Pekino estas urbo, al kiu serioze mankas akvo. Tie la pokapa akvokvanto
estas nur okono de tiu de Chinio kaj 1/32 de tiu de la tuta mondo.
Akvo estis granda problemo malhelpinta disvolvighon de la urbo en
pluraj dinastioj.
Sed antaue en Pekino estis multe da riveroj kaj lagoj. Ech hodiau
multaj loknomoj de tiu urbo havas ian rilaton kun rivero, lago kaj
ponto. Pekino estis konstruita che rivero. Antau pli ol 2 mil jaroj,
Jicheng (nun Pekino) aperis ghuste che la rivero Yongding. Meze
de la urbo estis aro da lagoj. Nun en la urbaj kvartaloj kun 1040
kvadrataj kilometroj fluas 30 riveroj grandaj kaj malgrandaj kun
totala longeco de 336 km, kaj estas 26 grandaj kaj malgrandaj lagoj
kun areo de 600 hektaroj. En la historio ili ludis gravan rolon
por transporti grenon al la chefurbo, konservi akvon, dreni superfluan
akvon che inundo kaj rezisti kontrau fremdlanda invado.
En 1292 por solvi la problemojn pri akvo kaj transporto en Yuan-dinastio
(1206-1368), 20 mil soldatoj kaj civiluloj gvidataj de hidrologo
Guo Shoujing laboregis tutan jaron kaj fosis kanalon 84 km longan,
dank' al kiu la gren-transportaj shipoj el la suda parto de Chinio
povis rekte atingi Jishuitan-lagon en Pekino. Tiam multe da shipoj
kolektighis en Pekino, tio tre ghojigis la imperiestron, kiu donis
la nomon Tonghui-rivero al la nove konstruita kanalo de Jishuitan
ghis la Granda Kanalo. Post tio la greno kaj aliaj varoj de la suda
parto de Chinio senchese transportighis al Pekino per la kanaloj,
kiuj kontribuis al prosperigho de la chefurbo kaj imponigho de la
Imperiestra Palaco.
La riveroj, chirkauantaj la chefurbon kaj kunligantaj la lagojn
Jishuitan, Beihai, Zhonghai kaj Nanhai, formis la bazon de la akvosistemo
de Pekino kaj plibeligis la antikvan urbon.
Malprospero
de la akvosistemo de Pekino
Ordigo
de la akvosistemo de Pekino
|