En la 40-aj jaroj de la 19-a jarcento, kvankam skotoj elkulturis te-ghardenojn en nordoriento de Hindio, tamen Chinio restis la plej granda lando de te-kulturado kaj eksportado, kaj plie la teo produktita de Hindio estis multe malpli bona ol tiu de Chinio en la kvalito.

     En 1834 la Orient-hindia Kompanio, kiu dependis de Chinio en te-komercado, volis kulturi chinan teon kaj por tio ghi devis serchi homon, kiu povas havigi al ghi la sekreton de te-kulturado de Chinio. Ghi do turnis sian rigardon al Robert Fortune, kiu bone konas Chinion.

     En 1842-1845 Robert Fortune, estiel gvidanto de la Brita Regha Hortikultura Asocio, vivis en Chinio. Li bone lernis la chinan lingvon kaj naciajn morojn de la Ekstrema Oriento. En Chinio li bone uzis chinajn manghbastonetojn kaj forportis al Britio pli ol cent specojn da chinaj vegetajhoj, tute fremdaj al la okcidentanoj, inter kiuj estis peonio kaj miniaturaj envazaj plantoj.

     La 20-an de junio, 1848, li veturis al Hongkong. Lia tasko estis serchi la plej bonajn tearbojn kaj iliajn semojn en Chinio, transporti ilin al hinda regiono sude de Himalajo kaj dungi spertajn te-kulturistojn kaj prilaborantojn. Li akceptis tiun taskon pro sia aventuremo kaj ankau pro personaj interesoj, char oni promesis doni al li chiujare 550 sterlingajn pundojn.

Por sin miksi inter chinojn
Sekreta transporto
Mallevigho de tea eksporto de Chinio