La
china pikturo pri pejzaghoj prezentas naturajn belajhojn de montoj
kaj riveroj. Estas du skoloj en tiu arto, unu karakterizita per
delikataj strekoj kaj la alia per libera strekado.
La tradiciaj prezentaj rimedoj de la china
pikturo pri pejzaghoj inkluzivas tuchon, mineralan bluverdon, or-verdon,
senstrekan nuancadon, palkarmezinon kaj modernan aplikon de koloroj.
Per
linioj dikaj kaj maldikaj, glataj kaj krudaj, klaraj kaj nebulaj
au nuancado oni prezentas la figurojn. En komponado la pentristoj
ne katenas sin al fiksa perspektivo, sed lau originala maniero nomata
"plurfokusa perspektivo".
Char la pikturo kaj kaligrafio de Chinio
originis de sama fonto, en la china pikturo pri pejzaghoj la pentristoj
aplikas kaligrafion, tiel ke la rigardantoj povas vidi proksime
la kaligrafian lertecon kaj estas infektitaj de la tuchado, kaj
vidas de malproksime la grandiozan pejzaghon kaj ghuas ghian charmon.
En prezentado de malsama natura pejzagho oni devas ghuste bildigi
specifan scenon de la difinita tempo, surpaperigi logheblan kaj
rigardindan pitoreskejon inspirantan al poezio, richigi la pentrajhon
kaj veki asocion de ideoj che la rigardantoj.
La china pikturo pri pejzaghoj kun originala
arta stilo kaj bona tradicio montras trajton de la orienta arto
kaj ankau tiun de Chinio. Ghi estas memstara arto, malsama ol la
alilandaj artoj.
En
Sui-dinastio (581-618)
En
Tang-dinastio (618-907)
En
la periodo de la Kvin Dinastioj (907-960)
En
Song-dinastio (960-1279)
En
Yuan-dinastio (1206-1368)
En
Ming-dinastio (1368-1644)
En
Qing-dinastio (1644-1911)
Nuntempo
|