Unua paĝo >> Homaro kaj Naturo >> Amikoj de la naturo


Sperti malvarmon en Mohe — la plej norda loko de Ĉinio

Teksto kaj fotoj de NONG ER

Mohe-urbeto situas en la plej norda loko de Helongjiang-provinco en nordorienta Ĉinio, ĉe la suda bordo de Heilongjiang-rivero — landlima rivero inter Ĉinio kaj Rusio. Vintre, kun rekorda temperaturo de -52.3°C, tiu urbeto estas la plej malvarma loko de Ĉinio. Mi, virino kreskinta en suda Ĉinio, decidis veturi tien por sperti frostegon.

Mi preparis sufiĉe por rezisti kontraŭ malvarmo. Volvite en multajn vestojn, mi ankoraŭ sentis malvarmon. Vento tranĉis la vizaĝon. La plej interesa afero estas, ke vi povas vidi tre fajnajn pendoglaciojn sur viaj brovoj, haroj kaj okulharoj. Viro sen ĉapo similas al Julavo. Mi volas palpebrumi, sed la palpebroj kun glacio estas tre pezaj kaj rigidaj.

En tiu ĉi sezono, parolante pri temperaturo, la lokanoj ne aldonas “sub la nulo” kaj diras simple la gradon. Ekzemple, kiam la temperaturo estas 45 gradoj sub la nulo de Celsiuso, oni diras nur “45 gradojn”.

Solidiĝinta landlima rivero

Ni ne povas imagi ke la vasta neĝa ebenaĵo antaŭ ni estas glaciiĝinta Heilongjiang, landlima rivero inter Ĉinio kaj Rusio, ĉar ni vivas en suda Ĉinio, la temperaturo ĉiam estas super la nulo kaj la riveroj neniam glaciiĝis. Sed en Heilongjiang oni povas sekure iri sur la rivero kiel sur kampo. Tio, kio atentigas, ke ĝi estas rivero, estas la glaŭka linio ĉe la centro de la ĉefa navigvojo. Jen mallarĝega nefrostiĝa rivero.

Sur la glacio de la rivero en la ĉina flanko maljunulo per ŝovelilo transportas neĝon al loko signita per starigita branĉo. Li surhavas vatan ĉapon kaj lia vizaĝo estas ruĝa pro blovitado de vento. Mi scivole damandis: “Kion vi faras?” Li respondis: “Fiŝkapti.” Mi miris, kaj li klarigis: “Jes, la akvo sub neĝo ne glaciiĝos dike!” Mi komprenis: “Tiu branĉo estas via marko kaj vi aranĝis reton en la rivero sub la branĉo, ĉu? ” Li diris: “Jes, post du tagoj mi revenos, kaj tiam mi truigos la glacion, eltiros la reton kaj akiros freŝajn fiŝojn.”

La plej norda vilaĝo de Ĉinio

La plej norda vilaĝo de Ĉinio nomiĝas Mohe, kaj oni ankaŭ nomas ĝin Norda Poluso. En la vilaĝo estas multaj primitivaj lignaj domoj. La muro estas konstruita el rondaj pinaj trunkoj, kaj la du surfacoj de la muro estas ŝmirita per argilo.

Tie ŝajne ankaŭ la suno ne estas hela nek varma, sed nur flosas en malalta ĉielo. Veturiloj iris antaŭen laŭ zigzaga vojo kaj lasis post si nigrajn vetursulkojn. Ambaŭflanke de la vojo staris rektaj betuloj kaj verdaj pinoj, kiuj iom vivigis la senlime vastan blankan mondon.

En la vilaĝo staras palisaro, kaj sur ĝi apenaŭ pendas tabulo, sur kiu estas vorto “Mohe, la nordo”. La vilaĝo estas la plej norda loko de Ĉinio, de ĉio en la vilaĝo estas la plej norda: plej norda familio, plej norda poŝtoficejo, plej norda policejo, plej norda aĉetejo, plej norda elementa lernejo ...

La plej norda familio de Ĉinio en la vilaĝo nun faras sian domon hotelo. Tiu domo estas marka konstruaĵo de Mohe.

En la plej norda domo de Ĉinio, mi aĉetis du memorkovertojn. Unu temas pri mistera kaj bela polusa lumo, kaj la alia pri la marka konstruaĵo nomata “Norda Poluso de Ĉinio” kiun ni ĵus fotis.

Finiĝis mia vojaĝo en la plej norda vilaĝo de Ĉinio. La originala beleco kaj klareco de Mohe en vintro gravuriĝis en mia memoro.

Utilaj rimarkigoj pri vojaĝo al Mohe-urbeto

Necesaĵoj: Plumaj vestoj, ĉapo kun orelŝirmilojn, dikaj vataj botoj kaj gantoj, elektra torĉo aŭ kaplampo kun baterio, medikamento por preventi frostovundon.

Trafiko: Unue veturi de Pekino per trajno al Jiagedaqi en Heilongjiang-provinco, kaj de tie ŝanĝi trajnon por iri al Mohe.

Loĝado: Hotelo en la gubernia urbo de Mohe kaj multaj familiaj gastejoj en Mohe-vilaĝo.

Speciala atentiĝo: Ne rekte tuŝi metalaĵojn per la mano ekster domo kaj gardi la fotilojn kontraŭ frosto.