Bona kompartiano devas sin rigardi filo kaj publika servisto de la popolo, kaj diligente fari aferojn utilajn al la popolo.

— Wu Tianxiang

Li 4-foje saltis en Yangzi-riveron por savi dronintojn, senrekompence donacis 25-foje sume 7000 mililitrojn da sango, prizorgis kaj plenumis sepultadon de 7 maljunaj soluloj kiel ilia filo, kaj helpis multajn homojn eliri el malesperiĝo.

Li akceptis vizitantojn je la 6-a kaj duono ĉiumatene, kaj faris noton pri popola vivo, kiun la vizitantoj prezentis al li. En 13 jaroj li akceptis pli ol 20 mil vizitantojn kaj solvis por ili ĉirkaŭ 10 mil problemojn.

Li 31-foje akiris diversajn honorojn ŝtat-nivelajn, provinc-nivelajn, urbo-nivelajn aŭ distrikt-nivelajn. Oni nomas lin bona publika servisto de la popolo.

Li estas Wu Tianxiang, vicdirektoro de la Oficejo de Leteroj kaj Vizitantoj de Wuchang-distrikto de la urbo Wuhan de Hubei-provinco, kompartiano de membreco de 43 jaroj.

Malofta koleriĝo

Wu Tianxiang ĉiam ridete akceptis vizitantojn kaj neniam perdis la paciencon. Sed foje li koleregis.

Iun someran nokton, li estis telefonvokita tuj post endormiĝo. Iu plendis al li, ke ĉe konstruejo proksime de ties loĝejo oni laboras spite en profunda nokto, kaj la loĝantoj ne povas endormiĝi. Ili multfoje plendis, sed vane, la bruo daŭras ankoraŭ.

Vestinte sin Wu Tianxiang tuj venis al la konstruejo kaj telefonis al respondeculoj de la rilataj departementoj por kune haltigi laboron en nokto.

Kiam li atingis la konstruejon, la rilata respondeculo ankoraŭ ne venis.

Vizaĝe al la malesperaj loĝantoj, Wu Tianxiang kolerege diris al la respondeculo: "Se vi loĝus ĉi tie kaj ne povus endormiĝi, ĉu vi estus tiel indiferenta?"

Ĝis nun la kritiko estas memorata de la respondeculo, kvankam jam pasis du jaroj.

Helpi senlaborulon trovi vivrimedon

Ambaŭ Wang Sikuai kaj lia edzino estis senlaboruloj. Ili vivtenis sin per minimuma monhelpo de la registaro.

En julio de 2003, Wang Sikuai aŭdis, ke kultura bazo de giromitroj en Suizhou bezonas ĉiujare 60 milionojn da karbobriketoj de novembro ĝis la sekvanta majo por varmigi la forcejon. Pro manko de fabriko por produkti maŝine karbobriketojn, oni devige ilin manproduktas aŭ transportas el aliaj lokoj.

Wang Sikuai volis fondi fabrikon tie, tamen mankis al li mono. Tion li diris al Wu Tianxiang. Por ke la fabriko estu fondita antaŭ novembro Wu Tianxiang helpis lin akiri licencon de starigo de fabriko kaj petis de banko pruntmonon kiel garantianto.

Dank' al subteno de la lokaj gvidantoj Wang Sikuai havis sian fabrikon kaj varbis 9 senlaborulojn.

Intimulo en eksterlando

Wu Tianxiang ĉiam rigardas mizerajn homojn kiel siajn intimulojn. Tamen li havas ankaŭ "riĉan parencon" en Usono.

En 1997, maljunulino Ban sendis leteron el Usono al Wu Tianxiang, ke ŝia loĝejo en Wuchang kun areo de 160 kvadrataj metroj kaj konstrua areo de 70 kvadrataj metroj estas okupita de aliaj. Ŝi petis Wu solvi por ŝi la problemon.

Ricevinte la leteron, Wu Tianxiang faris enketon kaj pacience persvadis rilatajn personojn. Dank' al lia klopodo la loĝejo estis redonita al la maljunulino, kiu emocie diris: "Tianxiang, vi estas vera bonkorulo. Vi estas mia intima parenco en Ĉinio!"

Por danki Wu Tianxiang, ŝi dufoje sendis al Wu Tianxiang 2000 usonajn dolarojn, sed Wu fordankis kaj resendis ilin.

En ĉiu festo, Wu Tianxiang sendas al ŝi salutkarton.

Fine de 2000, ŝi malsaniĝis kaj faris testamenton post akiro de konsento de siaj gefiloj. Ŝi petis Wu Tianxiang disponi ŝian loĝejon en Wuchang. Ŝi sendis al Wu akton, atestilon de la loĝejo kaj necesajn atestilojn de la konsulejo de Ĉinio en Los-Anĝeleso. Ŝi diris en la letero: "Tianxiang, mi fidas vin, mi estos tre gaja, kiel ajn vi disponos la loĝejon."

Post interkonsiliĝo kun rilataj gvidantoj Wu Tianxiang donacis la loĝejon al la loka registaro por fari ĝin Domo de Maljunuloj.

Lia sincereco kaj amo al popolanoj emociis ĉiujn homojn ĉe li.