 |
Unua-pagho>> Homaro kaj naturo >> Amikoj de la naturo |
|
Akvosistemo de Pekino (II) Por
liveri akvon al Pekino kaj protekti
|
|
La chefa metodo de la rivera ordigo en la urbaj kvartaloj estis masoni la riverliton kaj bordon per cemento au shtonoj kaj lau la projekto oni forhakis chiujn arbojn che la bordo. Tion malaprobis multaj ekologoj. Ekologia instruisto de la Pekina Universitato diris, ke tiu metodo malhelpas interfluon de akvo kun la naturo kaj faris la riveron artefarita cementa cisterno. Li diris, ke masoni la liton kaj bordon de la rivero malhelpas akvajn kreskajhojn, kiuj kapablas purigi akvon, kaj pro tio la riverakvo iom post iom perdos la kapablon mempurigi kaj la akva kvalito malbonighas, dum forhakado de la arboj ambauflanke de la bordo malutilas al ekologia ekvilibro kaj utilas al kresko de infektaj mikroboj. Pro manko de akvaj kreskajhoj kaj naturaj vegetajhoj ambauflanke de la rivero malfacile vivos la tieaj sovaghaj vegetajhoj kaj animaloj. Sed akvomastrumaj projektantoj opinias, ke siatempe kompleta masonado de la Pekin-Miyun-a Kanalo estis unika elekto, char antaue la akvokonservejoj Miyun kaj Guanting estis chefaj fontoj de la trinkakvo de Pekino kaj poste la akvokvalito de Guanting malbonighis, Miyun-akvokonservejo farighis la unika tersurfaca akvofonto de Pekino. "Antau la masonado, chiujare 80 milionoj da kubmetroj da akvo tralikighis tra la kanalo," diris vicchefingheniero de la Akvomastruma Administracio de Pekino. Li diris ankau, ke la masonado celas garantii akvon por homa vivo en Pekino. Lia kolego diris, ke masonado de la riverlito malhelpas rapidan kreskon de akvaj herboj, kiuj estas granda obstaklo de akvofluo kaj plie, sen masonado la rivervojo farighos chiam pli largha pro akva lavado, sed ambauflanke de la rivero konstruighis multe da altaj domoj, kaj jam ne estas spaco por ghia ekspansio. Oni diris, ke nun por ordigo de la riveroj oni jam lernis sperton kaj lecionon de la du antauaj periodoj kaj donas grandan atenton al ekologio. Nun la akvomastruma departemento faras iujn riverpartojn kolbasformaj por pliigi areon de malsekaj parceloj kaj stradoj kun la celo garantii la diversecon de la kreskajhoj ambauflanke de la rivero. Oni invitis usonan akvomastruman fakulon, kiu alte taksas ekologian riverordigon, kiel konsiliston. Tiu elektis riverparton du kilometrojn longan por ke la natura flauro kaj malseka tero ludu sian rolon en plibonigo de la akvokvalito, kaj tiamaniere oni shparos la elspezon je 50% por riverordigo kompare kun kompleta masonado. La supre menciita argumento montras, ke bonordigo de la akvosistemo de Pekino falis en dilemon. Por la ekonomia disvolvigho kaj media protektado oni havas multe da aktualaj problemoj solvendaj.
|
Mi promenis che la rivero okcidente de Pekino kaj vidis, ke la brike
masonita bordo kun skulptitaj balustradoj el blanka marmoro bonorde
staras che la rivero. Apude etendighas vojo pavimita per rughaj
brikoj kaj verdas gazono. Proksime de la rivero staras nove konstruitaj
loghdomoj altaj kaj malaltaj. Tie jam malaperis la malaltaj kabanoj
kaj rubejoj. La pejzagho estas bela, tamen monotona. La balustradoj
malhelpas homan tushon al la akvo. Antaue mi ofte biciklis kun miaj
amikoj lau la zigzaga bordo. Tiam mi povis lauvole lavi miajn manojn
kaj vizaghon che la rivero. Plorsalikoj kisis akvon, poploj alte
staris kaj libere kreskis arbedo, herboj kaj sovaghaj floroj. Tie
vivis pigoj, korvoj sur arboj kaj en la akvo naghis fishoj. Vespere
de printempo kaj somero audighis kvakoj tie kaj chi tie. El herboj
foje kaj foje saltis leporoj kaj aliaj malgrandaj animaloj. Sed
nun la bordo farighis vertikala, 1-2 metrojn alta, kaj nur malmulte
da shtupetaroj kondukas al la akvosurfaco. Tie estas malpermesite
naghi kaj kushi sur gazono.
La rivera bonordigo komencita en 1998 estis aprobita en Pekino kaj
samtempe kritikita de fakuloj, kiuj malkontentas pri masonado de
la cementa riverlito kaj bordo.