Jam antaŭlonge mi aŭdis, ke en Ĉinio la plej bela monto estas Huangshan kaj la plej bela akvo en Jiuzhaigou. Vizito al Jiuzhaigou fariĝis mia deziro kaj tiu ĉi deziro pli kaj pli ardiĝis, precipe kiam mi sciis, ke en Jiuzhaigou prosperas floroj printempe, klaras akvo kaj verdas montoj somere, buntas pejzaĝoj aŭtune kaj ĉio arĝentas post neĝo vintre.

Oktobre de 2005 mi fine havis ŝancon viziti Jiuzhaigou kune kun amikoj.

Ni flugis de Pekino al Chengdu, ĉefurbo de Sichuan-provinco. Tie ni ŝanĝis aviadilon, kaj post 40-minuta flugado atingis la flughavenon Jiuhuang. Nia ĉiĉerono estis bela tibetnacia junulo. Li flue parolis en la hana lingvo, tio tuj intimigis nin.

Turisma buso nin veturigis de la flughaveno al kastelforma hotelo Jiafan, konstruita antaŭ 2 jaroj en montvalo.

Survoje la ĉiĉerono konigis al ni miton pri Jiuzhaigou:

Antaŭ tre tre longe Dio Dage pasie amis belan Diinon Woluo Semo. Li donacis magian spegulon al sia amatino, sed ŝi senatente rompis ĝin. La rompaĵoj falis sur la teron kaj fariĝis 114 kristalaj lagoj en montvaloj kaj densaj arbaroj. De tiam aperis la fabela pitoreskejo Jiuzhaigou.

Jiuzhaigou situas en la Aba-a Tibetnacia kaj Ĉjang-nacia Aŭtonoma Subprovinco de Sichuan-provinco, 400 kilometrojn norde de Chengdu. En la loko estas 9 tibetnaciaj vilaĝoj kaj plejparto de la vidindaĵoj troviĝas en 3 valoj en Y-formo. La tieaj pejzaĝoj karakteriziĝas per smeraldaj lagoj, kontinuaj akvofaloj, buntaj arbaroj, neĝkovritaj montpintoj kaj tibetnaciaj moroj.

Ĉe la enirejo de Jiuzhaigou ni prenis buson kaj supren veturis laŭ zigzaga montvojo. Aŭdiĝis lirlado de fontakvo kaj tondrado de akvofalo. La tiea akvo, kristale klara, vigla kaj animita, kun fortaj propraĵoj, bunte trembrilas en la suno.

La lagoj de Jiuzhaigou estas belegaj, iuj el ili ondetas kun travidebla akvo, aliaj ĉarmas kun mildeco kaj kvieteco. Inter ili la plej originalaj estas la lagoj Fajrero kaj Florkvino. Kiam la leviĝanta suno verŝas siajn radiojn sur la lagon Fajrero, aperas sur ĝi briloj kiel dancantaj fajreroj.

La lago Florkvino estas negranda, sed kun akvo travidebla ĝis la fundo. La plej mirinda estas, ke ĝia akvo estas multkolora. En malsamaj lokoj oni vidas malsamajn kolorojn bluan, verdan aŭ violan.

Malsame al ĝi, la lagoj Pando, Bambuo kaj Spegulo estas larĝaj kun akvo malhelblua kaj kvieta kiel spegulo reflektanta la enrigardantajn ŝanĝiĝemajn nubojn kaj alte starantajn montojn ĉe la bordoj.

La akvofalo Nuorilang alta 25 m. similas al giganta arĝenta kurteno tondranta.

Perla Plaĝo estas mondo de ŝtonoj, akvo kaj arbaro. Nekalkuleblaj ŝtonetoj kiel perloj estas enigitaj en la bordon de smeralda akvo. Kiam akvo fluas sur ili, suplaj kaj graciaj ŝaŭmoj interpuŝiĝantaj kun ŝtonetoj ĉarme trembrilas en la suno.

Tiuj ŝtonoj grandaj kaj malgrandaj ĉiuj estas fajne poluritaj. Sur la plaĝo sporadas ankaŭ kelkaj arbustoj en torenta akvo kaj iliaj ruĝaj radikoj flosas sur akvosurfaco, donante vivipovon al la plaĝo.

Jiuzhaigou estas kvazaŭ fantazia mondo. Kien oni rigardas, tie estas bela pejzaĝo. Pasumante en la valo, oni sentas sin kvazaŭ en pentraĵo.

Jiuzhaigou situas en suda parto de Jiuzhaigou-gubernio de la Aba-a Tibetnacia kaj Ĉjang-nacia Aŭtonoma Subprovinco de Sichuan-provinco en sudokcidenta Ĉinio.

La primitiveco kaj origineco estas trajto kaj karaktero de Jiuzhaigou. La pitoreskejo areas 1320 kvadratajn kilometrojn kun 30 mil hektaroj da primitivaj arbaroj, 2576 originaj specoj da vivaĵoj, dekoj da specoj da ŝtatnivelaj protektataj animaloj kaj vegetaloj, kiaj granda pando, orhara simio kaj unufolia herbo.

Jiuzhaigou estis malkovrita de arbohakistoj antaŭ ĉirkaŭ 30 jaroj. En 1978 Ĉinio prenis ĝin kiel ŝtatnivelan rezervejon kaj en 1982 kiel unu el la gravaj ŝtatnivelaj pitoreskejoj. En 1992 ĝi estis enskribita de Unesko en la liston de Mondaj Naturaj Heredaĵoj.