Por akceli la ekonomian disvolvighon kaj socian stabilecon, iom post iom levi la vivnivelon de sia popolo kaj doni bonan socian garantion, la china registaro dedichis grandan energion al konstruado de perfekta sistemo de socia garantio konforma al la socialisma merkata ekonomio. Post plurjara esplorado kaj praktikado nun jam fundamente konstruighis la sistemo de socia garantio kun sociaj asekuroj, helpado, bonstatigo kaj alimento.

Ekde la komenco de la 80-aj jaroj de la 20-a jarcento la china registaro faris serion da reformadoj al la sistemo de socia garantio por ke tiu sistemo ne dependu de la entreprenoj, kaj lau ghi oni rajtas kolekti monon de multaj flankoj kaj povas fari regulan garantion kaj socian administran servon, kies chefaj trajtoj estas ke fundamenta vivbezono estas garantiata kaj tio kovras vastan areon kaj multajn soci-tavolojn. Konforme al la ekonomia disvolvigho la fundamenta garantio de la shtato kontentigos nur fundamentan bezonon de la homa vivo. Tiu garantio estos ghuata de chiuj civitanoj. Krom la fundamenta garantio la registaro disvolvos ankau alispecan garantion por formi plurtavolan sistemon de socia garantio kaj pere de reformado kaj disvolvo iom post iom naskighos la sistemo de socia garantio unuigita tra la tuta lando. Dank' al dekkelkjara penado oni jam ellaboris kaj publikigis la fundamentan politikon de socia asekuro, kiu ampleksas plejparton de la urbaj oficistoj, laboristoj kaj emeritoj kaj en iuj lokoj ankau kamparaj laboristoj ghuas tian asekuron. En la urboj nun estas praktikata sistemo de garantio de minimuma vivnivelo de la urbanoj. Komence de la 21-a jarcento la china registaro komencis fari provadon pri perfektigo de la sistemo de socia garantio en la chinaj urboj.

De la mezo de la 90-aj jaroj de la 20-a jarcento la china registaro faris serion da reformadoj de la sistemo de socia garantio por intensigi la unuecan difinon de la diversaj sistemoj de socia garantio kaj administradon kaj kontroladon de la fonduso de socia garantio. Antaue la socia asekuro estis prizorgata de la administraj departementoj, sed nun de la departementoj pri laboro kaj socia garantio, kiuj havas koncernajn sekciojn pri socia asekuro, taskitajn administri konkretajn aferojn. Antaue la socia asekuro estis prizorgata chefe de entreprenoj, sed poste de plansetlejoj. La china registaro intensigis administradon kaj kontroladon de la fonduso de socia asekuro, destinita por speciala uzado. Oni starigis ankau kontrolan establon de la fonduso de socia garantio, respondecan pri kolekto, administrado kaj pago de mono kaj traktado de la kontrauleghaj aferoj. Krom tio la china registaro intensigis ankau kolekton de mono por asekuro kaj levi pocentojn de la socia garantio en la financa elspezo por larghigi devenon de la fonduso. Sole en 2001 la centra registaro elspezis 98.2 miliardojn da juanoj por la socia garantio, 5.18-oble kiom tiu de 1998. Kaj tiam ghi ekpliigis sian elspezon por la socia garantio jaron post jaro. Ghi fondis Tutlandan Konsilantaron de la Fonduso de Socia Garantio.

En la lastaj jaroj la china registaro alprenis multajn rimedojn por garantii la fundamentan vivbezonon de la senlaborighintaj laboristoj de la shtataj entreprenoj. Nun la shtataj entreprenoj plejparte havas servan centron por relaborigi la senlaborighintajn laboristojn kaj tiu centro estas taskita distribui al la senlaborighintaj laboristoj monon por ilia fundamenta vivbezono kaj pagi por ili kotizon por la socia asekuro. La bezonata sumo devenas chefe de la registara financo, entreprenoj kaj sociaj establoj. Kaj krom tio la centro ankau trejnas la senlaborighintajn laboristojn per teknikaj scioj, por ke ili pli facile trovu novan laboron. Krom tio la registaro garantias la fundamentan vivbezonon de la emeritoj kaj akurate donas al ili la pension. Krom la supre menciitaj rimedoj la china registaro alprenis ankau aliajn rimedojn por garantii la vivbezonon de la senlaborighintoj kaj emeritoj, t.e. la senlaborighintaj laboristoj povas ricevi sumon da mono por fundamenta vivbezono de la serva centro ne pli ol 3 jarojn. Se ili ankorau ne trovos laboron post la 3 jaroj, ili povos ricevi monon de asekura kompanio por senlaborighintoj 2 jarojn, kaj se ili ankorau ne havigos al si laboron post tiuj 2 jaroj, ili povos peti monon por minimuma vivnivelo de la urbanoj. Chiuj tiuj rimedoj ludis gravan rolon por protekti la leghajn interesojn de la senlaborighintaj laboristoj kaj emeritoj kaj socian stabilecon.