Rememorante la absurdan kaj tragikan aferon, Liu Baorong sentis grandan bedauron. Shi diris: "Lau argumento de Falungong, kiam oni atingas certan nivelon post memkulturado, che la sinbruligo la fumo devas esti blanka kaj en nur palpebruma dauro oni levighos al la chielo, tamen mi vidis, ke kiam ili sin bruligis, la fumo estis nigra. Tio estis tute ekster mia atendo."

     "Kio instigis vin bruligi vin sur Tian'anmen-placo?" demandis jhurnalisto.

    "Li Hongzhi diris en la sutro, ke malzorginte la vivon kaj morton, kaj ne tolerinte, oni iras al perfektigho."
"Kial vi decidis agi sur Tian'anmen-placo?"
"Oni diris, ke maljunulino, Falungong-ekzercanto, en nordoriento de nia lando songhis, ke sur Tian'anmen-placo estas tabulo kun skribajhoj 'Anoncejo de dischiploj de Falungong', tial ni elektis tiun lokon."
"Kial vi kredas shian songhon?"
"Ni ja estis superstichaj kaj obstinis en tio. Ni opiniis, ke nur en tiu loko ni povos montri, ke ni estas maltimema je morto kaj povas chieliri al la paradizo."
"Kia estas la tiel nomata paradizo?"
"Tie chio estas ora. La stratoj estas oraj, birdoj oraj kaj ankau la homa korpo estas ora."
"Chu vi kredas nun?"
"Tio estas centprocenta mensogo."
"Kiel vi rigardas la homan vivon post tiu malfelicho?"
"La vivo ja esas valora. Ni ne devas forlasi nian vivon pro adoro al iu ajn. Ni vere eraris. Nun Li Hongzhi vivas sian vivon feliche, dum ni multe suferas."
En Jishui-hospitalo la jhurnalisto vidis Chen Guo, kiu brulvundighis tutkorpe. Shi, bela knabino, antaue bone ludis bivon, sed nun povas komuniki kun ni nur per kapjeso kaj kapskuo.
"Mi audis, ke en lernejo instruistoj kaj kunlernantoj chiuj shatas vin."
Shi kapjesis.
"Chu vi antaue ekzercis vin per Falungong?"
Shi kapjesis.
"Chu daurigos vian ekzercadon?"
Shi kapskuis.
"Chu vi bedauras?"
"Ho vere," shi malfacile elbushigis du vortojn.
"Chu vi volas ludi muzikilon?"

    Shi kapjesis. Tamen shiaj karbighintaj manoj montris, ke ludi muzikilon por shi estos iluzio.

    Liu Siying, la 12-jara knabino, vivis en la sama chambro kun Chen Guo. En la unuaj tagoj, post kiam ili atingis Pekinon, ili chiam vivis kune. Sed nun vivante en la sama chambro, ili ne vidis unu la alian.

"Chu vi sentis doloron che via bruligho?"
"Tre."
"Sed kial vi bruligis vin mem?"
"Mi ne sciis, ke tio kauzos doloron."
"Kia estos la mondo, al kiu vi deziris iri?"
"Tre bela mondo."
"Kial vi ne realigis vian belan songhon?"
"La patrino trompis min." Kushanta en la lito, shi diris la korshirajn vortojn, kvankam shi estis obeema knabino.

Malfelichajho
Urgha savo
Fono
Planado

Revenu