Aktualajhoj Unua paĝo >> Socio >> Vivo de ĉinoj


Mia vivo en la pasintaj 30 jaroj (II)

de ZHU ZHONGHUI

Mi vivas en vilaĝo en orienta Ĉinio. En la pasintaj 30 jaroj, kiam Ĉinio praktikis la politikon de reformado kaj pordo-malfermo, mi, antaŭa kamparano, fariĝis komercisto kaj nun investanto en alia lando.

Antaŭ la reformado kaj pordo-malfermo mi estis kamparano kaj iam funkciis kiel brigadestro en la vilaĝo. Kvankam ni diligente terkulturadis, tamen ĉiam mankis al ni greno. En la fino de la 70-aj jaroj de la pasinta jarcento, iuj saĝaj kamparanoj ekokupis sin je flankokupo en la postlaboraj horoj por gajni pli da mono. Tio instigis min kaj mi aĉetis por bredado porkidojn per deprunto.

En la 80-aj jaroj de la 20-a jarcento, mi fondis metiejon por produkti metiartaĵojn. Vidante, ke mi estas kapabla en administrado, gvidanto de nia supera instanco proponis, ke mi eliru komerci. Mi vivas en vilaĝo jam de la infaneco kaj ne volis forlasi la hejmlokon, tial mi asignis la komercon al mia filo. En la jaro 1983, mia 19-jara filo mem iris vendi niajn metiartaĵojn en aliaj provincoj. En tri monatoj li jam akiris mendon kun valoro de 30 mil juanoj (tiam ĉ. 2 juanoj = 1 usona dolaro). Ni estis tre ĝojaj pri tio kaj poste pligrandigis nian metiejon.

En la jaro 1996 la vilaĝaj entreprenoj faris reformadon unu post alia kaj mi instigis mian filon aĉeti du malbone administratajn domnegocajn entreprenojn por ke ni mem okupiĝu pri domkonstruado. Tiam multaj homoj en mia hejmloko vendis brodaĵojn kaj por tio ili starigis malorde multajn standojn en urbeta bazaro. Mi pensis, ke estas pli bone se ekzistos domego por tiu negoco. Subtenate de la loka registaro, mia filo depruntis 10 milionojn da juanoj (tiam ĉ. 8 juanoj = 1 usona dolaro) por konstrui domon por komercado de brodaĵoj.

En la sekvantaj 8 jaroj mia filo faris la antaŭan bazaron moderna komercejo de manbrodaĵoj en norda Jiangsu-provinco kaj konstruis straton destinitan por produktado, ekspedado kaj vendado de manbrodaĵoj. En la jaro 2004 ni fondis la "Jiangsu-an Internacian Grupon Saicheng ", kaj mia filo funkciis kiel prezidanto de ĝia direkcio.

Nun ni havas kompaniojn en Ĉinio kaj vendejon eksterlande. Antaŭ du jaroj mia filo sukcese investis al Namibio por minekspluatado.

Efektive mia sperto ne estas eksterordinara en mia hejmoloko. Nun pli ol 1000 kamparanoj investis en 20 landoj kaj fondis 300 kompaniojn. Ĉio ĉi tio estis alportita de la politiko de reformado kaj pordo-malfermo.