Sur la mapo de Chinio estas provinco Qinghai, kie okulfrapas Qinghai-lago, samkiel giganta safiro inkrustita sur la vasta stepo. Ghi estas la plej granda salakva lago en Chinio. Qinghai estas unu el la okcidentaj provincoj de Chinio, kiujn oni plenenergie disvolvas nuntempe.

    En la lago kushas 5 malgrandaj insuloj, el kiuj la plej fama estas Haixi, la tiel nomata insulo de birdoj. En la lastaj jaroj pro mallevigho de la akvosurfaco la insulo jam ligighis kun la bordo.

    Rigardate de malproksime, la insulo similas al ranido en la akvo en la nordokcidento de la lago. Ghi estas 500 m. longa, 100 m. largha kun totala areo de nur 0.27 kvadrata kilometro. Ghia sudoriento estas kompare alta, 10 m. super la lagosurfaco, kvazau ranido kun alte tenata kapo, dum ghia nordokcidento farighas pli kaj pli mallargha kaj malalta kaj similas al vosto de ranido. Sur la insulo kreskas graminacaj kaj legumenacaj plantoj, el kiuj la plej altaj estas nur ch. 60 cm., inter kiuj sporadas floroj ne bone vidataj, char nuboj da birdoj shirmis ilin.

    Laborantoj de la naturparko de la Insulo de Birdoj ofte chagrenighas pro la amasego da birdoj kaj iliaj ovoj. Je ajna malatento oni povas surtreti birdan neston kaj kauzas tumulton: Krias grandaj birdoj, saltas la malgrandaj kaj la antaua kvieto reaperas nur post longa tempo.

    Kio okazas supre? La forta vento levita de flugantaj birdoj tiklas la homajn vizaghojn kaj oni facile tushas iliajn flugilojn... Ja audacaj estas la birdoj. Kiel forte vi pelas ilin, ili restas tute sentimaj. Kion ili timas? Chi tie ja estas ilia regno. Ili estas mastroj de la loko. Ili flugas sur la chielo, kuras sur la tero kaj naghas en la akvo. Ili estas absolutaj regantoj! La blankaj laroj, nigraj kormoranoj, buntaj sovaghaj anseroj kun makula kapo kaj aliaj birdoj formis imponan fenomenon.

    La tuta plagho estas kovrita de birdaj ovoj. La blankaj ovoj similas al perlo, la bluaj al smeraldo, la rughaj al agato kaj sukceno. Tie vidighas bluetaj ovoj de kormoranoj, delikataj ovoj kun brunaj makuloj de laroj kaj ankau ovoj de sovaghaj anseroj, chiu ovo pezas pli ol 160 gramojn.

    Nelonge post sia elsheligho, la larido povas naghi, petoli sekvante siajn gepatrojn, dum la kormoranoj povas starighi nur kiam ilia korpopezo atingas 1500 gramojn. Ech tiam ili iras stumble. La plenkreskintaj kormoranoj estas grasaj, kurtvostaj kaj nelertaj en longa flugado. Kiam ili ekflugas de surprizigho, ili tushas la akvosurfacon per sia brusto kaj postlasas shaumon. La kormoranoj ofte naghas sub akvo longe kaj tre lerte kaptas fishojn en profundo de la lago. La sovaghaj anseroj estas multe shatataj de la homoj. Kun belaj plumoj tutkorpe, ora krono kaj arghenta kolringo ili flugas alte, kviete. Ili neniam kaptas fishojn kaj manghas ekskluzive freshajn herbojn. La akvobirdoj kun malsamaj vivkutimoj estas diversformaj kaj okulplachaj. Ili kantas malsame. Iuj el ili kantas ansere, aliaj anase, kaj triaj bebe. Alaudoj kantas bele kaj soprane. Kormoranoj kantas che ajna bagatelo kaj ankau laroj kaj flavaj anasoj imitas ilin. La sovaghaj anseroj krias malofte, escepte se ili rimarkas dangheron, manghajhojn kaj .

    Nanhaizi en la suda antauurbo de Pekino estas granda lago kun klara akvo vualita de nebulo, kie prosperas salikoj kaj kantas birdoj. Ghi estis paradizo de la elafuroj kaj ankau la loko, kie ili malaperis. Nun la elmigrintoj revenis al la loko de siaj prapatroj, rapide kuris kaj malaperis en la densa arbaro. En mallonga tempo ili alkutimighis al la lokaj medio kaj klimato. Chiutage ili libere serchas manghajhojn, gaje blekante. Ili farighis sanaj kaj fortaj en la hejmloko.

    En la sekvanta somero la elafuroj eniris en la tempon de seksardo. Por gajni elafurinon la virelafuroj sin jhetis en kuelan batalon kaj la kornoj kompreneble farighis nemankigebla batalilo kaj objekto por paradado. Post kruela kornobatalo la venkinto prenis herbojn per paro da kornoj kaj iris al lagbordo, akompanate de multaj elafurinoj, kaj che la akvo ili ekvivis poligamian vivon kaj kune plenumis la sanktan produktadon, dume la venkitaj virelafuroj povis nur atendi la venontan jaron. Tiu batalo montras la naturan optimumselekton. En tiu periodo la virelafuroj malgrasighas kaj ilia pezo reduktighas je ch. triono aliajn aferojn, char tiam ili devas informi tion al siaj kolegoj. La cignoj kaj nigrakolaj gruoj ja estas silentemaj. Ili ofte senghene promenas kun kapo alte tenata.

Sur la insulo estas diversspecaj birdoj, sed la plej grandnombraj estas sovaghaj anseroj, kormoranoj kaj laroj. Ili havas chiu sian apartan loghejon kaj ne malhelpas unuj aliajn, dum alispecaj birdoj, kiuj loghas en aliaj anguloj, nur iafoje vizitas la supre menciitajn tri specojn. Laroj kaj kormoranoj konstante loghas sur la insulo, dum la sovaghaj anseroj estas migrantaj, kiuj venas printempe, forlasas la lokon autune kaj flugas milojn da kilometroj al la lokoj che Hindia Oceano por tie pasigi vintron. Malgrau longa vojagho, ili neniam eraras en la vojo kaj printempe venas al sia hejmloko en Qinghai-lago.