Mi ankoraǔ klare memoras la Sciencan Kongreson de Ĉinio, kiu okazis
en Pekino la 18-an de marto, 1978. De tiam la sorto de multaj ĉinaj
intelektuloj ŝanĝiĝis. Mi estis unu el ili.
Siatempe
cent ĉinoj estis elektitaj por iri lerni eksterlande. Ne estis facile
por mi, 38-jara, lerni de aboco la germanan lingvon kiel la duan
fremdan lingvon. Tamen mi pensis, ke la ŝtato donis al mi tiel bonan
ŝancon kaj mi ne devis retiriĝi antaǔ la malfacilo. Dank' al mia
persistemo, mi trapasis la lingvan baron kaj eniris en la Politeknikan
Universitaton Aachen de Germanio, kie mi akiris doktorecon.
Dum la lernado en Germanio la devizo "fortigo
de Ĉinio, neevitebla devo" ĉiam stimulis min. Mi fariĝis la
unua ĉino, kiu gajnis Boscher-medalon en Germanio.
En 1981 mi revenis al Ĉinio kiel ĝia unua doktorino
pri elektroniko. Kelkajn jarojn poste mi fondis la fakon pri biomedicina
inĝenierado en la Sudorienta Universitato de Ĉinio. Dum dek-jara
laborado en tiu universitato mi profunde sentis la atenton de la
ŝtato al scienca kaj eduka aferoj. La starigo de fonduso pri natura
scienco kaj pet-sistemo pri la fonduso ebligis al mi akiri monon
por fondi novan fakon.
Post
tio mi servis kiel vicdirektoro de la Eduka Komitato de Ĉinio kaj
respondecis pri scienca esplorado en superaj lernejoj kaj sendado
de studentoj al fremdaj landoj. La komitato fondis fonduson por
subvencii studentojn lernantajn en fremdaj landoj kaj kuraĝigis
ilin reveni al la patrolando post la studo. Pro fortiĝo de la ŝtato
kaj disvolviĝo de scienca kaj eduka aferoj, pli kaj pli da studentoj
revenis al la patrolando post lernado en aliaj landoj.
La programo pri eduka reformado “Zuo Zhong Xue”, kuniniciatita
de la Eduka Ministerio de Ĉinio kaj la Scienc-teknologia Asocio
de Ĉinio en 2001, estis grava plano por disvolvi edukadon en infanĝardenoj
kaj elementaj lernejoj. Mi partoprenis en la plano, kaj pro ĝi mi
gajnis internacian premion pri scienca pedagogio. Mi laboris ankaǔ
por revizii la edukan kriterion de la elementaj lernejoj, kiu antaǔenpuŝis
studadon pri disvolvo de infanoj en iliaj fruaj jaroj.
En la pasintaj 30 jaroj al Ĉinio okazis grandaj ŝanĝiĝoj.
Dank’ al tio radikale ŝanĝiĝis ankaǔ mia sorto. Mi pensas, ke la
jaro 1978 donis veran "sciencan printempon" al Ĉinio kaj
vastan perspektivon al intelektularo. Mi povas diri, ke sen la politiko
pri reformado kaj pordo-malfermo ne estus mia hodiaǔo.
|