Septembre de 1848 li atingis Shanhajon. Tiu aventurista paradizo siatempe estis nur malgranda haveno malfermita al eksterlandanoj. Tiam opio estis multe vendata en Chinio kaj proksimume 2 milionoj da chinoj fumis ghin. Opio estis katastrofo por Chinio, tamen multe profitodona por Britio. Informighinte pri ghia malutilo, la chinoj traktis europanojn malamike. Tiaokaze por miksi sin inter la chinajn loghantojn ruzajho estis nemankigebla. Por li, viro 180 cm. alta kun angla hautkoloro estis vere malfacile plenumi la taskon. Li achetis kompleton da chinaj vestoj, tondis siajn harojn lau china maniero kaj kombis al si longan harplektajhon, tiel ke chinaj kamparanoj, kiuj neniam vidis europanojn, havis neniun suspekton pri li. Tiamaniere li veturis al Huangshan, kie multe produktighas verda teo. Du chinoj akompanis lin. Unu estis servisto kaj la alia kulio. Ili, subachetita de li, volonte helpis lin.

     Robert Fortune estis tre ghoja antau la senlima tearbaro kaj diversaj vegetajhoj. Survoje li faris detalan noton pri sia travivajho. Li bone sciis, kiel valoraj estas semoj de tearboj.

     En sia aventuro li trovis, ke la nuboricha klimato kaj arghent-richa tero estas aparte utilaj al tekulturado. En Ningbo, li kolektis multe da teaj semoj. Pro sia malavaro oni ofte regalis lin per la plej bona teo.

     Li verkis 14 artikolojn pri sia aventuro.

Tasko
Sekreta transporto
Mallevigho de tea eksporto de Chinio