Kiel
originala saniga metodo, chigong-o naskighis en Chinio
antau 2 000 jaroj. Oni sin ekzercas per ghi por fortikigi
sin, preventi kaj kuraci malsanojn.
Estas diversaj chigong-ekzercoj, inter
kiuj la chefaj estas tenigho, spirado, emmasagho kaj
movigho de la membroj. Estas ankau aliaj artoj de
chigong-o: spira, kvieta, stara, mova, penso-gvida
kaj memmasagha.
Ekzistas en Chinio multaj skoloj de chigong-o.
Kvankam kun malsamaj metodoj, chiuj skoloj sin ekzercas
chefe per penso kaj spirado. Forme ili dividighas
en du kategoriojn, mildan kaj movan. Ekzercantoj de
milda chigong-o prenas pozojn kushan, sidan kaj staran,
regas sian penson kaj reguligas sian spiradon por
fortikigi chefe la internon de sia korpo. Tial oni
nomas ghin ankau interna chigong-o. Ekzercantoj de
mova chigong-o sin ekzercas per movado de membroj,
kombinante regadon de la penso kun ekzercado de la
spirado, ekz. ili sin ekzercas per piediro, per bastono
au per memmasagho. Tial ghi estas nomata ankau ekstera
chigong-o.
La unua baza ekzerco de chigong-o estas
tenigho. Malstrechigho estas kondicho necesa por fari
la chigong-an spiradon kaj kvietigi la menson dum
ekzercado. Malsamaj tenighoj mem povas kuraci ion.
Oftaj tenighoj estas natura sidado, sidado kun krucitaj
genuoj, kushado surdorsa, kushado che unu flanko,
starado, irado k.a.
La alia baza ekzerco de chigong-o estas
kvietigi la menson. Por sin kvietigi, oni devas liberigi
sin de chiaj pensoj, koncentri la menson nur sur la
akupunktura punkto dantian sub la umbiliko au atenti
la spiradon por malfortigi la senton al eksteraj ekscitoj,
kiaj sono kaj lumo, kaj atingi la staton de duonkonscio,
t.e. protektan inhibicion de la cerbo. Sinkvietigo
estas malfacile plenumebla por multaj homoj, kiuj
ne povas sin liberigi de diversaj pensoj, tamen ghi
estas atingebla post ekzercado de chigong-o.
Spira ekzercado estas grava parto de
chigong-o. Dank' al la ekzercado oni povas ventro-spiri
anstatau brusto-spiri kaj fine spontanee spiri pere
de dantian, kio grandigas la pulman kapaciton, akcelas
cirkuladon de sango, masaghas la internon de la korpo,
helpas digeston kaj asimilon, fortigas la korpon kaj
preventas malsanojn. Chiuj spir-metodoj devas sekvi
la principon de mildeco kaj natureco, kiu kondukas
iom post iom al egalmezura malrapida kaj profunda
spirado. Oni neniam estu hasta al sukceso.
Malsamaj metodoj de chigong-o havas malsamajn
karakterizajhojn kaj postulojn, kaj tamen portas iujn
samajn ecojn kiel jene:
1. Malstrechigho kaj kvietigho. La kvar
membroj kaj menso devas malstrechighi au kvietighi.
Antau la ekzercado oni devas malstrechi la vestojn
kaj zonon, forigi fekon kaj urinon, iom klini la kapon,
facile fermi la bushon kaj okulojn, teni la spinon
nature rekta kaj la brakojn nature kaj malstreche
pendantaj, kvietigi la menson kaj teni la vizaghon
ridetsimila.
2. Harmonio de penso kaj spirado. Per
koncentro de penso sur dantian oni devas kombini
la penson kun la spirado kaj fari la spiradon longa,
egalmezura, por ke la spiroj sekvu la penson kaj atingu
dantian.
3. Kombino de ekzerado kaj ripozo. Spir-metodoj
diferencas inter si pro diverseco de specoj de chigong-o.
Sed plejparto de ili postulas, ke oni revenu al natura
spirado post 10-20-minuta ekzercado.
4. Kombino de movo kaj senmoveco. Iuj
specoj jam kombinas ambau, sed nemalmultaj postulas
senmovecon. Do estas necese fari unu au du sportojn
post ekzercado.
5. Senhasteco. Dum ekzercado oni devas
esti malstrechita kaj kvieta, kaj strebi iom post
iom al sukceso, sed neniam kun hasteco.
6. Distingo inter malsamaj homoj kaj
malsamaj malsanoj. Ne chiuj havas saman sanstaton
kaj saman malsanon, sekve oni devas elekti taugan
specon de chigong-o kaj taugan metodon por la ekzercado.
7. Persisteco. Chigong-ekzercado diferencas
de preno de medikamento. Kiu longe persistos, tiu
atingos la celon.
8. Modera vivo. Oni devas abstini de
fumado kaj drinkado (au malmulte drinki), havi regulan
chiutagan vivon kaj ne tro lacighi de laboro.
Tamen chiuj chigong-ekzercoj havas siajn
apartajn postulojn.
Chigong-o povas kuraci malsanojn kaj
fortigi la korpon, char ghi bone reguligas la suprajhan
tavolon de la cerebro, la centran vegetativan nervon
kaj kardiovaskulan sistemon, ghustigas la anormalan
reakcion de la organismo, masaghas la internajhojn
en la abdomeno kaj ebligas al la fiziologia funkcio
memregadon. Chigong-o influas la homan korpon chefe
en jenaj flankoj: Ghi forigas la ghenon de la humoro,
ke la fiziologiaj kaj biokemiaj faktoroj en la homa
korpo trovighu en plej bona stato de funkcio; la malstrechigho,
kvietigho kaj spirado dum chigong-ekzercado gardas
kontrau tuja reakcio de la suprajha tavolo de la cerebro
al la tuta korpo, kreas favorajn kondichojn por la
ripozo, restarigho kaj reguligho de la organismo kaj
, post malrapida reguligo, shparas la energion de
la korpo kaj levas la rezistemon de la organismo kontrau
malsanoj.

|