− Celebre al la 125-jariĝo de Esperanto

de Laŭlum (Li Shijun)

Laŭlum

    Centdudekkvin-jariĝas Esperanto!

    L' esperantist-jubileantoj

    korĝoje krias tra la mondo:

    Ho, vivu vigle Esperanto!

    Mi naŭdekjara ĉina homo

    naskita en kampula domo

    komencis lerni deksesjaraĝa

    l' abocon de la idiomo.

    La lingvo paca por popolo

    plaĉis al mia juna koro,

    sub gvid' de majstro Venlo Fon,

    mi pene lernis kun fervoro.

    Eĉ mankis al mi vortareto,

    ne eblis al mi la aĉeto,

    mi pruntis unu de amiko,

    kaj ĝin kopiis en sekreto.

    Min dekokjaran ftizo trafis,

    prognozon mortan mi ekhavis:

    "Vi vivos du jarojn maksimume!"

    Sed Esperanto min elsavis!

    Xiang Quanshen, sperta kuracisto,

    estis bona esperantisto,

    min helpis per operacio,

    feliĉe daŭris mia ekzisto.

    Mi lernis pli de l' pioniroj,

    el iliaj verkoj kaj eldiroj:

    Zamenhof, Kabe kaj Grabowski...

    Kaloscay, Baghy...inoj, viroj...

    Mi eĉ fariĝis profesia

    per-Esperanta laboranto,

    pli kaj pli sperta, energia

    por-interlingva batalanto.

    Por pac' , progreso, harmonio

    laboris mi kun energio.

    En la okuloj l' verda stelo

    briladis ĉiam kun magio.

    Per Esperanto mi akiris

    amikojn, tra la mondo iris,

    tradukis, verkis kaj prelegis...

    pri ĝia povo mi tre miris.

    Kreskadas l' Esperant-kulturo

    per praktikad’: literaturo,

    kongresoj kaj seminarioj,

    agadoj kleraj kun plezuro.

    Sur nia vojo multas baroj,

    fortikas muroj de miljaroj,

    progresas la afero nia

    nur malrapide per la faroj.

    Ni tamen plenas je espero,

    senlace strebas por l' afero,

    kaj restos firmaj kun fidelo

    ĝis la atingo de la celo.

    Centdudekkvin-jariĝas Esperanto!

    L' esperantist-jubileantoj

    korĝoje krias tra la mondo:

    Ho, vivu vigle Esperanto!

Redaktoro: Zhang Xiaotong