 "Ĉu
vi manĝis?" Oni ofte tiel demandis unue dum renkontiĝo en la
sesdekaj kaj sepdekaj jaroj de la pasinta jarcento, kaj interparolo
tiam ĝenerale temis pri manĝado.
Komence de la 1970-aj jaroj manĝado estis granda problemo
por ĉinoj. Kiel lernanto, mi ricevis ĉiumonate 15 kilogramojn da
greno. Pro manko de viando, mi ĉiam sentis min nesata tuj post la
manĝado. Sekaj batatpecoj kaj restaĵoj de toǔfuo estis bongustaĵoj
por mi, kaj fiŝoj, viandoj kaj sojfabaj produktaĵoj estis akireblaj
nur kontraǔ porciumaj kuponoj, kaj ilin oni gustumis nur dum festoj.
Pro subnutriteco iuj suferis de edemo.
Ĉe la fino de la 1970-aj jaroj la sistemo de familia
laǔkontrakta terkulturado estis praktikata en la ĉina kamparo. Tio
vaste vekis entuziasmon de kamparanoj pri produktado, kaj pro tio
produktokvanto de greno multe altiĝis. La manĝado jam ne plu estas
problemo.
 Nun,
kiam konatoj renkontiĝas, ili ofte demandas: "Ĉu vi aĉetis
domon kaj aǔton?", "Ĉu vi turismis?", "Ĉu vi
retumas?" ktp. En la nuna tempo la monda financa krizo estas
multe parolata inter la popolanoj. Ankaŭ manĝaĵoj sur la tabloj
multe ŝanĝiĝis. Viandaĵoj kaj freŝaj legomoj estas preparitaj ne
nur por satigo, sed ankaǔ por sanigo kaj plezurigo de gusto. Krome
familianoj aǔ amikoj ofte ĝuas frandaĵojn en restoracioj.
La ŝanĝiĝo de paroltemoj de ĉinoj manifestas grandan
evoluon de la socia vivo post praktikado de la politiko pri reformado
kaj pordo-malfermo, kaj pruvas, ke la politiko estas ĝusta por riĉigi
la landon kaj la popolon.
|