La kongresa rezolucio de la Internacia Junulara Kongreso en Hanojo enkondukis novan terminon, eknomante la agadon de TEJO "raŭmisma finvenkismo". Laŭ diskutoj en la komitato de TEJO, kiu poste aprobis la terminon, la celo estas konstrui "ponton" inter la diversaj tendencoj de la Esperanto-movado, kiu estas dividita nur "supraĵe, pro personaj kialoj". La rezolucio celas apliki ene de la movado la kongresan temon pri Esperanto kiel "ponto de amikeco, frateco kaj amo".

    La termino "raŭmismo" origine fontas en la Manifesto de Raŭmo, verkita de unu el la laborgrupoj dum la Internacia Junulara Kongreso en Raŭmo, Finnlando, en 1980.

    Unu el la kernaj punktoj de la manifesto estis la vortoj "la serĉado de propra identeco igis nin koncepti esperantistecon kvazaŭ la aparteno al mem elektita diaspora lingva minoritato". Ĉefaj aŭtoroj estis Valerio Ari (Giorgio Silfer) kaj Jouko Lindstedt.

    Valerio Ari poste kreis tutan ideologion ĉirkaŭ la ideo de "diaspora minoritato" kaj fine fondis sur tiu fundamento sian Esperantan Civiton. La grupeto ĉirkaŭ la Esperanta Civito ne nur komplete distanciĝis de la strukturoj ĉirkaŭ Universala Esperanto-Asocio, sed eĉ multmaniere klopodas subfosi ĝian agadon.

    La celo de la kongresa rezolucio de TEJO ŝajne estas ne nur rekonkeri la terminon "raŭmismo", kiun la Esperanta Civito efektive alproprigis, sed ankaŭ provi konstrui ponton al la Civito. Tamen ne klaras, kion tia proksimiĝo povus signifi en la praktiko, aŭ ĉu ĝi entute eblas.

    La temo de la IJK en Hanojo estis "Esperanto - ponto de amikeco, frateco kaj amo". La ideo pri kongresa rezolucio, kiu apliku la esencon de la kongresa temo interne de la Esperanto-movado, naskiĝis en diskutoj inter la prezidanto de la Loka Kongresa Komitato, Nguyen Thi Phuong, la vicprezidanto de TEJO Michael Boris Mandirola kaj la ĝenerala sekretario de TEJO, Paweł Fischer-Kotowski.

    La propono pri la rezolucio estis prezentita al la komitato de TEJO, kiu aprobis la jenan finan redakton de la teksto:

    La komitato de TEJO kunveninta en Hanojo, Vjetnamujo, kadre de la 68a Internacia Junulara Kongreso, ĝojas je la plenumo de valoroj kiel Amikeco, Frateco kaj Amo, kiuj estas bazaj valoroj por la Esperanto-movado kaj kiuj plene ĉefrolas en internaciaj Esperanto-renkontiĝoj.

    La internacia junulara Esperanto-movado povas fieri pri tio, kaj ekzempli al la mondo pri sia internacikomunumeco. Tio tamen ne estas nur celo en si mem, sed ankaŭ inspiro kaj motivigo por junaj aktivuloj labori kaj kontribui al la disvastigo de Esperanto kiel interhoma komunikilo kaj solvo al internacikomunikaj problemoj.

    En la junulara movado jam estas kutime labori kaj por evoluigo kaj fortigo de la Esperanto-komunumo kaj kulturo, samkiel por la disvastigo de la lingvo internacia, neŭtrale homa. Ni kredas ke la TEJO-agado povas esti pli komplete kaj amplekse difinita kiel raŭmisma finvenkismo.

    Dum la komitataj diskutoj la proponantoj de la rezolucio argumentis, ke la ĉeftemo de la kongreso estis ĝuste "ponto", kaj ke la junularo sendu "pontan mesaĝon" inter diversaj tendencoj en la E-movado, kiuj estas dividitaj "nur supraĵe, pro personaj kialoj".

    Laŭ ili, se "finvenkismo" estu difinita kiel informa laboro al la ekstero, kaj "raŭmismo" kiel zorgo pri la komunumo, estas klare ke ĉiu Esperanto-grupo agas kaj devas agi en ambaŭ direktoj.

    Parolante pri UEA, komitatanoj argumentis, ke la asocio efektive estas multe pli "raŭmisma" ol "finvenkisma", ĉar ĝi ĉefe donas servojn al la komunumo.

    Unu el la ĉefaj aŭtoroj de la rezolucia teksto, la vicprezidanto de TEJO Michael Boris Mandirola, jene klarigas ĝian celon:

    - Raŭmismo estas por ni referenco al la manifesto de Raŭmo kiu naskiĝis ĝuste dum iu IJK, kaj ni kredas ke nature TEJO referencu al ĝi per la vorto "raŭmismo". Multaj homoj, iuj eĉ sen koni tiun vorton, kontraŭas pracelismon kaj finvenkismon kaj fokusas al la Esperanto-komunumo kaj ĉefe al renkontiĝoj. Ili defineblas kiel "faktaj raŭmistoj" kaj tiuj homoj estas abundaj en la junulara Esperanto-movado.

    Libera Folio: Ĉu do vi deziras proksimiĝon al la civito?

    - Fakte estas tre bedaŭrinde vidi en la Esperanto-movado fortajn kontrastojn. Kaj malamikeco inter UEA kaj la Esperanto-Civito estas certe tre bedaŭrinda afero. Ĉefe se personajn kontrastojn oni kovras per ideologiaj kialoj evidente neaktualaj. Mi tre ŝatus vidi iun tagon la finon de tiu kontrasto en la signo de frateco, amikeco kaj amo. Tamen, se iu volas vidi aparte "civiteman" TEJO-n, eble en kontraŭ-UEA-a funkcio, tiu havas vidpunkton tute eksterfokusan kaj misinterpretan. Ni konscie skribis pri "raŭmismo" kaj ĝi ne estas sinonimo de la Esperanto-Civito.

(el Libera Folio)

Redaktoro: Niu Xueqin