| 2012-01-30 De la 27a de decembro 2011 ĝis la 1a de januaro 2012 okazis la tria Junulara Esperanto-Semajno (JES) en la bela Pollanda urbo Gdańsk kun ĉirkaŭ 200 partoprenantoj. La bone elektita JESejo troviĝis en la urbocentro, kaj ĉiuj vidindaĵoj estis facile atingeblaj. La amasloĝejo kaj la manĝejo estis en la lernejo, kie okazis la taga programo, kaj la junulargastejo troviĝis en apuda strato. La koncertoj kaj la solena malfermo okazis en alia domo proksime al la JESejo, en sufiĉe granda salono, kie oni povis danci aŭ spekti la koncertojn sidante.
Ĉar ĝi estis mia unua novjara renkontiĝo, mi ĝuis ĉiun sekundon de ĝi, kaj mi tre ĝojis ke mi povas kunfesti kun tiel multaj esperantistoj. La programoj ĉiutage estis interesaj kaj koloraj. Miaj plej ŝatataj estis la prelego de Muzaiko, la urba ludo, la prezentado de la pola popoldancgrupo, kaj la ateliero de arta juvelaro. Krom tio okazis kurso por lokaj infanoj, programo por novuloj, diversaj prelegoj, trejnadoj de Muzaiko, esperantaj kursoj, ĵonglado, ekskursoj en la urbo, renkontiĝo kun la nobelpremiito Lech Wałęsa, ktp…
Ĉiuvespere okazis koncertoj en la koncertejo. Dum la unua vespero la litova Asorti dancigis la publikon, poste Gijom koncerencis (miksaĵo de koncerto kaj konferenco). Duanokte Inicialoj DC, Kimo kaj la Danĝera amuzis nin, kaj sekvontvespere Johannes kaj La Perdita Generacio. La plej kortuŝa momento de la aranĝo estis, kiam la bando petis la publikon, ke ĉiu brakumu iun, ni formis longajn brakumajn vicojn kaj kune kantis. Mi timas, ke neniu faris foton, ĉar ĉiu partoprenis en la granda brakumado.
Post la koncertoj la noktan programon ĉiu povis elekti el inter la diskejo, karaokeo, gufujo kaj drinkejo. Ni bone atingis la lastan tagon de la jaro kun ĝismatena kantado.
Mi tre dankas al ĉiuj organizantoj kaj partoprenantoj, kiuj donacis al mi la plej bonan renkontiĝon kaj novjaran balon. La plej interesa en ĉi tiu Silvestro por mi estis tio, ke ĉiu kulturo havis eblecon celebri laŭ sia propra metodo. Ni alvenis el diversaj tempozonoj kaj celebris la novjaron ankaŭ laŭ la tempozono de la aliaj partoprenantoj. Ankaŭ mi trovis la manieron, kiel celebri laŭ la hungara tradicio. Mi konigis en la anonctabulo kaj anoncigis per la DĴ, ke post noktomezo ĉiu venu kanti la hungaran himnon al la ĉambro, kie mi jam antaŭe skribis la tekston surtabulen. Post la noktomezo ni kune kantis nian himnon ĉirkaŭ 20-ope.
El la Balta Ondo
Redaktoro: Zhang Xiaotong
|
