Unua-pagho>> Kulturo >> Moroj

 

 

 


Mia vojagho che la Granda Muro

Funebra ceremonio

Teksto de PETER HESSLER (Usono)
Fotoj de MICHAEL YAMASHITA

     Mi komencis mian vojaghon autune de 2001. Mia jhipo kuris sur shoseoj kun rikoltita greno sur si. "Pi! Pa!" Sorgo kaj tritiko estis drashitaj sub la radoj de mia jhipo. Mi levis mian kapon kaj vidis, ke la antikva muro alte pendas sur montosupro kvazau rokaj miraghoj.

     En Shanxi-provinco mi propraokule vidis funebran ceremonion en iu urbeto. Por funebri sian forpasintn karulon tieaj loghantoj okazigas tian ceremonion. Mi cheestis funebran ceremonion de komercisto, kiu havis grandan vendejon. Liaj familianoj dungis teatron por ludi antau la vendejo. La aktoroj ludis sur reformita kamiono. Direktoro de la teatro diris al mi, ke 80% de ilia enspezo devenas de tiaj aferoj. Li diris: "Kompreneble ni kompatas la familianojn de la mortinto, sed nia tasko estas bone prezenti."

     En la sekvanta tago mi daurigis mian vojaghon sudokcidenten. La loko estis dezerta. Sur sterilaj montoj tie kaj chi tie vidighas alarm-turoj, konsistiga parto de la defendaj konstruajhoj en Ming-dinastio (1368-1644). Mi haltigis mian jhipon che la vojo kaj pririgardis antikvan alarmturon. Che la piedo de la turo mi refoje audis korshiran ploradon de funebrantoj akompanatan de surnao (blovinstrumento). Kiam mi alproksimighis, alpashis viro kaj donis al mi sian nomkarton. Li estis geomanciisto. Tiutage li venis por elekti tombejon por la mortinto.

Vilagha kroniko manskribita
Sur vasta stepo
Antikva muro - platformo por uzi poshtelefonon
Rekonstruisto de la Granda Muro