Huizhou (nun urbo Huangshan) estas mia hejmloko, kie mi pasigis mian infanecon.

    Kiam mi estis infano, mi estis flegata de la vidvina avino en la montvilagho Longshan. Mi bone memoras la gajan amuzadon kune kun kamaradetoj en la interesa kamparo kaj la perfektan prizorgadon de la avino.

    La vilagho estas chirkauita de montoj kaj shtona vojo kun paralela kanalo. Duonvoje la kanalo trafluas okangulan kioskon, kie mi kaj miaj kamaradetoj ofte ripozis post distrighado. Nia gaja rido kaj lirlo de la rivereto kvazau ankorau sonas che miaj oreloj.

    La kanalo, brancho de rivero ekster la vilagho, trafluas la vilaghon kaj fine refluas en la riveron. Unuflanke de la kanalo loghas familioj Mo kaj che la alia bordo familioj Wang. En la infaneco mi tre shatis distrighi che la kanalo, kie oni faris lavadon. La hejmo de la avino situas en la mezo de la vilagho. Vojeto kun shtona pavimo antau la domo kondukas al shtona ponto trapasata de multe da homoj. La kvieta strateto antau la posta pordo kondukas al la templo de Wang-familioj.

    La domoj de la vilagho estis konstruitaj el brikoj kaj ligno kaj la shtonaj pavimoj de la stratoj farighis glitigaj pro la jaroj. La domoj estis konstruitaj tute lau la montodeklivo, kaj la stratoj estas zigzagaj kaj mallarghaj, tial turistoj facile perdas la vojon.

    La domo de la avino havas grandan korton chirkauitan de altaj muroj. Malantau la vestiblo estas dormochambro. Che trabo sub la tegmento estas hirunda nesto. La supra etagho havas portikon kun apogebla balustrado. Tie oni ripozas, legas kaj ghuas belan veteron de la sezonoj. Fraulinoj de la domo plej shatas tiun lokon.

    Parolante pri arkitekturo de Anhui-provinco, oni ne devas apudmeti Xidi, Hongcun, Antikvan Straton de Tunxi kaj arkadojn de Tangyue. Tie estas elstaraj tipaj majstrajhoj de arkitekturo de Anhui.

Xidi kaj Hongcun
Antikva Strato de Tunxi
Arkadoj de Tangyue